Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Zasady opracowywania składu INCI kosmetyku
Każdy produkt kosmetyczny na etykiecie lub ulotce zawiera wiele cennych informacji. Są to: informacje dotyczące działania kosmetyku oraz właściwości poszczególnych składników, sposób stosowania produktu, dokładne dane producenta, numer partii, data ważności oraz wiele innych cennych dla konsumenta wiadomości. Jednak jedną z cenniejszych informacji, która dokładnie precyzuje to, z czego składa się dana formulacja, jest skład INCI. Co zatem kryje się pod tą nazwą i jak ten skład rozumieć?

 

Skład umieszczony na oznakowaniu kosmetyku zawsze musi być poprzedzony słowem „Ingredients”. Tłumaczenie na język polski jest błędne. Wszystkie składniki muszą być uporządkowane w kolejności malejącej, zatem na początku składu znajdują się składniki, których jest najwięcej w produkcie. Wszystkie nazwy składników podawane są zgodnie z Międzynarodową Nomenklaturą Surowców Kosmetycznych (INCI – International Nomenclature of Cosmetic Ingredients). Powstała ona w celu ujednolicenia nazewnictwa wszystkich surowców stosowanych w produkcji kosmetyków. Są to zwykle pochodne nazw zwyczajowych i chemicznych. System INCI obowiązuje na terenie całej Unii Europejskiej, a także wielu innych państw. Składniki, których jest mniej niż 1% mogą być wymienione w dowolnej kolejności, ponieważ są to tak niewielkie stężenia. Typowe grupy składników kosmetyku to: substancje bazowe, pomocnicze, składniki aktywne, konserwanty, barwniki, kompozycje zapachowe. Baza kosmetyku jest bardzo istotna, ponieważ w dużej części determinuje stopień przenikania składników kosmetyku, a także stanowi podstawę do określenia, z jakim typem produktu mamy do czynienia. Składniki pomocnicze to surowce, które zostają zastosowane w produkcji w celach typowo technologicznych. Są to m.in.: emulgatory, modyfikatory reologii, substancje poprawiające konsystencję, wygląd oraz właściwości użytkowe preparatu. Składniki aktywne wyróżniają daną formulację określonym działaniem na skórę. Konserwanty chronią kosmetyk przed rozwojem mikroorganizmów, barwniki nadają mu barwę, a kompozycje zapachowe aromat. W tym przypadku należy zwrócić uwagę na potencjalne alergeny, które taka kompozycja może zawierać. W rozporządzeniu 1223/2009 odnaleźć można listę potencjalnych alergenów. Jeśli któryś z nich jest obecny w produkcie powyżej 0,01% dla produktów spłukiwalnych lub powyżej 0,001% dla produktów niespłukiwalnych, musi być wymieniony w składzie INCI.

Samo opakowanie spełnia wiele różnych funkcji, a należą do nich głównie: funkcja informacyjna, sprzedażowa, marketingowa, transportowa, ekologiczna.

Na opakowaniu kosmetyku i/lub na etykiecie powinny znaleźć się następujące informacje:

  1. Imię, nazwisko oraz adres osoby odpowiedzialnej (preparaty importowane powinny zawierać nazwę kraju pochodzenia);
  2. zawartość nominalna w momencie pakowania (wyjątek stanowią: opakowania zawierające mniej niż pięć gramów/mililitrów preparatu, bezpłatne próbki, opakowania jednorazowego użytku oraz opakowania zbiorcze pod warunkiem, że informacje o zawartości nominalnej znajdują się na opakowaniach jednostkowych w opakowaniu zbiorczym);
  3. data minimalnej trwałości preparatu kosmetycznego (znak PAO lub zwrot: „Najlepiej zużyć przed końcem”);
  4. szczególne środki ostrożności;
  5. oznaczenie pozwalające na identyfikację produktu (numer partii);
  6. funkcja kosmetyku.

Każdy kosmetyk przed wprowadzeniem do obrotu, wymaga przejścia wcześniej wielu testów, badań, ocen. Najważniejszym dokumentem jest Ocena Bezpieczeństwa, napisana przez eksperta, który w oparciu o swoją wiedzę, informacje naukowe oraz po dogłębnym sprawdzeniu składu, wyników badań, zalecanego stosowania określa, czy dany kosmetyk jest bezpieczny do stosowania. Jeśli tak, preparat może być wprowadzony do sprzedaży.

KOMENTARZE
Newsletter