Występowanie

Trądzik różowaty zazwyczaj pojawia się po 30. roku życia i dotyka częściej kobiety niż mężczyzn. Cięższe przypadki obserwuje się jednak u mężczyzn. Może pojawić się u każdego w dowolnym momencie życia. Trądzik ten może dotknąć każdą grupę populacji oraz wszystkie typy skóry, jednak największe ryzyko dotyczy osób o jasnej karnacji, u których obserwuje się tendencję do łatwego zaczerwienienia.

Przyczyny

Do tej pory nie udało się ustalić przyczyn powstawania trądziku różowatego. Niemniej na pojawienie się tego schorzenia wpływa kilka czynników, do których możemy zaliczyć: predyspozycje genetyczne, wzmożoną reaktywność naczyń krwionośnych skóry, zaburzenie gospodarki hormonalnej oraz nieprawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Ponadto często jako przyczynę trądziku wymienia się czynniki środowiskowe. Wśród nich możemy uwzględnić: przewlekły stres, nieodpowiednią dietę i spożywanie alkoholu.

Objawy:

- zaczerwienienie centralnej części twarzy: policzków, nosa, czoła lub brody; objaw ten jest trudniejszy do zdiagnozowania u osób o czarnej skórze,

- widoczne małe naczynia krwionośne na nosie oraz policzkach; z czasem mogą pękać, co w konsekwencji uwidacznia się jako tzw. pajączki,

- guzki – u wielu osób z trądzikiem różowatym obserwuje się pryszcze, które przypominają trądzik; z czasem mogą pojawiać się guzki wypełnione ropą; początkowo u osób, które posiadają tylko pryszcze, trudno zidentyfikować tę postać trądziku jako trądzik różowaty,

- problemy z oczami – u wielu osób obserwuje się podrażnienie, łzawienie lub przekrwienie oczu; ponadto odczuwa się obecność ciała obcego w oku; ta postać trądziku jest znana jako trądzik różowaty oczny; ponadto bardzo często obserwuje się zaczerwienienie i opuchnięcie powiek; wokół brzegu powieki nierzadko są widoczne naczynia krwionośne,

- powiększony nos.

Różne formy

Wyróżnia się cztery postacie trądziku różowatego: rumieniową z teleangiektazjami, grudkowo-krostkową, oczną oraz przerostowo-naciekową. Ostatnia z wymienionych postaci jest najcięższym stopniem zaawansowania tego schorzenia. Charakteryzuje się przerostem tkanki łącznej na nosie, gruczołów łojowych i naczyń. Dodatkowo pojawiają się guzki i zwłóknienia. Często obserwuje się asymetryczne powiększenie nosa.

Leczenie

Nieleczony trądzik różowaty w większości przypadków jest bardzo uciążliwy dla chorego i znacząco obniża jakość życia. Leczenie zależy od objawów, wieku pacjenta i ogólnego stanu zdrowia. Celem terapii trądziku różowatego jest zmniejszenie istniejących zmian, a także zapobieganie pojawieniu się kolejnych. Schorzenie to w zaawansowanej postaci przypomina motyla na twarzy. Do leczenia trądziku różowatego stosuje się środki farmakologiczne, odpowiednią pielęgnację skóry oraz zmianę diety. Osoby, które borykają się z ciężką postacią trądziku, mogą usunąć go laserem. Bardzo ważna jest także domowa pielęgnacja, która odgrywa istotną rolę w profilaktyce tego schorzenia. Jej zadaniem jest złagodzenie objawów. Należy bezwzględnie stosować ochronę przeciwsłoneczną, ponieważ promieniowanie UV przyczynia się do nasilenia objawów. Preparaty do pielęgnacji trądziku różowatego zawierają w swym składzie m.in.: oczar wirginijski, miłorząb japoński, anikę górską, kasztanowca, witaminę C, kwas azelainowy i rutynę. Wśród preparatów do leczenia zmian grudkowych stosuje się antybiotyki (tetracyklinę, erytromycynę i klindamycynę) oraz nadtlenek benzoilu. W celu zmniejszania zaczerwienienia i hamowania stanów zapalnych używa się przede wszystkim sulfacetamidu oraz metronidazolu.

Dieta osób z trądzikiem różowatym

Osoby z trądzikiem różowatym powinny zwrócić uwagę na swoją dietę. Szczególnie należy ograniczyć produkty, które uwidaczniają zmiany skórne na twarzy. Zaliczamy do nich gorące posiłki oraz napoje, pikantne przekąski, alkohol, kawę i dania smażone. Warto obserwować reakcje skóry po spożyciu tych produktów, bowiem nie wszystkie działają negatywnie na każdą osobę z trądzikiem różowatym.