Centevita (INCI: Centella asiatica leaf extract) jest wyciągiem z liści rośliny Centella asiatica, znanej przede wszystkim z zastosowania jako składnik aktywny preparatów antycellulitowych i wyszczuplających. W składzie surowca wyróżnić można triterpeny, azjatykozyd, kwas asjatowy, madekasozyd i kwas madekasowy. Wszystkie te związki wykazują działanie pobudzające syntezę kolagenu, zwłaszcza kolagenu typu I. Madekasozyd, główny składnik ekstraktu, dodatkowo wpływa na produkcję kolagenu typu III.

Badania in vitro wykazały szereg pozytywnych właściwości preparatu Centevita. Efektem aplikowania ekstraktu w stężeniu 1 proc. na eksplanty skóry przez pięć kolejnych dni (raz dziennie) była 28 proc. redukcja wywołanej działaniem promieniowania UV fotodimeryzacji tyminy – Centevita chroni więc DNA przed fotouszkodzeniami. Zaobserwowano również zmniejszenie ekspresji IL-1α o 26 proc., co sugeruje zdolności preparatu do łagodzenia stanów zapalnych i hamowania wywołanego nim starzenia („inflammaging”). Ponadto przeprowadzone testy wskazują, że Centevita ogranicza glikację oraz zwiększa gęstość siatki kolagenowej.

Właściwości preparatu potwierdzają także badania in vivo, w których wzięło udział 20 osób. Rezultatem aplikacji ekstraktu w stężeniu 0,5 proc. (dwa razy dziennie przez 6 tygodni) była poprawa elastyczności skóry o 29 proc. i jędrności o 17 proc. Statystycznie istotne zwiększenie gęstości siatki kolagenowej stwierdzono u 70 proc. badanych.

Zalecane stężenie: 0,1-1 proc.

Bosexil (INCI: Lecithin (syn. Phosphatidylcholine) & Olibanum extract (syn. Boswellia serrata resin extract) & Microcrystalline cellulose) jest ekstraktem z żywicy olibanowej, otrzymywanej poprzez nacięcie kory kadzidłowca Boswellia serrata. Najważniejszym składnikiem żywicy są kwasy bosweliowe, z dominującym kwasem beta-bosweliowym. Bosexil wykazuje silne właściwości przeciwzapalne. Za takie działanie odpowiada mechanizm polegający na hamowaniu przez kwasy bosweliowe aktywności enzymu 5-lipooksygenazy, który uczestniczy w formowaniu prozapalnych leukotrienów.   

W przeprowadzonych badaniach in vitro zaobserwowano zmniejszenie fotodimeryzacji tyminy o 9 proc. Pozytywne rezultaty przyniosły również testy in vivo z udziałem 40 osób z łuszczycą lub egzemą (po 20 osób w każdej z grup) trwające 30 dni. W grupie osób z łuszczycą o 20 proc. zmniejszeniu uległo zaczerwienienie, ograniczone zostało również powstawanie blaszek łuszczycowych o 29,2 proc. U osób z egzemą nastąpiła redukcja zaczerwienienia o 30,4 proc., a świąd zmniejszył się o 31,8 proc.

Zalecane stężenie: 0,5-2 proc.

oprac. Małgorzata Przybyłowicz