Proces badawczy rozpoczyna się na hodowlach komórkowych. Hodowla tkankowa stanowi kolejny etap oceny działania danego składnika. W tej kwestii wypowiada się Justyna Żerańska, specjalista do spraw informacji technologiczno-naukowej, Laboratorium Kosmetycznego Dr Ireny Eris.

Badania in vitro, (łac. w szkle) prowadzone są poza organizmem, w sztucznie skonstruowanych warunkach laboratoryjnych. Hodowle, jakie zakłada się z komórkami budującymi naszą skórę, pozwalają ocenić bezpieczeństwo i toksyczność substancji aktywnych.

W testach in vivo bada się skuteczność działania danego preparatu. Prowadzi się je w oparciu o testy aplikacyjne u wybranych ochotników. Ocenie podlegają następujące parametry:

• nawilżenie skóry
•  natłuszczenie
• elastyczność
• gładkość
• transdermalną utratę wody (TEWL)

W przypadku badań ex-vivo, ocenia się działanie substancji aktywnych oraz gotowych preparatów w warunkach laboratoryjnych na fragmentach skóry ludzkiej pobranej od ochotników, umożliwiając naukowcom dokładne sprawdzenie działanie danego preparatu na żywą tkankę.

Za pomocą modeli hodowli skóry można badać przenikalność składników aktywnych penetrujących tkankę. Pozwala to także na poznanie molekularnego mechanizmu działania danego składnika.

​

Skóra to największy narząd naszego ciała pełniący różnorodne funkcje. Wraz z upływem czasu traci swoją elastyczność. Naukowcy opracowują nowe technologie mające na celu zatrzymać procesy starzenia się skóry.