Streszczenia wykładów zaprezentowanych na międzynarodowej konferencji AFC "Wszystko dla kosmetyków" (Warszawa 19-20 listopada 2003r.)
KOSMETYKI W EUROPIE – NAUKA, MARZENIE CZY KOSZMAR?
Angela Janousek
Prezentacja omawia strukturę i zadania IFSCC (International Federation of Societies of Cosmetic Chemists), najnowsze trendy w kosmetyce a także zmiany prawne w UE wynikające z wejścia w życie VII poprawki do dyrektywy kosmetycznej.
PODRAŻNIENIA I ALERGIE JAKO REAKCJA NA KOSMETYKI
Sławomir Majewski
We współczesnym społeczeństwie osoby młode, dorosłe i starsze coraz częściej stosują kosmetyki poprawiające wygląd zewnętrzny. Wynikiem tej tendencji jest intensywna produkcja na całym świecie nowych kosmetyków. Duża częstotliwość używania kosmetyków, które zawierają obecnie wiele składników syntetycznych, wykazujących nierzadko działanie drażniące, sprzyja coraz częstszemu występowaniu tzw. „kosmetycznego zapalenia skóry” (CD, Cosmetic Dermatitis).
Reakcje uboczne związane ze stosowaniem kosmetyków stanowią istotną część wszystkich przypadków kontaktowego zapalenia skóry. Pojęcie CD stosuje się w odniesieniu do kosmetyków i środków toaletowych, jeżeli reakcja skórna zachodzi w czasie ich stosowania i nie może być ona wyjaśniona jako związana ze współistniejącymi chorobami, stosowaniem leków lub działaniem innych czynników. Artykuł omawia podobieństwa i różnice pomiędzy podrażnieniem a alergią kontaktową na kosmetyki oraz zespół nietolerancji kosmetyków, szczegółowo omawia także obraz kliniczny i diagnostykę reakcji skórnych.
POTWIERDZANIE DEKLARACJI MARKETINGOWYCH WG STANDARDÓW UE Elizabeth Poppe
Prezentacja przedstawia klasyfikację oraz ilustrowaną przykładami wyrobów rynkowych strategię potwierdzania podstawowych typów deklaracji marketingowych. Dodatkowo omówiono również biofizyczne metody oceny kondycji włosów.
WSPÓŁCZESNE TECHNIKI ANALIZY KOSMETYKÓW
Krzysztof Kasiura Szybki
Wzrost zainteresowania środowiskiem, jakością pożywienia, rozszerzone badania w naukach przyrodniczych w połączeniu z rozwojem mikroinżynierii, elektroniki, technik informatycznych i biologii molekularnej wywarł głęboki wpływ na nauki interdyscyplinarne w tym na chemię analityczną.
Współcześnie stosowanie produktów kosmetycznych stało się ważną częścią naszych przyzwyczajeń i z trudnością możemy sobie wyobrazić życie bez nich. Identyfikacja i oznaczanie składników kosmetyków jest ważne przy kontroli ich produkcji. Metody analityczne umożliwiają stwierdzenie, czy produkt końcowy odpowiada charakterystyce załączonej do oryginalnego składu i zapewnienie, że ich oznakowanie nie jest błędne lub mylące. Artykuł omawia techniki analityczne stosowane współcześnie w analizie wyrobów gotowych oraz wybranych surowców kosmetycznych
ZASTOSOWANIE ANALIZY OBRAZU DO OCENY OPTYCZNYCH WŁASNOŚCI WŁOSÓW
Janusz Jachowicz, R. McMullen
Prezentacja przedstawia aparaturę i metodyki stosowane do oceny połysku włosów metodami cyfrowej analizy obrazu.
NOWA GENERACJA SURFAKTANÓW PRZYJAZNYCH ŚRODOWISKU NATURALNEMU Kazimiera A. Wilk, Urszula Komorek
Poszukiwanie surfaktantów przyjaznych środowisku naturalnemu oraz potrzeba zrozumienia procesu ich samoorganizacji jest obecnie przedmiotem wszechstronnych badań i zastosowań w dziedzinach skupiających się wokół nowoczesnych receptur kosmetycznych, nośników leków, czy nanotechnologii. Artykuł prezentuje najnowsze doniesienia literaturowe z zakresu surfaktantów głównie będących pochodnymi cukrów, w tym struktur gemini.
TRENDY ZAPACHOWE W PRODUKTACH KOSMETYCZNYCH
Monika Kaleta
Dobór właściwych kompozycji zapachowych do danego wyrobu jest procesem na który składa się wiele czynników. Sam charakter zapachu uzależniony jest również od czynników pozornie nie związanych z przemysłem perfumeryjnym. Istnieje pewna zależność pomiędzy charakterem zapachu a sytuacją polityczną i ekonomiczną państwa. Gdy czasy są stabilne, gospodarka kwitnie a społeczeństwo czuje się bezpiecznie na pierwszy plan wysuwają się zapachy mocne, intensywne wręcz agresywne. Pojawiają się wtedy kompozycje bogate w kontrasty, dynamiczne i odważne.
Czasy trudne, pełne niepokoju społecznego, ekonomicznie niestabilne, wręcz domagają się kompozycji lekkich i naturalnych. Obecna sytuacja zarówno naszego kraju jak i całego świata jest dość trudna, dlatego na pierwsze miejsce w perfumerii i kosmetyce wysunął się trend „powrotu do natury”. Artykuł omawia współczesne trendy zapachowe na podstawie analizy rynku kosmetyków.
OCENA WŁASNOŚCI ANTYSTATYCZNYCH OPAKOWAŃ WYROBÓW KOSMETYCZNYCH
Marzena Gierak, Wojciech Fabianowski
Dobry kosmetyk musi wykazywać się przede wszystkim właściwie dobraną recepturą. Jednak w rzeczywistym świecie odpowiednio dobrana receptura kosmetyku to dopiero część sukcesu. Kosmetyk musi być w odpowiedni sposób podany, zapakowany, aby nabywca miał pewność, że dokonał trafnego wyboru. Nieestetyczne, zakurzone opakowanie kosmetyku może przekreślić trud poniesiony na jego wytworzenie. Szczególnie opakowania wyrobów kosmetycznych, eksponowane w silnym, zjonizowanym świetle narażone są na szybkie osiadanie kurzu. Dlatego do produkcji opakowań kosmetycznych konieczne jest dodawanie środków antystatycznych, zapobiegających osiadaniu kurzu. Potrzebna jest również metoda określanie podatności danego opakowania na gromadzenia się kurzu ma jego powierzchni. Artykuł przedstawia, opracowaną przez autorów metodę półilościowej oceny podatności na osiadanie kurzu wykonanych z tworzyw sztucznych opakowań kosmetyków oraz wyniki oceny wybranych opakowań kosmetyków dostępnych na rynku detalicznym.
FLEKSOGRAFIA KOSMETYKOM CZYLI DRUK FLEKSOGRAFICZNY W PRZEMYŚLE KOSMETYCZNYM
Andrzej Hulpowski-Szulc
Druk fleksograficzny jest jedną z form druku analogowego – obok offsetu, gdzie forma drukowa jest płaska, rotograwiury, cechującej się wklęsłą formą drukową, czy też druku szablonowego, jakim jest sitodruk. Pochodzi od typografii i podobnie jak ona posługuje się wypukłą formą drukową (miejsca drukujące są wypukłe). Nakłady na fleksografię, przy porównywalnych wielkościach drukowanych serii, są niższe niż dla rotograwiury, lecz dzięki stosowanej coraz częściej nowoczesnej technice, zwłaszcza cyfrowej, bardzo dobra i wydajna maszyna fleksograficzna może kosztować prawie tak dużo, co rotacja wklęsłodrukowa. Artykuł przybliża techniki druku fleksograficznego oraz omawia możliwości ich zastosowania w przemyśle kosmetycznym oraz opakowań kosmetycznych.
SKÓRA SUCHA I JEJ NAWILŻANIE
Pierfrancesco Morganti
Sucha skóra jest jedną z najbardziej powszechnych skórnych przypadłości ludzkich. Skóra sucha występuje głównie przy niskich temperaturach oraz niskiej wilgotności powietrza w czasie zimy może też być wywołana przez nadmierne działanie promieni słonecznych lub używanie mydła i innych substancji powierzchniowo czynnych Artykuł szczegółowo omawia mechanizmy tworzenia i funkcjonowania naturalnych barier utrzymujących prawidłowe nawilżenie skóry jak również możliwości terapii skóry suchej.
ZALEŻNOŚĆ POMIĘDZY FORMĄ FIZYKOCHEMICZNĄ A DZIAŁANIEM KOSMETYKÓW Małgorzata Chełkowska, Jacek Arct, Krzysztof Kasiura, Anna Kozłowska
Substancje czynne stosowane w kosmetykach w wielu przypadkach aby mogły efektywnie działać muszą przeniknąć przez barierę warstwy rogowej. Niektóre składniki receptur kosmetycznych mogą jednak wpływać na zdolność przenikania określonych substancji czynnych. Czynnikami wpływającymi na dostępność substancji czynnej dla naszej skóry jest m.in. jej aktywność termodynamiczna, wartość współczynnika podziału oktanol-woda a także wartość współczynnika podziału pomiędzy bazą kosmetyku a warstwą rogową naskórka. Artykuł przedstawia wyniki badań autorów nad wpływem formy kosmetyku (emulsje w/o i o/w, mikroemulsja, hydrożel) na możliwości przenikania hydroksyproliny przez warstwę rogową naskórka. Tekst artykułu dostępny wyłącznie w języku angielskim.
NOWE POCHODNE KWASU OLEANOLOWEGO JAKO PROMOTORY TRANSPORTU TRANSDERMALNEGO
Lucjusz Zaprutko, Danuta Partyka i Barbara Bednarczyk – Cwynar
Aplikowanie substancji aktywnych do skóry jest podstawowym sposobem ich stosowania, znanym i wykorzystywanym w kosmetyce od wielu wieków, mającym na celu wywołanie działania miejscowego. Ze względu na prostotę i wygodę, metoda ta może być również stosowana w przypadku substancji, które działają w głębszych warstwach skóry, bądź przenikając do krwiobiegu wywołują efekt ogólnoustrojowy. Jednakże metoda ma ograniczone zastosowanie, ze względu na fakt, że tylko niektóre substancje mogą być transportowane przez skórę. Zasadniczym tego powodem jest ograniczona przepuszczalność skóry w procesie przenikania substancji chemicznych do i na zewnątrz organizmu. Artykuł omawia wyniki badań autorów nad możliwości zastosowania pochodnych kwasu oleanowego jako promotorów transportu transdermalnego.
PCA I JEGO POCHODNE W PIELEGNACJI SKÓRY
Ewa Starzyk, Jacek Arct, Natalia Lewandowska
Jednym z podstawowych warunków prawidłowego funkcjonowania metabolizmu skóry oraz zachowania funkcji barierowych naskórka jest odpowiednia zawartość wody. Dotyczy to zarówno struktur żywych warstw skóry właściwej i naskórka jak i warstwy rogowej. Jednym z elementów odpowiedzialnych za prawidłowe uwodnienie skóry jest naturalny czynnik nawilżający (NMF) a z kolei jednym z jego ważniejszych składników jest sól sodowa kwasu piroglutaminowego (PCA). Z tego względu PCA, jego sole i pochodne zajmują ważną pozycję wśród surowców kosmetycznych o bezpośrednim działaniu nawilżającym. Artykuł omawia zastosowania różnych pochodnych PCA w kosmetyce pielęgnacyjnej skóry jak również wynika badań autorów nad syntezą lipofilowych estrów PCA i możliwościami ich zastosowania w formach kosmetycznych.
CHECK-UP SKÓRY JAKO PROSTA METODA DIAGNOSTYCZNA
Andrzej Ignaciuk
W końcu lat 70-tych Carlo Albeto Bartoletti i Gaston Ramette zaproponowali oryginalną metodę diagnostyczną i instrumentalną, która miła na celu ocenę stopnia „dobrostanu” skóry, jej równowagi fizjologicznej oraz miała być pomocna w określeniu biotypu skóry. Check-up skóry dostarcza informacji dotyczących fizjologii skóry, fototypu, stopnia zestarzenia skóry, sygnalizuje ewentualne patologie, które jeszcze nie są możliwe do stwierdzenia przy typowej wizycie lekarskiej, pozwala na postawienie diagnozy biotypu opartej na badaniach obiektywnych.
CYNK – PIERWIASTEK O DUŻYM ZNACZENIU W KOSMETOLOGII
Anna Frydrych, Jacek Arct, Krzysztof Kasiura
Cynk jest jednym z najważniejszych mikroelementów w organizmie człowieka. Wchodzi w skład ogromnej grupy metaloenzymów, wpływając na szereg procesów metabolicznych i zapewniając właściwe funkcjonowanie wszystkich tkanek i organów ustroju. Chroni skórę przed wolnymi rodnikami i promieniowaniem UV. Reguluje procesy keratynizacji i podziału fibroblastów. Stosowany na skórę przyspiesza procesy gojenia się, ogranicza wydzielanie sebum przez gruczoły łojowe, a także wykazuje działanie bakteriostatyczne. Związki cynku są częstymi składnikami kosmetyków o różnorodnym działaniu. Mając jednak świadomość, w jak wielu procesach biochemicznych zachodzących w skórze cynk bierze udział, wydaje się, że wciąż jesteśmy daleko od możliwości jego pełnego wykorzystania w kosmetyce.
OTRZYMYWANIE I ZASTOSOWANIA ZWIĄZKÓW LIPOPROTEINOWYCH O WŁAŚCIWOŚCIACH ZŁUSZCZAJĄCYCH EKSTRAHOWANYCH Z TKANEK OWADÓW W PRODUKCJI KREMÓW KOSMETYCZNYCH.
M. Ciuhrii, R. Speteanu
Pielęgnacja skóry jest zagadnieniem o szczególnym znaczeniu. Na skutek zmian w środowisku skóra jest silniej wystawiana na działanie czynników starzeniowych, szybciej traci swą elastyczność i pojawiają się na niej niepożądane przebarwienia. Eksfoliacji skóry dokonuje się najczęściej za pomocą różnych ekstraktów roślinnych. Głównymi substancjami są tu kwas mlekowy i salicylowy, które w określonych stężeniach mogą usuwać martwe tkanki naskórka oraz niektórego rodzaju przebarwienia. W roku 2000 M. Ciuhrii po raz pierwszy otrzymał SBA, który był związkiem lipoproteinowym pochodzącym z tkanek owadów i wykazywał właściwości złuszczające. SBA posiadają właściwości rozpuszczające martwe tkanki naskórka oraz niektóre niepożądane zmiany skórne, jak brodawki pieprzyki. W ten sposób SBA działa bezboleśnie, nie pozostawiając na skórze żadnych śladów. Artykuł omawia otrzymywanie oraz możliwości wykorzystania SBA w różnych wyrobach kosmetycznych.
FLAWONOIDY I MOŻLIWOŚCI ICH ZASTOSOWANIA
Elzbieta E.Brand-Garnys, Horst Denzer, Hamke Meijer, Hans M.Brand
Flawonoidy reprezentują liczną grupę związków aromatycznych o różnych strukturach występujących w roślinach wyższych, często o barwie żółtej (greckie słowo „flava” znaczy „żółty”). W literaturze można odnaleźć około 5000 flawonoidów. W rodzinach roślin okrytonasiennych (rośliny kwitnące ) często nazywane są „pigmentami kwiatowymi”, chociaż ich obecność nie jest ograniczona jedynie do kwiatów; odnajdujemy je również w innych częściach roślin. W artykule szczegółowo opisano możliwości zastosowań farmaceutycznych i kosmetycznych bajkaliny i bajkaleiny, apigeniny, kemferolu oraz imperatoryny. Omówione zostały także możliwości zastosowania izoflawonów.
POLIALKOHOLE I ŚRODKI POWIERZCHNIOWO CZYNNE, SUBSTANCJE UŁATWIAJĄCE PRZEZNASKÓRKOWY TRANSPORT FLAWONOIDÓW Z EMULSJI Jacek Arct, Emilia Jaremko, Mirosław Mojski, Anna Oborska
Zdolność substancji aktywnych do penetracji naskórka jest jednym z najistotniejszych problemów współczesnej kosmetologii. Badania prowadzone przez naukowców w tym zakresie w znacznym stopniu przyczyniają się do rozwoju przemysłu kosmetycznego. Dowiedziono, że efektywność działania substancji zależy w dużym stopniu od jej zdolności do wnikania w skórę. Aby związek mógł działać musi pokonać barierę jaką stanowi stratum corneum i dotrzeć do właściwej warstwy skóry. Flawonoidy są związkami chemicznymi, które dzięki swojemu działaniu rzeciwutleniającemu, przeciwzapalnemu i dzięki wpływowi jaki wykazują na działanie enzymów znalazły szerokie zastosowanie w kosmetologii. Niestety, literatura dotycząca transportu tych związków przez skórę jest nie wyczerpująca, co skłoniło nas do podjęcia badań w tym kierunku. Jednym z najczęściej spotykanych układów kosmetycznych jest emulsja. Literatura szeroko traktuje problem transportu związków chemicznych z emulsji, jednak brak jest danych odnośnie flawonoidów. W artykule niniejszym zaprezentowane zostały badania dotyczące przenikania wybranych flawonoidów - kwercetyny i rutyny z emulsji typu O/W.
MORINGA OLEIFERA: INTERESUJĄCE ŹRÓDŁO AKTYWNYCH SKŁADNIKÓW DO PIELĘGNACJI SKÓRY I WŁOSÓW
Isabelle Armand-Stussi, Valerie Basocak, Gilles Pauly, Torsten Clarius
Moringa oleifera (Moringaceae) jest drzewem pochodzącym z Indii, hodowanym we wszystkich obszarach o klimacie tropikalnym I subtropikalnym. Uważane jest za „cudowne drzewo”, gdyż wszystkie jego części (liście, kwiaty, owoce, drewno oraz nasiona) są wykorzystywane ze względu na ich właściwości odżywcze i farmakologiczne. Na przykład jego rozkruszone nasiona znane są ze swoich właściwości uzdatniania wody do picia i wykorzystywane są do pozyskiwane wody pitnej z rzek. Laboratoires Serobiologiques rozpoczęły realizację ważnego programu badawczego w celu zbadania potencjalnych możliwości kosmetycznych zastosowań tego gatunku drzewa. Proteiny wyizolowane z jego nasion wykazały bardzo interesujące właściwości w związku z ich małym ciężarem cząsteczkowym (od 6000 do 13000 daltonów) oraz ich silnie kationowym charakterze. Na podstawie tych badań opracowano dwa nowe składniki aktywne.
EKSTRAKT PALMY DAKTYLOWEJ O INTERESUJĄCYM DZIAŁANIU ANTI-AGE
Riad Domloge
Od dawna wiadomo, że hormony grają zasadniczą rolę w wyglądzie skóry oraz są częściowo odpowiedzialne za procesy starzenia się skóry. Dlatego też, w związku z rosnącym zainteresowaniem produktami naturalnymi zastosowanie fitohormonów w produktach opóźniających procesy starzenia nabrało dużego znaczenia. Co więcej, istnieją dowody, że niektóre komponenty fitohormonów, takie jak flawonoidy posiadają także właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne oraz anty-alergiczne. Ekstrakt z pestek daktyli jest kwintesencją owocu Phoenix dactylifera i zawiera 7 składników o właściwościach regenerujących, przeciwutleniających, ujędrniających oraz łagodzących. Są to: fitosterole, fitosteroidy, kwas ursolowy, izoflawony, polikozanole, pro-witamina A oraz witamina E. Z powodu naszego zainteresowania produktami do pielęgnacji skóry opóźniającymi procesy starzenia, za pomocą specjalnych procedur ekstrakcyjnych wyprodukowaliśmy bogaty w fitohormony Estrakt z Pestek Daktyla (Date Palm Kernel extract). W przeprowadzonych następnie badaniach, przebadaliśmy właściwości opóźniające procesy starzenia Ekstraktu z Pestek Daktyla w porównaniu z DHEA. Właściwości przeciwzmarszczkowe Ekstraktu oszacowaliśmy na podstawie badań klinicznych podwójnie ślepa próba) zmarszczek wokół oczu oraz badań porównawczych z DHEA na skórze ex vivo.
ILOŚĆ I APLIKACJA PRODUKTÓW PRZECIWSŁONECZNYCH
Justyna Słoma-Kuczyńska, Sebastian Kuczyński
Stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych jest jedną z podstawowych zasad ochrony skóry przed niekorzystnymi efektami, zarówno natychmiastowymi jak i odległymi, działania promieniowania UV. Ich skuteczność określa współczynnik SPF (sun protective factor), oznaczany najczęściej metodą COLIPA, w warunkach in vitro przy ilości badanego produktu 2 mg/cm2. Celem naszych badań było określenie jaka ilość produktu kosmetycznego jest aplikowana podczas praktycznego użycia kosmetyków przeciwsłonecznych. Badanie przeprowadzono w grupie 51 kobiet w wieku od 19 do 29 lat. Do aplikacji wykorzystano 2 ogólnie dostępne produkty, emulsję w klasycznym, plastikowym opakowaniu z otworem o średnicy ok. 2 mm charakteryzującą się SPF 6 oraz emulsję w sprayu SPF 5). Ilość aplikowanego kosmetyku oznaczono na podstawie wagi opakowania przed i po każdej aplikacji. Na podstawie uzyskanego wyniku i orientacyjnej powierzchni skóry obliczono orientacyjną ilość kosmetyku aplikowanego na 1 cm2 skóry.
KOSMETYCZNE ZASTOSOWANIA MIKRONIZOWANEGO DITLENKU TYTANU
Joanna Główczyk-Zubek
Tlenki tytanu to fascynujące - ze względu na różnorodność budowy, własności i możliwość zastosowań praktycznych - stałe związki nieorganiczne. Ditlenek tytanu zależnie od rozmiaru cząstek bardzo dobrze rozprasza i odbija światło widzialne i/lub promieniowanie nadfioletowe. Początkowe przekonania, że ditlenek tytanu jest całkowicie nieaktywny chemicznie i biologicznie oraz, że zastosowany na powierzchni skóry nie penetruje w głąb naskórka okazały się nie całkiem zgodne z danymi doświadczalnymi opublikowanymi przez różne ośrodki naukowe w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Ditlenek tytanu absorbuje promieniowanie nadfioletowe i nie zawsze efektem tej absorpcji jest tylko wydzielanie ciepła; częściej jako fotoaktywny półprzewodnik inicjuje powstawanie wolnych rodników (ROS), które mogą być szkodliwe i dla składników preparatu kosmetycznego i dla skóry, na którą ten preparat naniesiono. Publikacje dotyczące fotoaktywności cząstek ditlenku tytanu ze zmodyfikowaną powierzchnią dostarczają czasem sprzecznych informacji na temat skuteczności różnych substancji pokrywających. Prawdopodobnie warunki prowadzenia doświadczeń nie dają się ze sobą wprost porównywać lub autorzy nie uwzględniają we wnioskach wszystkich możliwych czynników decydujących o aktywności ditlenku tytanu jako fotokatalizatora.
HYDROKSYKWASY TŁUSZCZOWE W KOSMETYCE PIELĘGNACYJNEJ SKÓRY Katarzyna Pytkowska, Jacek Arct
Rodzaj surowców tłuszczowych stosowanych w kosmetykach pielęgnacyjnych ulega zmianom wynikającym zarówno z postępu metod syntezy jak i z rozwoju nauk o skórze. W pierwszych znanych nam kremach stosowano emolienty pochodzenia naturalnego – woski, tłuszcze, oleje, następnie dołączyły do nich proste, syntetyczne węglowodory – stałe parafiny, oleje parafinowe, wazelina. W ostatnich dziesięcioleciach, intensywne rozszerzanie się rynku i związana z nim konieczność lepszego dopasowywania emulsji do potrzeb i oczekiwań konsumentów, wymusiło zmianę form kremów pielęgnacyjnych w kierunku lepszej rozprowadzalności, mniejszej kleistości, czyli mówiąc najbardziej ogólnie zmiany parametrów fizykochemicznych warstw okluzyjnych powstających na powierzchni skóry. Zmiana charakteru warstwy okluzyjnej musi wiązać się ze zmianą struktury emolientów, które są w niej stosowane. Artukuł obok szerokiego przeglądu dotyczącego rozpowszechnienia lipohydroksykwasów w przyrodzie omawia wyniki badań nad własnościami aplikacyjnymi nowej grupy emolientów – polihydroksylowanych olejów roślinnych. Zastąpienie w recepturze tradycyjnego emolienta jakim jest olej roślinny, polihydroksylowanym olejem roślinnym pozwala na uzyskanie dramatycznie lepszych efektów sensorycznych przy zachowaniu równie dobrego działania nawilżającego.
CEREBROZYD WYTWARZANY PRZEZ DROŻDŻE CANDIDA LIPOLYTICA
Jasminka Rupčić
Cerebrozyd, który jest tematem poniższej pracy został wyizolowany z drożdży Candida lipolytica wyhodowanych na podłożu zawierającym glukozę i oczyszczonych za pomocą chromatografii żelowej, a następnie za pomocą preparatywnej chromatografii cienkowarstwowej. Cerebrozyd stanowił 0,4% ogólnej zawartości lipidów komórkowych, a jedynym cukrem jaki się w nim znajdował była glukoza. W składzie kwasów tłuszczowych w cerebrozydach występowały przede wszystkim nasycone kwasy tłuszczowe w tym głównie kwasy tłuszczowe o 16 atomach węgla. Głównym kwasem tłuszczowym był h16:0 (60.3% wszystkich kwasów tłuszczowych w badanej substancji). Głównymi składnikami długołańcuchowymi obydwu gatunków cerebrozydów były trójhydroksylowe aminoalkohole: 18- i 20- fitosfingozyna w stosunku około 2:1. Charaktrerystyczny dla tych cerebrozydów był niezwykle wysoki udział sfingozyny (jedna czwarta wszystkich podstawników długołańcuchowych), który jest charakterystyczny dla sfingolipidów ssaków, a rzadko pojawia się w cerebrozydach drożdżowych. Profil opisywanego cerebrozydu podobny jest do ludzkich ceramidów naskórka, co wskazuje na potencjał jaki stanowią te drożdże dla produkcji surowców cerebrozydowych przeznaczonych do stosowania w kosmetykach pielęgnacyjnych.
KOSMETYKI W EUROPIE – NAUKA, MARZENIE CZY KOSZMAR?
Angela Janousek
Prezentacja omawia strukturę i zadania IFSCC (International Federation of Societies of Cosmetic Chemists), najnowsze trendy w kosmetyce a także zmiany prawne w UE wynikające z wejścia w życie VII poprawki do dyrektywy kosmetycznej.
PODRAŻNIENIA I ALERGIE JAKO REAKCJA NA KOSMETYKI
Sławomir Majewski
We współczesnym społeczeństwie osoby młode, dorosłe i starsze coraz częściej stosują kosmetyki poprawiające wygląd zewnętrzny. Wynikiem tej tendencji jest intensywna produkcja na całym świecie nowych kosmetyków. Duża częstotliwość używania kosmetyków, które zawierają obecnie wiele składników syntetycznych, wykazujących nierzadko działanie drażniące, sprzyja coraz częstszemu występowaniu tzw. „kosmetycznego zapalenia skóry” (CD, Cosmetic Dermatitis).
Reakcje uboczne związane ze stosowaniem kosmetyków stanowią istotną część wszystkich przypadków kontaktowego zapalenia skóry. Pojęcie CD stosuje się w odniesieniu do kosmetyków i środków toaletowych, jeżeli reakcja skórna zachodzi w czasie ich stosowania i nie może być ona wyjaśniona jako związana ze współistniejącymi chorobami, stosowaniem leków lub działaniem innych czynników. Artykuł omawia podobieństwa i różnice pomiędzy podrażnieniem a alergią kontaktową na kosmetyki oraz zespół nietolerancji kosmetyków, szczegółowo omawia także obraz kliniczny i diagnostykę reakcji skórnych.
POTWIERDZANIE DEKLARACJI MARKETINGOWYCH WG STANDARDÓW UE Elizabeth Poppe
Prezentacja przedstawia klasyfikację oraz ilustrowaną przykładami wyrobów rynkowych strategię potwierdzania podstawowych typów deklaracji marketingowych. Dodatkowo omówiono również biofizyczne metody oceny kondycji włosów.
WSPÓŁCZESNE TECHNIKI ANALIZY KOSMETYKÓW
Krzysztof Kasiura Szybki
Wzrost zainteresowania środowiskiem, jakością pożywienia, rozszerzone badania w naukach przyrodniczych w połączeniu z rozwojem mikroinżynierii, elektroniki, technik informatycznych i biologii molekularnej wywarł głęboki wpływ na nauki interdyscyplinarne w tym na chemię analityczną.
Współcześnie stosowanie produktów kosmetycznych stało się ważną częścią naszych przyzwyczajeń i z trudnością możemy sobie wyobrazić życie bez nich. Identyfikacja i oznaczanie składników kosmetyków jest ważne przy kontroli ich produkcji. Metody analityczne umożliwiają stwierdzenie, czy produkt końcowy odpowiada charakterystyce załączonej do oryginalnego składu i zapewnienie, że ich oznakowanie nie jest błędne lub mylące. Artykuł omawia techniki analityczne stosowane współcześnie w analizie wyrobów gotowych oraz wybranych surowców kosmetycznych
ZASTOSOWANIE ANALIZY OBRAZU DO OCENY OPTYCZNYCH WŁASNOŚCI WŁOSÓW
Janusz Jachowicz, R. McMullen
Prezentacja przedstawia aparaturę i metodyki stosowane do oceny połysku włosów metodami cyfrowej analizy obrazu.
NOWA GENERACJA SURFAKTANÓW PRZYJAZNYCH ŚRODOWISKU NATURALNEMU Kazimiera A. Wilk, Urszula Komorek
Poszukiwanie surfaktantów przyjaznych środowisku naturalnemu oraz potrzeba zrozumienia procesu ich samoorganizacji jest obecnie przedmiotem wszechstronnych badań i zastosowań w dziedzinach skupiających się wokół nowoczesnych receptur kosmetycznych, nośników leków, czy nanotechnologii. Artykuł prezentuje najnowsze doniesienia literaturowe z zakresu surfaktantów głównie będących pochodnymi cukrów, w tym struktur gemini.
TRENDY ZAPACHOWE W PRODUKTACH KOSMETYCZNYCH
Monika Kaleta
Dobór właściwych kompozycji zapachowych do danego wyrobu jest procesem na który składa się wiele czynników. Sam charakter zapachu uzależniony jest również od czynników pozornie nie związanych z przemysłem perfumeryjnym. Istnieje pewna zależność pomiędzy charakterem zapachu a sytuacją polityczną i ekonomiczną państwa. Gdy czasy są stabilne, gospodarka kwitnie a społeczeństwo czuje się bezpiecznie na pierwszy plan wysuwają się zapachy mocne, intensywne wręcz agresywne. Pojawiają się wtedy kompozycje bogate w kontrasty, dynamiczne i odważne.
Czasy trudne, pełne niepokoju społecznego, ekonomicznie niestabilne, wręcz domagają się kompozycji lekkich i naturalnych. Obecna sytuacja zarówno naszego kraju jak i całego świata jest dość trudna, dlatego na pierwsze miejsce w perfumerii i kosmetyce wysunął się trend „powrotu do natury”. Artykuł omawia współczesne trendy zapachowe na podstawie analizy rynku kosmetyków.
OCENA WŁASNOŚCI ANTYSTATYCZNYCH OPAKOWAŃ WYROBÓW KOSMETYCZNYCH
Marzena Gierak, Wojciech Fabianowski
Dobry kosmetyk musi wykazywać się przede wszystkim właściwie dobraną recepturą. Jednak w rzeczywistym świecie odpowiednio dobrana receptura kosmetyku to dopiero część sukcesu. Kosmetyk musi być w odpowiedni sposób podany, zapakowany, aby nabywca miał pewność, że dokonał trafnego wyboru. Nieestetyczne, zakurzone opakowanie kosmetyku może przekreślić trud poniesiony na jego wytworzenie. Szczególnie opakowania wyrobów kosmetycznych, eksponowane w silnym, zjonizowanym świetle narażone są na szybkie osiadanie kurzu. Dlatego do produkcji opakowań kosmetycznych konieczne jest dodawanie środków antystatycznych, zapobiegających osiadaniu kurzu. Potrzebna jest również metoda określanie podatności danego opakowania na gromadzenia się kurzu ma jego powierzchni. Artykuł przedstawia, opracowaną przez autorów metodę półilościowej oceny podatności na osiadanie kurzu wykonanych z tworzyw sztucznych opakowań kosmetyków oraz wyniki oceny wybranych opakowań kosmetyków dostępnych na rynku detalicznym.
FLEKSOGRAFIA KOSMETYKOM CZYLI DRUK FLEKSOGRAFICZNY W PRZEMYŚLE KOSMETYCZNYM
Andrzej Hulpowski-Szulc
Druk fleksograficzny jest jedną z form druku analogowego – obok offsetu, gdzie forma drukowa jest płaska, rotograwiury, cechującej się wklęsłą formą drukową, czy też druku szablonowego, jakim jest sitodruk. Pochodzi od typografii i podobnie jak ona posługuje się wypukłą formą drukową (miejsca drukujące są wypukłe). Nakłady na fleksografię, przy porównywalnych wielkościach drukowanych serii, są niższe niż dla rotograwiury, lecz dzięki stosowanej coraz częściej nowoczesnej technice, zwłaszcza cyfrowej, bardzo dobra i wydajna maszyna fleksograficzna może kosztować prawie tak dużo, co rotacja wklęsłodrukowa. Artykuł przybliża techniki druku fleksograficznego oraz omawia możliwości ich zastosowania w przemyśle kosmetycznym oraz opakowań kosmetycznych.
SKÓRA SUCHA I JEJ NAWILŻANIE
Pierfrancesco Morganti
Sucha skóra jest jedną z najbardziej powszechnych skórnych przypadłości ludzkich. Skóra sucha występuje głównie przy niskich temperaturach oraz niskiej wilgotności powietrza w czasie zimy może też być wywołana przez nadmierne działanie promieni słonecznych lub używanie mydła i innych substancji powierzchniowo czynnych Artykuł szczegółowo omawia mechanizmy tworzenia i funkcjonowania naturalnych barier utrzymujących prawidłowe nawilżenie skóry jak również możliwości terapii skóry suchej.
ZALEŻNOŚĆ POMIĘDZY FORMĄ FIZYKOCHEMICZNĄ A DZIAŁANIEM KOSMETYKÓW Małgorzata Chełkowska, Jacek Arct, Krzysztof Kasiura, Anna Kozłowska
Substancje czynne stosowane w kosmetykach w wielu przypadkach aby mogły efektywnie działać muszą przeniknąć przez barierę warstwy rogowej. Niektóre składniki receptur kosmetycznych mogą jednak wpływać na zdolność przenikania określonych substancji czynnych. Czynnikami wpływającymi na dostępność substancji czynnej dla naszej skóry jest m.in. jej aktywność termodynamiczna, wartość współczynnika podziału oktanol-woda a także wartość współczynnika podziału pomiędzy bazą kosmetyku a warstwą rogową naskórka. Artykuł przedstawia wyniki badań autorów nad wpływem formy kosmetyku (emulsje w/o i o/w, mikroemulsja, hydrożel) na możliwości przenikania hydroksyproliny przez warstwę rogową naskórka. Tekst artykułu dostępny wyłącznie w języku angielskim.
NOWE POCHODNE KWASU OLEANOLOWEGO JAKO PROMOTORY TRANSPORTU TRANSDERMALNEGO
Lucjusz Zaprutko, Danuta Partyka i Barbara Bednarczyk – Cwynar
Aplikowanie substancji aktywnych do skóry jest podstawowym sposobem ich stosowania, znanym i wykorzystywanym w kosmetyce od wielu wieków, mającym na celu wywołanie działania miejscowego. Ze względu na prostotę i wygodę, metoda ta może być również stosowana w przypadku substancji, które działają w głębszych warstwach skóry, bądź przenikając do krwiobiegu wywołują efekt ogólnoustrojowy. Jednakże metoda ma ograniczone zastosowanie, ze względu na fakt, że tylko niektóre substancje mogą być transportowane przez skórę. Zasadniczym tego powodem jest ograniczona przepuszczalność skóry w procesie przenikania substancji chemicznych do i na zewnątrz organizmu. Artykuł omawia wyniki badań autorów nad możliwości zastosowania pochodnych kwasu oleanowego jako promotorów transportu transdermalnego.
PCA I JEGO POCHODNE W PIELEGNACJI SKÓRY
Ewa Starzyk, Jacek Arct, Natalia Lewandowska
Jednym z podstawowych warunków prawidłowego funkcjonowania metabolizmu skóry oraz zachowania funkcji barierowych naskórka jest odpowiednia zawartość wody. Dotyczy to zarówno struktur żywych warstw skóry właściwej i naskórka jak i warstwy rogowej. Jednym z elementów odpowiedzialnych za prawidłowe uwodnienie skóry jest naturalny czynnik nawilżający (NMF) a z kolei jednym z jego ważniejszych składników jest sól sodowa kwasu piroglutaminowego (PCA). Z tego względu PCA, jego sole i pochodne zajmują ważną pozycję wśród surowców kosmetycznych o bezpośrednim działaniu nawilżającym. Artykuł omawia zastosowania różnych pochodnych PCA w kosmetyce pielęgnacyjnej skóry jak również wynika badań autorów nad syntezą lipofilowych estrów PCA i możliwościami ich zastosowania w formach kosmetycznych.
CHECK-UP SKÓRY JAKO PROSTA METODA DIAGNOSTYCZNA
Andrzej Ignaciuk
W końcu lat 70-tych Carlo Albeto Bartoletti i Gaston Ramette zaproponowali oryginalną metodę diagnostyczną i instrumentalną, która miła na celu ocenę stopnia „dobrostanu” skóry, jej równowagi fizjologicznej oraz miała być pomocna w określeniu biotypu skóry. Check-up skóry dostarcza informacji dotyczących fizjologii skóry, fototypu, stopnia zestarzenia skóry, sygnalizuje ewentualne patologie, które jeszcze nie są możliwe do stwierdzenia przy typowej wizycie lekarskiej, pozwala na postawienie diagnozy biotypu opartej na badaniach obiektywnych.
CYNK – PIERWIASTEK O DUŻYM ZNACZENIU W KOSMETOLOGII
Anna Frydrych, Jacek Arct, Krzysztof Kasiura
Cynk jest jednym z najważniejszych mikroelementów w organizmie człowieka. Wchodzi w skład ogromnej grupy metaloenzymów, wpływając na szereg procesów metabolicznych i zapewniając właściwe funkcjonowanie wszystkich tkanek i organów ustroju. Chroni skórę przed wolnymi rodnikami i promieniowaniem UV. Reguluje procesy keratynizacji i podziału fibroblastów. Stosowany na skórę przyspiesza procesy gojenia się, ogranicza wydzielanie sebum przez gruczoły łojowe, a także wykazuje działanie bakteriostatyczne. Związki cynku są częstymi składnikami kosmetyków o różnorodnym działaniu. Mając jednak świadomość, w jak wielu procesach biochemicznych zachodzących w skórze cynk bierze udział, wydaje się, że wciąż jesteśmy daleko od możliwości jego pełnego wykorzystania w kosmetyce.
OTRZYMYWANIE I ZASTOSOWANIA ZWIĄZKÓW LIPOPROTEINOWYCH O WŁAŚCIWOŚCIACH ZŁUSZCZAJĄCYCH EKSTRAHOWANYCH Z TKANEK OWADÓW W PRODUKCJI KREMÓW KOSMETYCZNYCH.
M. Ciuhrii, R. Speteanu
Pielęgnacja skóry jest zagadnieniem o szczególnym znaczeniu. Na skutek zmian w środowisku skóra jest silniej wystawiana na działanie czynników starzeniowych, szybciej traci swą elastyczność i pojawiają się na niej niepożądane przebarwienia. Eksfoliacji skóry dokonuje się najczęściej za pomocą różnych ekstraktów roślinnych. Głównymi substancjami są tu kwas mlekowy i salicylowy, które w określonych stężeniach mogą usuwać martwe tkanki naskórka oraz niektórego rodzaju przebarwienia. W roku 2000 M. Ciuhrii po raz pierwszy otrzymał SBA, który był związkiem lipoproteinowym pochodzącym z tkanek owadów i wykazywał właściwości złuszczające. SBA posiadają właściwości rozpuszczające martwe tkanki naskórka oraz niektóre niepożądane zmiany skórne, jak brodawki pieprzyki. W ten sposób SBA działa bezboleśnie, nie pozostawiając na skórze żadnych śladów. Artykuł omawia otrzymywanie oraz możliwości wykorzystania SBA w różnych wyrobach kosmetycznych.
FLAWONOIDY I MOŻLIWOŚCI ICH ZASTOSOWANIA
Elzbieta E.Brand-Garnys, Horst Denzer, Hamke Meijer, Hans M.Brand
Flawonoidy reprezentują liczną grupę związków aromatycznych o różnych strukturach występujących w roślinach wyższych, często o barwie żółtej (greckie słowo „flava” znaczy „żółty”). W literaturze można odnaleźć około 5000 flawonoidów. W rodzinach roślin okrytonasiennych (rośliny kwitnące ) często nazywane są „pigmentami kwiatowymi”, chociaż ich obecność nie jest ograniczona jedynie do kwiatów; odnajdujemy je również w innych częściach roślin. W artykule szczegółowo opisano możliwości zastosowań farmaceutycznych i kosmetycznych bajkaliny i bajkaleiny, apigeniny, kemferolu oraz imperatoryny. Omówione zostały także możliwości zastosowania izoflawonów.
POLIALKOHOLE I ŚRODKI POWIERZCHNIOWO CZYNNE, SUBSTANCJE UŁATWIAJĄCE PRZEZNASKÓRKOWY TRANSPORT FLAWONOIDÓW Z EMULSJI Jacek Arct, Emilia Jaremko, Mirosław Mojski, Anna Oborska
Zdolność substancji aktywnych do penetracji naskórka jest jednym z najistotniejszych problemów współczesnej kosmetologii. Badania prowadzone przez naukowców w tym zakresie w znacznym stopniu przyczyniają się do rozwoju przemysłu kosmetycznego. Dowiedziono, że efektywność działania substancji zależy w dużym stopniu od jej zdolności do wnikania w skórę. Aby związek mógł działać musi pokonać barierę jaką stanowi stratum corneum i dotrzeć do właściwej warstwy skóry. Flawonoidy są związkami chemicznymi, które dzięki swojemu działaniu rzeciwutleniającemu, przeciwzapalnemu i dzięki wpływowi jaki wykazują na działanie enzymów znalazły szerokie zastosowanie w kosmetologii. Niestety, literatura dotycząca transportu tych związków przez skórę jest nie wyczerpująca, co skłoniło nas do podjęcia badań w tym kierunku. Jednym z najczęściej spotykanych układów kosmetycznych jest emulsja. Literatura szeroko traktuje problem transportu związków chemicznych z emulsji, jednak brak jest danych odnośnie flawonoidów. W artykule niniejszym zaprezentowane zostały badania dotyczące przenikania wybranych flawonoidów - kwercetyny i rutyny z emulsji typu O/W.
MORINGA OLEIFERA: INTERESUJĄCE ŹRÓDŁO AKTYWNYCH SKŁADNIKÓW DO PIELĘGNACJI SKÓRY I WŁOSÓW
Isabelle Armand-Stussi, Valerie Basocak, Gilles Pauly, Torsten Clarius
Moringa oleifera (Moringaceae) jest drzewem pochodzącym z Indii, hodowanym we wszystkich obszarach o klimacie tropikalnym I subtropikalnym. Uważane jest za „cudowne drzewo”, gdyż wszystkie jego części (liście, kwiaty, owoce, drewno oraz nasiona) są wykorzystywane ze względu na ich właściwości odżywcze i farmakologiczne. Na przykład jego rozkruszone nasiona znane są ze swoich właściwości uzdatniania wody do picia i wykorzystywane są do pozyskiwane wody pitnej z rzek. Laboratoires Serobiologiques rozpoczęły realizację ważnego programu badawczego w celu zbadania potencjalnych możliwości kosmetycznych zastosowań tego gatunku drzewa. Proteiny wyizolowane z jego nasion wykazały bardzo interesujące właściwości w związku z ich małym ciężarem cząsteczkowym (od 6000 do 13000 daltonów) oraz ich silnie kationowym charakterze. Na podstawie tych badań opracowano dwa nowe składniki aktywne.
EKSTRAKT PALMY DAKTYLOWEJ O INTERESUJĄCYM DZIAŁANIU ANTI-AGE
Riad Domloge
Od dawna wiadomo, że hormony grają zasadniczą rolę w wyglądzie skóry oraz są częściowo odpowiedzialne za procesy starzenia się skóry. Dlatego też, w związku z rosnącym zainteresowaniem produktami naturalnymi zastosowanie fitohormonów w produktach opóźniających procesy starzenia nabrało dużego znaczenia. Co więcej, istnieją dowody, że niektóre komponenty fitohormonów, takie jak flawonoidy posiadają także właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne oraz anty-alergiczne. Ekstrakt z pestek daktyli jest kwintesencją owocu Phoenix dactylifera i zawiera 7 składników o właściwościach regenerujących, przeciwutleniających, ujędrniających oraz łagodzących. Są to: fitosterole, fitosteroidy, kwas ursolowy, izoflawony, polikozanole, pro-witamina A oraz witamina E. Z powodu naszego zainteresowania produktami do pielęgnacji skóry opóźniającymi procesy starzenia, za pomocą specjalnych procedur ekstrakcyjnych wyprodukowaliśmy bogaty w fitohormony Estrakt z Pestek Daktyla (Date Palm Kernel extract). W przeprowadzonych następnie badaniach, przebadaliśmy właściwości opóźniające procesy starzenia Ekstraktu z Pestek Daktyla w porównaniu z DHEA. Właściwości przeciwzmarszczkowe Ekstraktu oszacowaliśmy na podstawie badań klinicznych podwójnie ślepa próba) zmarszczek wokół oczu oraz badań porównawczych z DHEA na skórze ex vivo.
ILOŚĆ I APLIKACJA PRODUKTÓW PRZECIWSŁONECZNYCH
Justyna Słoma-Kuczyńska, Sebastian Kuczyński
Stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych jest jedną z podstawowych zasad ochrony skóry przed niekorzystnymi efektami, zarówno natychmiastowymi jak i odległymi, działania promieniowania UV. Ich skuteczność określa współczynnik SPF (sun protective factor), oznaczany najczęściej metodą COLIPA, w warunkach in vitro przy ilości badanego produktu 2 mg/cm2. Celem naszych badań było określenie jaka ilość produktu kosmetycznego jest aplikowana podczas praktycznego użycia kosmetyków przeciwsłonecznych. Badanie przeprowadzono w grupie 51 kobiet w wieku od 19 do 29 lat. Do aplikacji wykorzystano 2 ogólnie dostępne produkty, emulsję w klasycznym, plastikowym opakowaniu z otworem o średnicy ok. 2 mm charakteryzującą się SPF 6 oraz emulsję w sprayu SPF 5). Ilość aplikowanego kosmetyku oznaczono na podstawie wagi opakowania przed i po każdej aplikacji. Na podstawie uzyskanego wyniku i orientacyjnej powierzchni skóry obliczono orientacyjną ilość kosmetyku aplikowanego na 1 cm2 skóry.
KOSMETYCZNE ZASTOSOWANIA MIKRONIZOWANEGO DITLENKU TYTANU
Joanna Główczyk-Zubek
Tlenki tytanu to fascynujące - ze względu na różnorodność budowy, własności i możliwość zastosowań praktycznych - stałe związki nieorganiczne. Ditlenek tytanu zależnie od rozmiaru cząstek bardzo dobrze rozprasza i odbija światło widzialne i/lub promieniowanie nadfioletowe. Początkowe przekonania, że ditlenek tytanu jest całkowicie nieaktywny chemicznie i biologicznie oraz, że zastosowany na powierzchni skóry nie penetruje w głąb naskórka okazały się nie całkiem zgodne z danymi doświadczalnymi opublikowanymi przez różne ośrodki naukowe w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Ditlenek tytanu absorbuje promieniowanie nadfioletowe i nie zawsze efektem tej absorpcji jest tylko wydzielanie ciepła; częściej jako fotoaktywny półprzewodnik inicjuje powstawanie wolnych rodników (ROS), które mogą być szkodliwe i dla składników preparatu kosmetycznego i dla skóry, na którą ten preparat naniesiono. Publikacje dotyczące fotoaktywności cząstek ditlenku tytanu ze zmodyfikowaną powierzchnią dostarczają czasem sprzecznych informacji na temat skuteczności różnych substancji pokrywających. Prawdopodobnie warunki prowadzenia doświadczeń nie dają się ze sobą wprost porównywać lub autorzy nie uwzględniają we wnioskach wszystkich możliwych czynników decydujących o aktywności ditlenku tytanu jako fotokatalizatora.
HYDROKSYKWASY TŁUSZCZOWE W KOSMETYCE PIELĘGNACYJNEJ SKÓRY Katarzyna Pytkowska, Jacek Arct
Rodzaj surowców tłuszczowych stosowanych w kosmetykach pielęgnacyjnych ulega zmianom wynikającym zarówno z postępu metod syntezy jak i z rozwoju nauk o skórze. W pierwszych znanych nam kremach stosowano emolienty pochodzenia naturalnego – woski, tłuszcze, oleje, następnie dołączyły do nich proste, syntetyczne węglowodory – stałe parafiny, oleje parafinowe, wazelina. W ostatnich dziesięcioleciach, intensywne rozszerzanie się rynku i związana z nim konieczność lepszego dopasowywania emulsji do potrzeb i oczekiwań konsumentów, wymusiło zmianę form kremów pielęgnacyjnych w kierunku lepszej rozprowadzalności, mniejszej kleistości, czyli mówiąc najbardziej ogólnie zmiany parametrów fizykochemicznych warstw okluzyjnych powstających na powierzchni skóry. Zmiana charakteru warstwy okluzyjnej musi wiązać się ze zmianą struktury emolientów, które są w niej stosowane. Artukuł obok szerokiego przeglądu dotyczącego rozpowszechnienia lipohydroksykwasów w przyrodzie omawia wyniki badań nad własnościami aplikacyjnymi nowej grupy emolientów – polihydroksylowanych olejów roślinnych. Zastąpienie w recepturze tradycyjnego emolienta jakim jest olej roślinny, polihydroksylowanym olejem roślinnym pozwala na uzyskanie dramatycznie lepszych efektów sensorycznych przy zachowaniu równie dobrego działania nawilżającego.
CEREBROZYD WYTWARZANY PRZEZ DROŻDŻE CANDIDA LIPOLYTICA
Jasminka Rupčić
Cerebrozyd, który jest tematem poniższej pracy został wyizolowany z drożdży Candida lipolytica wyhodowanych na podłożu zawierającym glukozę i oczyszczonych za pomocą chromatografii żelowej, a następnie za pomocą preparatywnej chromatografii cienkowarstwowej. Cerebrozyd stanowił 0,4% ogólnej zawartości lipidów komórkowych, a jedynym cukrem jaki się w nim znajdował była glukoza. W składzie kwasów tłuszczowych w cerebrozydach występowały przede wszystkim nasycone kwasy tłuszczowe w tym głównie kwasy tłuszczowe o 16 atomach węgla. Głównym kwasem tłuszczowym był h16:0 (60.3% wszystkich kwasów tłuszczowych w badanej substancji). Głównymi składnikami długołańcuchowymi obydwu gatunków cerebrozydów były trójhydroksylowe aminoalkohole: 18- i 20- fitosfingozyna w stosunku około 2:1. Charaktrerystyczny dla tych cerebrozydów był niezwykle wysoki udział sfingozyny (jedna czwarta wszystkich podstawników długołańcuchowych), który jest charakterystyczny dla sfingolipidów ssaków, a rzadko pojawia się w cerebrozydach drożdżowych. Profil opisywanego cerebrozydu podobny jest do ludzkich ceramidów naskórka, co wskazuje na potencjał jaki stanowią te drożdże dla produkcji surowców cerebrozydowych przeznaczonych do stosowania w kosmetykach pielęgnacyjnych.
Relacja pokonferencyjna
KOMENTARZE