Uczulenie na słońce

Wydawać by się mogło, że uczulenie na słońce dotyczy niewielu ludzi na świecie. Jak się jednak okazuje, problem ten dotyka liczne osoby, które bardzo często przypisują objawy tej fotodermatozy innym  schorzeniom. Najczęściej kojarzymy alergię z uczuleniem na określony składnik pożywienia bądź substancje chemiczne. Uczulenie na słońce może pojawić się w każdym wieku. Najczęściej pierwsze objawy są zauważalne wiosną lub na początku lata, gdy skóra zaczyna się przyzwyczajać do kontaktu z promieniami słonecznymi. Typowymi objawami są grudki i pęcherzyki, które pojawiają się na twarzy, dekolcie, rękach i nogach. Ponadto obserwuje się wzmożoną suchość skóry oraz swędzenie. Czynników występowania tej alergii jest wiele. Jedną z nich jest nieprawidłowo działający układ odpornościowy. Należy podkreślić, że nie udało się jeszcze poznać wszystkich mechanizmów, które za nią odpowiadają.  

Oparzenia słoneczne

Oparzenie słoneczne jest jedną z najczęstszych pamiątek po lecie. Pojawia się w odpowiedzi na nadmierną dawkę promieniowania ultrafioletowego, jeśli nie stosujemy odpowiedniej ochrony przeciwsłonecznej. Najczęściej powstaje u osób o jasnej karnacji. Wyróżniamy dwa stopnie oparzeń słonecznych. Pierwszy stopień charakteryzuje się mocnym zaczerwienieniem, pieczeniem oraz łuszczeniem naskórka. W przypadku oparzenia drugiego stopnia obserwuje się pęcherze. Najskuteczniejszym sposobem, by uniknąć oparzeń słonecznych, jest używanie kremów z filtrem dobranych do karnacji oraz intensywności nasłonecznienia. Ponadto należy zachować umiar w korzystaniu z opalania. Nie warto narażać skóry na długi kontakt ze słońcem podczas pierwszych dni opalania.

Przebarwienia słoneczne

Przebarwienia słoneczne powstają najczęściej po długotrwałej ekspozycji na słońce bez odpowiedniej ochrony przeciwsłonecznej. Można im skutecznie zapobiegać, stosując preparaty z filtrami. Przebarwienia najczęściej pojawiają się na twarzy, szyi, dekolcie oraz dłoniach. Z większą częstotliwością występują u kobiet, zwłaszcza w czasie wahań hormonalnych (w okresie ciąży, menopauzy czy przyjmowania tabletek antykoncepcyjnych). Kolejnym czynnikiem, który wpływa na częstość występowania przebarwień, jest rodzaj karnacji. Osoby o jasnej karnacji i blond włosach są bardziej narażone na ich powstawanie niż osoby z ciemną karnacją i o ciemnych włosach.

Jak walczyć z niechcianymi zmianami na skórze? 

W czasie ekspozycji promieniowanie UV przenika przez naskórek, stymulując melanocyty do działania, a podczas nadmiernego narażenia na słońce dochodzi do wzmożonej produkcji melanocytów w warstwie podstawnej naskórka, co doprowadza do powstawania przebarwień. Pozbycie się przebarwień ze skóry jest trudne, jest jednak kilka sposobów na to. Pierwszą metodą są specjalistyczne preparaty wybielające. Inną możliwością są zabiegi w gabinecie dermatologicznym. Wśród tych metod możemy zdecydować się na peelingi chemiczne, mikrodermabrazję lub usuwanie laserowe. Peelingi chemiczne są nieinwazyjnym zabiegiem. Polegają na głębokim oczyszczeniu i złuszczeniu naskórka. Do tego zabiegu używa się kwasu glikolowego, salicylowego, pirogronowego, migdałowego lub mlekowego. Po zastosowaniu kwasu skóra zaczyna się łuszczyć, co w efekcie przyczynia się do przywrócenia jej odpowiedniego kolorytu. Skuteczność terapii jest zależna od kilku czynników, do których zaliczamy: przyczynę przebarwienia, jego rozległość oraz podatność skóry na leczenie. Jeśli przebarwienia przyczyniają się do pogorszenia nastroju, warto zdecydować się na dostępne metody ich eliminacji. Gdy nie uda się pozbyć ich całkowicie, poleca się skorzystać z rozjaśniania, bowiem nawet niewielkie zmniejszenie ich widoczności korzystnie wpłynie na poprawę wyglądu skóry, a także samopoczucia.