Nie inaczej jest z polską firmą Invex remedies, założoną w 1987 przez wybitnego chemika i wynalazcę Pana Stanisława Szczepaniaka. Główną misją firmy jest propagowanie preparatów kosmetycznych do codziennej pielęgnacji  i suplementacji, dzięki którym najprościej rzecz ujmując będziemy piękni i zdrowi. W skład linii kosmetycznej wchodzą produkty zawierające niezbędna dla zdrowia mikroelementy, takie jak złoto, srebro czy krzem organiczny. Efektem kilkuletnich prac jest m.in. opatentowana formuła, zamknięta w linii SILVER TOUCH, oparta na monojonowym srebrze. Pierwiastek ten posiada niezwykle skuteczne właściwości antybakteryjne, dlatego produkty wspomnianej linii są idealną propozycją dla osób zmagających się z problemami ze skórą.

Srebro (Ag, Argentum) od czasów starożytnych, znane jest ze swych leczniczych właściwości. Pierwsze naukowe doniesienia o skuteczności cennego pierwiastka, pochodzą z czasów, gdy był on stosowany do leczenia przewlekłych ran i owrzodzeń.  Wówczas azotan srebra, nazywany „piekielną skałą” był niezwykle popularnym remedium na poważne obrażenia zewnętrzne. Określenie „piekielny” wywodziło się z faktu, że okładom z azotanu srebra towarzyszył ogromny ból, na tyle silny, iż koniecznym było podawanie pacjentowi morfiny czy narkozy. Związek, w czasach dynamicznego rozwoju medycyny w XVII i XVIII wieku, zyskiwał coraz to różnorodniejsze zastosowania. Wykazywał skuteczność w leczeniu oparzeń, urazów, głębokich ran, dolegliwości kostnych, ropni etc.  Jeszcze do 1887 niewiele było wiadomo, o wpływie srebra na mikroorganizmy.  Przełomem w „srebrnej historii” była obserwacja niemiecki ginekologa K.S.F. Credé, poczyniona podczas jego wizyty w Johns Hopkins Hospital w Stanach Zjednoczonych. Zauważył on, iż rozległe rany pacjentów, pokrywane srebrną folią, zdecydowanie szybciej ulegały procesom gojenia. Ten sam lekarz jako pierwszy zastosował u noworodków drastyczną, aczkolwiek skuteczną metodę zakraplania oczu roztworem azotanu srebra. Zabieg ten nazwany na cześć lekarza zabiegiem Credégo, miał na celu, zapobieganie pospolitym w owych czasach zakażeniom spojówek dwoinkami rzeżączki.

Credé i Beyer jako pierwsi zbadali wpływ srebra metalicznego na gronkowce i paciorkowce w warunkach laboratoryjnych. Doświadczenie polegało na nałożeniu na wysiane bakteriami płytki srebrników, które po 24 godzinnej inkubacji usuwano, a płytki powtórnie zaszczepiano i poddawano kolejnej inkubacji. Pomimo, powtarzanych czynności, nie zaobserwowano wzrostu bakterii w miejscach, w których uprzednio znajdowały się monety. Wniosek był tylko jeden, a ten prosty eksperyment jak żaden inny ukazał ogromny potencjał popularnego pierwiastka.

Ze względu na wysoką cenę kruszcu, srebro traciło drastycznie na swej popularności, ustępując miejsca coraz coraz chętniej zażywanym w tamtych czasach antybiotykom. Wspomniany potencjał po wielu latach zapomnienia, to właśnie dziś zdaje się ponownie zyskiwać na popularności.  Paradoksalnie, nadmierna konsumpcja antybiotyków, spowodowała zatoczenie koła historii i ponowne odrodzenie się srebrnego fenomenu.

Srebro jako pierwiastek o silnym działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwwirusowym i właściwościach grzybobójczych, wykazuje przecież podobne do antybiotyków działanie. Skuteczność mikrobiologiczna srebra jest nieporównywalna z żadnym innym współczesnym lekiem. Jako naturalny, efektywny, nietoksyczny i łagodny „antybiotyk”, cząsteczki  srebra mogą zniszczyć setki chorobotwórczych drobnoustrojów. Tradycyjne antybiotyki wykazują skuteczne działanie tylko na wybrane szczepy, które i tak prędzej czy później nabywają na nie odporność . Nieocenioną właściwością srebra jest właśnie fakt, że bakterie chorobotwórcze nie wytwarzają odporności na jego cząsteczki, tak jak ma to miejsce w przypadku większości antybiotyków. Co prawda dokładny mechanizm działania srebra na mikroorganizmy nie jest do końca poznany, jednak udało się ustalić, że potencjał antybakteryjny jest wprost proporcjonalny od stężenia jonów w roztworze. Próbą wyjaśnienia zachodzącego mechanizmu jest teoria oligodynamiczna. Zakłada ona, że jony srebra przyłączają się do grup sulfhydrylowych, czyli niezbędnych składników enzymów odpowiedzialnych za transbłonowy metabolizm energetyczny i transport elektrolitów w ścianach komórkowych bakterii i grzybów. Jony srebra powodują zablokowanie łańcucha oddechowego. W efekcie mogą powodować daleko idące zmiany w strukturze ściany komórkowej i otoczki jądrowej całkowicie dezorganizując komórkę bakteryjną. Mogą wreszcie przyłączać się do DNA i RNA bakteryjnego, denaturując je, a także hamować ich replikację. Teoria oligodynamiczna jako niepełna, nie daje odpowiedzi dotyczącej mechanizmu działania jonów srebra na wirusy.

Dzięki powyższym właściwościom, a także ze względu na jego niską toksyczność względem komórek ludzkich, srebro coraz częściej wykorzystywane jest w medycynie, włókiennictwie, kosmetologii i kosmetyce. Jako składnik preparatów do pielęgnacji skóry, w prosty, zdrowy i nieinwazyjny sposób pozwala uporać się z chorobami o podłożu grzybiczym, egzemie, trądziku, a także problemami ze zdrowiem jamy ustnej etc.  

„Preparaty Invex Remedies stanowią rewolucyjne spojrzenie na zdrowie i urodę, wykraczając poza ramy współczesnej kosmetologii. Skutecznie wiążą potrzebę codziennej pielęgnacji skóry ze zdrowotną profilaktyką”.

Sztandarowy produkt firmy Antybakteryjny tonik na bazie srebra Ag ¹²³ „doskonale oczyszcza i chroni skórę. Zamyka pory i zmniejsza wydzielanie sebum oraz przetłuszczanie się skóry, skutecznie likwidując przyczyny trądziku (…) Wspomaga leczenie chorób grzybiczych, bakteryjnych zmian skórnych, chorób łojotokowych”. W skład serii produktów zawierających w swym składzie monojonowe srebro, wchodzi także innowacyjny płyn do mycia ciała Ag ¹²⁴. Wszystkie produkty są przebadane dermatologicznie, a ich skuteczność została potwierdzona testami in vivo.

Anna Tomczak