Barwniki te stają się coraz bardziej popularne ze względu na ich mniejszą „agresywność” w stosunku do włosów.

Zbadano dwie różne klasy barwników: pochodne p-fenylenodiaminy (HC Red 3, HC Blue 2), charakteryzujące się niską masą cząsteczkową i małym rozmiarem, oraz serię barwników zasadowych (Basic Red 76, Basic Brown 17, Basic Brown 16, Basic Yellow 87, Basic Yellow 57) o takim samym dodatnim ładunku, ale o różnych rozmiarach i odmiennych grupach polarnych.

Do badań wykorzystano włosy jaka, które kolejno barwiono poprzez 30 minutowe zanurzenie w roztworach buforowych różnych barwników, zmieniając przy tym analizowane czynniki. W celu określenia ilości związku, który uległ sorpcji na zewnętrznych strukturach włosów, wysuszone włosy ekstrahowano w odpowiednim układzie rozpuszczalników. Natomiast wiedzę dotyczącą ilości barwnika znajdującego się wewnątrz włosa dostarczały wyniki analiz roztworów uzyskanych po poddaniu włosów działaniu ultradźwięków. Stężenia analizowanych składników wyznaczano metodą krzywej wzorcowej przy zastosowaniu prawa Beera.

Stwierdzono, iż przy formułowaniu receptury nowej półtrwałej farby, która ma dawać homogeniczny kolor bardzo ważne jest, aby stosować mieszanki barwiące zawierające barwniki należące do różnych klas. Uzyskane wyniki wskazały również na fakt, iż pH jest bardzo ważnym czynnikiem, na który należy zwracać uwagę, gdy chcemy kontrolować dyfuzję oraz adsorpcję barwnika na włosach i musi ono zostać odpowiednio ustalone przed przygotowaniem mieszaniny barwiącej. W szczególności, gdy rozważania dotyczą mieszaniny zasadowych barwników, które w odróżnieniu od p-fenylenodiamin, zdają się być zależne od pH układu barwiącego. Dowiedziono także, iż rodzaj rozpuszczalnika odgrywa kluczowe znaczenie w dystrybucji różnych barwników, zwiększając bądź redukując ich powinowactwo do włókien włosowych. Co więcej gdy w mieszaninach barwiących stosowano dwa lub więcej barwników bezpośrednich zauważono, iż kilka czynników ma wpływ na ich sorpcję. Obecnie prowadzone są kolejne badania mające na celu lepsze zrozumienie sorpcji składników farb na włóknach włosowych.

Źródło: Ballarin,B.; Galli, S.; Morigi, M. International Journal of Cosmetic Science 2007, 29, 49–57