W pierwszej kolejności należy podkreślić, że przepisy prawa dotyczące kosmetyków reguluje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (we) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. W konsekwencji prawo dotyczące kosmetyków jest identyczne we wszystkich krajach Unii Europejskiej, co pozwala na zapewnienie jednakowego poziomu bezpieczeństwa kosmetyków na terytorium całej ue, a także na swobodną wymianę towarów.

Co należy umieszczać na kosmetykach?
Rozporządzenie dotyczące produktów kosmetycznych szczegółowo reguluje wymogi obejmujące oznakowanie kosmetyków. Zgodnie z art. 19 Rozporządzenia, każde oznakowanie kosmetyku powinno być: nieusuwalne, łatwe do odczytania oraz w pełni widoczne.

1. Dane producenta, tj. imię, nazwisko oraz adres osoby odpowiedzialnej (preparaty importowane powinny zawierać nazwę kraju pochodzenia);
2. Ilość nominalna w momencie pakowania wyrażona w jednostkach masy lub objętości (wyjątek stanowią opakowania zawierające mniej niż pięć gr/ml preparatu, bezpłatne próbki, opakowania jednorazowego użytku oraz opakowania zbiorcze pod warunkiem, że informacje o zawartości nominalnej znajdują się na opakowaniach jednostkowych w opakowaniu zbiorczym);
3. Datę minimalnej trwałości produktu kosmetycznego tj. znak pao lub zwrot: „Najlepiej zużyć przed końcem” (wymagane np. na produktach jednorazowych i aerozolach);
4. Szczególne środki ostrożności, których należy przestrzegać podczas stosowania oraz wszelkie inne informacje dotyczące środków ostrożności wymaganych dla produktów kosmetycznych do stosowania profesjonalnego (jeśli wynika to z użycia określonych substancji podlegających ograniczeniom);
5. Oznaczenie pozwalające na identyfikację produktu (nr partii);
6. Wykaz składników produktu kosmetycznego wskazany zgodnie z nazwami przyjętymi w Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych (inci) uszeregowanych w kolejności od największego do najmniejszego stężenia (składniki o stężeniu mniejszym niż 1% mogą być wymieniane w dowolnej kolejności po składnikach, których stężenie jest wyższe niż 1%). inci powinno zostać poprzedzone słowem „Ingredients” lub „Składniki”. Wykaz składników powinien uwzględniać również kompozycje zapachowe i aromatyczne określone wyrazem „zapach” lub „aromat” lub ich odpowiednimi nazwami przyjętymi w inci oraz numery barwników, które mogą być wymieniane po innych składnikach w dowolnej kolejności, zgodnie z ich numerami określonymi w liście barwników dozwolonych do stosowania w kosmetykach;
7. Funkcje produktu kosmetycznego w sytuacji, kiedy nie wynikają jednoznacznie z prezentacji produktu.

Ogrom niezbędnych informacji i zbyt małe opakowanie – co dalej?
Jeżeli ze względu na wielkość kosmetyku, umieszczenie powyższych informacji nie będzie możliwe, producent może je wskazać na zewnętrznym opakowaniu produktu.
Idąc krok dalej, w sytuacji gdy ze względu na wielkość lub kształt opakowania, nie jest możliwe podanie podstawowych informacji na zewnętrznym opakowaniu, mogą one być wskazane na dołączonej ulotce, nalepce, taśmie lub kartce. W takim przypadku na pojemniku lub opakowaniu zewnętrznym producent powinien umieścić skróconą treść lub znak graficzny wskazujący na dołączenie tych informacji.

Symbole graficzne stosowane na kosmetykach
Producent kosmetyków wraz z wyżej wymienionymi informacjami ma również obowiązek stosowania na opakowaniu lub pojemniku odpowiednich symboli graficznych. Są to oznaczenia, na które zwykle nie zwracamy uwagi, należy jednak być świadomym, iż dostarczają one wielu istotnych informacji. Wskazują na długość terminu ważności kosmetyku, komunikują o jego wpływie na środowisko, jak również o surowcach użytych do produkcji danego produktu. Zwracajmy więc uwagę nie tylko na treść etykiety, ale również na symbole prezentowane na kosmetykach.

Autor: Monika Faszcza, prawnik w kancelarii KONRAD i Partnerzy