Witamina C odgrywa dużą rolę w prawidłowym funkcjonowaniu całego organizmu. Warunkuje jego odporność, a także ma wielki wpływ na wygląd i cechy skóry.

Skóra człowieka składa się z 3 podstawowych elementów:

1. naskórka;
2. skóry właściwej;
3. tkanki podskórnej.

Kwas askorbinowy pozostaje w obszarze naskórka, gdyż ze względu na swoje właściwości hydrofilowe nie przedostaje się w głębsze warstwy skóry. Zaawansowane technologie (nanotechnologie), umożliwiają umieszczenie poddanej mikronizacji (rozdrobnieniu) witaminy C w kapsułkach. W takiej postaci, zwanej liposomami, wit. C lepiej wnika w głąb skóry.

Kwas askorbinowy zastępowany jest również przez pochodne, które charakteryzują się znacznie lepszym przenikaniem przez warstwy skóry. Zaliczane są do nich estry kwasu askorbinowego mające od 8 do 12 atomów węgla w łańcuchu węglowym. Są to związki wykazujące właściwości hydrofobowe, czyli rozpuszczają się w tłuszczach (a nie jak kwas askorbinowy w wodzie). Są więc stabilniejsze od czystej witaminy C i tylko w niewielkim stopniu ulegają rozkładowi w obecności tlenu i światła.

Oprócz wyżej wspomnianych działań witamina C uszczelnia ona naczynia krwionośne,  dlatego też jest stosowana przy leczeniu odleżyn, krwotoków, przebarwień skóry oraz przy gojeniu się ran.  Niezbędna jest w prawidłowym funkcjonowaniu tkanki łącznej, która wraz z włóknami kolagenowymi wchodzi w skład skóry właściwej. Witamina C jest potrzebna w reakcjach hydroksylacji proliny do 4-hydroksyproliny, czyli aminokwasów budujących łańcuchy polipeptydowe składające się na włókna kolagenowe, w związku z tym w literaturze kwas askorbinowy opisywany jest jako związek stymulujący produkcję kolagenu.

Witamina C wykazuje szereg innych właściwości, takich jak:

• rozjaśnianie skóry poprzez hamowanie produkcji melaniny;
• hamowanie niszczenia włókien kolagenowych poprzez zmniejszenie syntezy metaloproteinaz (in. kolagenazy, enzymy zaangażowane w procesy przebudowy skóry);
• przyspieszenie syntezy kwasu hialuronowego.

Opisywany kwas askorbinowy nie jest stabilny, stąd też istnieje problem jego wykorzystania w czystej postaci w produktach kosmetycznych. Z uwagi na jego hydrofilowy charakter musi być syntetyzowany i utrzymywany w ściśle określonym, niskim pH, aby wykazywać działanie aktywne biologicznie. Prowadzone badania wykazały, że najlepsze efekty działania kwasu askorbinowego uzyskuje się przy utrzymaniu jego stężenia powyżej 10% i pH poniżej 3,5.

Jest znanych wiele pochodnych witaminy C, m.in.:

1)   Palmitynian askorbylu(Ascorbyl palmitate), który jest stabilny w neutralnym pH.

2) Tetraizopalmitynian askorbylu (Tetrahexyldecyl ascorbate) w obecnych czasach jest najbardziej pożądaną i najskuteczniejszą formą witaminy C, ale jest przy tym najdroższą z dostępnych na rynku pochodną stosowaną w chemii kosmetycznej. Jest w postaci olejku,  charakteryzuje się bardzo dobrym powinowactwem do warstwy lipidowej skóry (wynika to z jej hydrofobowych właściwości). Efekt jej stosowania jest widoczny przy bardzo małych stężeniach, w granicy 1 – 3%. Charakteryzuje się również bardzo długą trwałością i stabilnością, w porównaniu z innymi pochodnymi witaminy C. Tak jak inne pochodne redukuje przebarwienia skóry.