W maju tego roku na łamach czasopisma „Cortex” ukazała się praca neuropsychologów ze szpitala w Somma Lombardo, którzy opisali niezwykle rzadki przypadek pacjenta po urazie mózgu, ze zdiagnozowanym uszkodzeniem tętnicy podstawnej. Pacjent ten po wypadku zaczął posługiwać się językiem francuskim, mimo że ostatni raz używał go ponad trzydzieści lat temu. W tym czasie był w liceum i miał romans z Francuzką. Miłość zmotywowała go do opanowania tylko podstaw tego języka i w latach późniejszych nie próbował już rozwijać tej umiejętności. Dlatego też po urazie głowy popełniał wiele błędów gramatycznych, jednak mimo potknięć wszystkie jego komunikaty w języku francuskim były zrozumiałe. Co więcej, pacjent zmienił również swój styl życia na taki, który charakteryzuje mieszkańców tamtego kraju - jadał bagietki, zaczął czytać prasę i oglądać filmy francuskie, a z okna w sypialni wołał do przechodniów "Bonjour!". Jego przypadek lekarze określili jako „kompulsywny syndrom języka obcego”.

Pomimo miłości do francuskiego pacjent nie zapomniał języka włoskiego. Nadal posługiwał się płynnym włoskim w mowie i piśmie, ale wolał komunikować się w języku francuskim. Ten stan utrzymywał się jeszcze po 4 latach od urazu, pomimo wdrożonej kuracji farmakologicznej.