Zawarta w kremie Lanterna deoxy-arbutyna (D-arbutin), należy do grupy tzw. inhibitorów tyrozynazy. Związki te hamują aktywność aminokwasu tyrozynazy, który uczestniczy w syntezie melaniny, barwnika skóry. Do grupy tej należą między innymi hydrochinon i jego pochodna: arbutyna. Substancje te nie są jednak pozbawione wad. Dotychczas najpowszechniej stosowanym środkiem rozjaśniającym był hydrochinon, zmieniło się to jednak  po przeprowadzeniu licznych badań potwierdzających jego negatywne właściwości. Przy długotrwałym używaniu zaobserwowano podrażnienia skóry i odbarwienia płytek paznokci, a przede wszystkim – stwierdzono działanie cytotoksyczne. Hydrochinon bardzo łatwo ulega oksydacji, generując znaczne ilości uszkadzających komórki reaktywnych form tlenu. Arbutyna jest związkiem bezpiecznym, lecz mniej efektywnym od hydrochinonu.

Lukę wśród substancji wybielających zapełnić może właśnie deoxy-arbutyna. Jest to syntetyczna pochodna arbutyny, otrzymywana na drodze usunięcia grup hydroksylowych w jej łańcuchu cukrowym (ryc. 1).

Ryc. 1. Struktura chemiczna hydrochinonu (A), arbutyny (B), deoxy-arbutyny (C). Źródło: [1]

Skuteczność działania deoxy-arbutyny potwierdzają testy przeprowadzone z udziałem zarówno zwierząt, jak i ludzi. W jednym z badań wzięło udział 25 osób w wieku 18–60 lat. Trzy miejsca na plecach uczestników poddawano ekspozycji na promienie UV codziennie przez 10–20 minut przez siedem dni. Po tym czasie na każde z wybranych miejsc nakładano 3 proc. deoxy-arbutynę, 4 proc. hydrochinon lub pozostawiano nieleczone. Substancje aplikowano trzy razy w tygodniu przez okres pięciu kolejnych tygodni. Stwierdzono, że deoksy-arbutyna, w przeciwieństwie do hydrochinonu, znacząco przyspieszała zanik pigmentacji indukowanej działaniem promieni UV [2].

Podczas stosowania detoksy-arbutyny powstają minimalne ilości reaktywnych form tlenu, co sprawia, że wykorzystywanie jej w kuracji rozjaśniającej jest o wiele bezpieczniejsze niż w przypadku hydrochinonu. Trwają również badania nad skutecznością pochodnych drugiej generacji, do których należą: deoxy-furan, thiodeoksy-arbutyna i fluorodeoxy-arbutyna.

Źródła:

[1] Yang C.-H., Chen Y.-S., Lai J.-S., Hong W.W.L., Lin C.-C., Determination of the Thermodegradation of deoxyArbutin in Aqueous Solution by High Performance Liquid Chromatography, International Journal of Molecular Sciences, 2010; 11(10): 3977-3987.

[2] Hamed SH, Sriwiriyanont P, deLong MA, Visscher MO, Wickett RR, Boissy RE, Comparative efficacy and safety of deoxyarbutin, a new tyrosinase-inhibiting agent, Journal of Cosmetic Science, 2006; 57: 291-308.

www.lasyainc.com

Opracowała Małgorzata Przybyłowicz