Diagnostyka laboratoryjna wcale nie jest tak młodą dziedziną, jak mogłoby się wydawać. Sięgając po literaturę z dziedziny historii medycyny i farmacji, możemy odkryć, iż niemalże od początku „badania laboratoryjne” stanowiły ważny element diagnostyczny. Przykładowo, aby odkryć nieprawidłowe parametry moczu, próbowano jego smaku lub rozlewano go na podłodze, oczekując, czy przyjdą do niego mrówki. Obecność cukru w moczu skutkowała wizytą mrówek. Jednak wydarzenie, które diagności wybrali na datę przypominającą o ich pracy, to odszyfrowanie kodu genetycznego. To właśnie w 1961 roku miało miejsce rozwikłanie tajemnicy kodu genetycznego, co zaowocowało ogromnym rozwojem genetyki i biotechnologii.

Dziś, w obliczu epidemii, diagności laboratoryjni są znacznie wyraźniej widoczni. Okazuje się bowiem, że bez ich pracy pozostajemy zupełnie bezradni w sytuacji zagrożenia nowym wirusem. To właśnie diagności wykrywają obecność patogenu lub wykluczają aktywne zakażenie. To właśnie dzięki ich pracy jesteśmy w stanie potwierdzać COVID-19. Pamiętajmy jednak, że praca diagnosty to nie tylko potwierdzenie zakażenia SARS-CoV-2. Pracownicy laboratoriów codziennie wykonują tysiące różnorodnych badań, poczynając od podstawowej morfologii czy badania ogólnego moczu, a na wysoce specjalistycznych badaniach z wykorzystaniem najnowocześniejszej aparatury skończywszy.

Praca diagnosty to nie tylko wykonywanie badań, ale także ich krytyczna ocena, liczne konsultacje, ogromna wiedza i zaangażowanie. Wciąż jednak w środowiskach diagnostów obserwuje się niezadowalające wynagrodzenia oraz niedocenienie ze strony społeczeństwa czy innych pracowników opieki zdrowotnej. Niekiedy nazywani cichymi bohaterami każdego dnia wspierają lekarzy w diagnostyce i monitorowaniu różnego rodzaju chorób. Dziś dziękujemy za pracę diagnostów, życząc samych sukcesów zawodowych. Wierzymy, że będziecie coraz bardziej doceniani.