Skład umieszczony na oznakowaniu kosmetyku zawsze musi być poprzedzony słowem „Ingredients”. Tłumaczenie na język polski jest błędne. Wszystkie składniki muszą być uporządkowane w kolejności malejącej, zatem na początku składu znajdują się składniki, których jest najwięcej w produkcie. Wszystkie nazwy składników podawane są zgodnie z Międzynarodową Nomenklaturą Surowców Kosmetycznych (INCI – International Nomenclature of Cosmetic Ingredients). Powstała ona w celu ujednolicenia nazewnictwa wszystkich surowców stosowanych w produkcji kosmetyków. Są to zwykle pochodne nazw zwyczajowych i chemicznych. System INCI obowiązuje na terenie całej Unii Europejskiej, a także wielu innych państw. Składniki, których jest mniej niż 1% mogą być wymienione w dowolnej kolejności, ponieważ są to tak niewielkie stężenia. Typowe grupy składników kosmetyku to: substancje bazowe, pomocnicze, składniki aktywne, konserwanty, barwniki, kompozycje zapachowe. Baza kosmetyku jest bardzo istotna, ponieważ w dużej części determinuje stopień przenikania składników kosmetyku, a także stanowi podstawę do określenia, z jakim typem produktu mamy do czynienia. Składniki pomocnicze to surowce, które zostają zastosowane w produkcji w celach typowo technologicznych. Są to m.in.: emulgatory, modyfikatory reologii, substancje poprawiające konsystencję, wygląd oraz właściwości użytkowe preparatu. Składniki aktywne wyróżniają daną formulację określonym działaniem na skórę. Konserwanty chronią kosmetyk przed rozwojem mikroorganizmów, barwniki nadają mu barwę, a kompozycje zapachowe aromat. W tym przypadku należy zwrócić uwagę na potencjalne alergeny, które taka kompozycja może zawierać. W rozporządzeniu 1223/2009 odnaleźć można listę potencjalnych alergenów. Jeśli któryś z nich jest obecny w produkcie powyżej 0,01% dla produktów spłukiwalnych lub powyżej 0,001% dla produktów niespłukiwalnych, musi być wymieniony w składzie INCI.

Samo opakowanie spełnia wiele różnych funkcji, a należą do nich głównie: funkcja informacyjna, sprzedażowa, marketingowa, transportowa, ekologiczna.

Na opakowaniu kosmetyku i/lub na etykiecie powinny znaleźć się następujące informacje:

1. Imię, nazwisko oraz adres osoby odpowiedzialnej (preparaty importowane powinny zawierać nazwę kraju pochodzenia);
2. zawartość nominalna w momencie pakowania (wyjątek stanowią: opakowania zawierające mniej niż pięć gramów/mililitrów preparatu, bezpłatne próbki, opakowania jednorazowego użytku oraz opakowania zbiorcze pod warunkiem, że informacje o zawartości nominalnej znajdują się na opakowaniach jednostkowych w opakowaniu zbiorczym);
3. data minimalnej trwałości preparatu kosmetycznego (znak PAO lub zwrot: „Najlepiej zużyć przed końcem”);
4. szczególne środki ostrożności;
5. oznaczenie pozwalające na identyfikację produktu (numer partii);
6. funkcja kosmetyku.

Każdy kosmetyk przed wprowadzeniem do obrotu, wymaga przejścia wcześniej wielu testów, badań, ocen. Najważniejszym dokumentem jest Ocena Bezpieczeństwa, napisana przez eksperta, który w oparciu o swoją wiedzę, informacje naukowe oraz po dogłębnym sprawdzeniu składu, wyników badań, zalecanego stosowania określa, czy dany kosmetyk jest bezpieczny do stosowania. Jeśli tak, preparat może być wprowadzony do sprzedaży.