Poziomy wilgoci w skórze odgrywają ważną rolę w powstawaniu zmarszczek, w szczególności mikrouszkodzeń na jej powierzchni, które mogą stać się znacznie większe, głębsze oraz bardziej widoczne, kiedy zewnętrzna warstwa naskórka (warstwa rogowa – zespół 10-20 mikrometrów martwych komórek) zostaje przesuszona, pozbawiona wody. Dzieje się tak w warunkach pozbawionych wilgoci np. w ogrzewanych pomieszczeniach czy podczas długodystansowego lotu samolotem.
Opracowanie innowacyjnych oraz skutecznych rozwiązań w profilaktyce i leczeniu zmarszczek skupiało się głównie na podejściach biochemicznych np. kremach. Obecnie naukowcy zastosowali biomechaniczną alternatywę, by zrozumieć, co tak naprawdę powoduje zmarszczki. Opracowano szereg ilościowych modeli komputerowych, aby stworzyć trójwymiarowe modele zmarszczek skórnych, które mogłyby pomóc naukowcom ze środowisk akademickich i przemysłowych zrozumieć genezę określonych typów mikrozmarszczek. Badacze wykorzystali z tych modeli informacje oparte na fizyce, wierząc, że przemysł może wkrótce rozpocząć projektowanie innowacyjnych, profilaktycznych oraz długoterminowych rozwiązań terapeutycznych, opóźniających i łagodzących skutki starzenia się skóry.
Zewnętrzna warstwa naszej skóry składa się głównie z martwych komórek związanych lipidami. Poza krytycznymi funkcjami fizjologicznymi stanowiącymi barierę biochemiczną ta cienka warstwa odgrywa kluczową rolę w określaniu cech mikroskopowych zmarszczek skóry, nawet u osób młodszych. Kiedy wilgotność względna spada, warstwa zewnętrzna – warstwa rogowa naskórka – staje się bardziej sucha i sztywna. Podczas tego procesu mikrozmarszczki na powierzchni skóry, wywołane działaniem mięśni twarzy (takich jak uśmiech), stają się znacznie głębsze, większe, a przez to bardziej widoczne. Może się to zdarzyć w ciągu kilku godzin, więc aby temu zapobiec, musimy działać natychmiast. Nawilżając naszą skórę, minimalizujemy powstawanie drobnych zmarszczek.
Naukowcy obecnie dysponują ilościowymi modelami komputerowymi, które mogą pomóc badaczom w zrozumieniu, w jaki sposób powstają niektóre rodzaje zmarszczek skóry, a zatem w jaki sposób można wykorzystać tę wiedzę do zaprojektowania innowacyjnych rozwiązań profilaktycznych i terapeutycznych. Dzięki temu opóźnimy i złagodzimy efekty starzenia się naszej skóry. Podstawowe mechanizmy warunkujące morfologię i wzory zmarszczek są niezbędne do oceny, a ostatecznie do przewidywania, w jaki sposób starzejąca się skóra współdziała z otoczeniem. Jest to bardzo obiecujący kierunek badań, który pomoże dostarczyć niezbędnych informacji na temat fizjologii, biofizyki chorób czy starzenia naszej skóry.
KOMENTARZE