Botanika

Traganek błoniasty (łac. Astragalus membranaceus) jest rośliną należącą do rodziny bobowatych. Jego naturalne środowisko występowania to północno-wschodnia część Chin, Mongolia oraz Syberia. Uprawiany jest także w Europie, Ameryce Północnej i Południowej. Jest niewielką rośliną, która osiąga wysokość do 40 cm. Liście na jego łodydze są rozmieszczone skrętolegle. Owoce traganka przypominają orzechy – są skórzaste i twarde, zaś nasiona posiadają kształt nerkowaty. Najbardziej cenną częścią tej rośliny jest włóknisty korzeń, który może rosnąć do 100 cm w głąb ziemi.

Skład

Do tej pory wyizolowano i zidentyfikowano ponad 200 związków z traganka błoniastego. Wśród nich są ponad 63 flawonoidy, m.in. izoflawony, izoflawany, pterokarpany, flawonole, flawony i flawonony. W jego składzie znajdziemy także cholinę, kumarynę, betainę oraz liczne minerały – cynk, sód, żelazo, magnez, potas oraz miedź. Swoje właściwości prozdrowotne zawdzięcza przede wszystkim antyoksydantom oraz flawonoidom właśnie. Tak duża ilość substancji czynnych sprawia, iż jest substancją o wielokierunkowym potencjale leczniczym. Ostatnio traganek jest jedną z wielu roślin, które cieszą się zainteresowaniem badaczy, ze względu na jego potencjał przeciwstarzeniowy.

Zastosowanie w farmacji

Od ponad 2000 lat jest stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej w leczeniu wielu chorób i zaburzeń organizmu oraz jako preparat przedłużający życie. Traganek jest rośliną adaptogenną, tzn. ma zdolności zwiększania wydolności organizmu i odporności na czynniki stresowe. Dodatkowo w czasie wyczerpania przywraca siły witalne. Posiada wszechstronne działanie – wykazuje m.in. aktywność przeciwutleniającą, przeciwcukrzycową, przeciwnowotworową, przeciwmiażdżycową, przeciwzapalną oraz immunomodulującą. Działanie przeciwutleniające jest doceniane w profilaktyce chorób przewlekłych, bowiem traganek przyczynia się do zmniejszenia produkcji wolnych rodników oraz chroni komórki przed stresem oksydacyjnym, który jest źródłem wielu schorzeń. Nie wolno go stosować u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. Związki zawarte w traganku mogą wchodzić także w interakcje z immunosupresantami, które są stosowane przez osoby w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia rumieniowatego układowego czy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, przyczyniając się do zmniejszenia skuteczności ich działania.

Zastosowanie w kosmetologii

Liczne substancje obecne w traganku sprawiają, iż jego właściwości są cenione również w kosmetologii. Zawarte w nim flawonole działają silnie przeciwutleniająco, dzięki czemu pomagają zapobiegać uszkodzeniom skóry, które są spowodowane działaniem wolnych rodników. Co więcej, wykazują aktywność przeciwzapalną, dzięki czemu świetnie sprawdzają się w pielęgnacji podrażnień skóry oraz redukcji zaczerwienienia. Przeprowadzone badania in vitro i in vivo wykazały, iż traganek spowodował poprawę zmian skórnych w czasie przebiegu atopowego zapalenia skóry, a dodatkowo wyciszał stany zapalne. Poleca się go jako składnik preparatów anti-aging, gdyż pomaga zwalczać widoczne oznaki starzenia się, tj. drobne linie i zmarszczki, zmniejsza widoczność przebarwień, które mogą pojawiać się wraz z wiekiem oraz może zapobiegać występowaniu kolejnych. Wykazuje także działanie regenerujące. Ze względu na właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne ekstrakt z korzenia traganka poleca się w pielęgnacji cery normalnej, mieszanej, tłustej oraz suchej. Ostrożność przy jego stosowaniu w codziennej rutynie kosmetycznej powinny zachować osoby o cerze wrażliwej.