Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Ordo Iuris: hospicja perinatalne to więcej niż alternatywa dla aborcji
Niepomyślana diagnoza lekarska zawsze stanowi obciążenie dla pacjenta. Uszczerbkowi lub poważnemu rozstrojowi ulega nie tylko zdrowie fizyczne pacjenta, ale także jego psychika. Choroba posiada również wymiar duchowy i społeczny. Dotyka całego człowieka, także jego najbliższych. Nie ma co do tego wątpliwości. Terminalnie chory pacjent (oprócz stałej, specjalistycznej opieki medycznej) ma prawo do konsultacji psychologicznej, opieki duszpasterskiej, hospicyjnej… A Pacjent przed narodzeniem? Czy jemu odmawia się wszelkich praw? Hospicjum perinatalne to, jak przekonują autorzy Raportu „Prenatalna opieka hospicyjna: wizja, działania oraz wyzwania”, znacznie więcej niż alternatywa dla aborcji.

Raport pt.: „Prenatalna opieka hospicyjna: wizja, działania oraz wyzwania” przygotowany przez dr n. społ. Błażeja Kmieciaka z Instytutu na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris oraz mgr Zofię Szafrańską-Czajkę, radaktorkę Portalu to pierwsza w Polsce pogłębiona analiza działań podejmowanych przez hospicja prenatalne w Polsce, Europie i Stanach Zjednoczonych.

Poniżej zamieszczamy treść informacji prasowej, któa ukazała się na stronie Instytutu.

 

Dziecko przed narodzeniem jest pacjentem. Ma w związku z tym nie tylko prawo do świadczeń zdrowotnych, ale również prawo do godnej śmierci. Doświadczenie śmierci nienarodzonego dziecka to jedna z najtrudniejszych sytuacji z jaką konfrontują się rodzice. Rozwój technik diagnostycznych sprawił, że lekarze coraz wcześniej i bardziej precyzyjnie są w stanie poznać stan zdrowia dziecka w prenatalnej fazie jego życia. Zdarzają się sytuacje, gdy rozpoznanie wskazuje, że dziecko doświadcza chorób, zaburzeń lub anomalii, które spowodują jego śmierć przed narodzeniem, lub tuż po przyjściu na świat.

 

W ostatnich latach dostrzec można pojawienie się instytucji specjalizujących się w udzielaniu wsparcia rodzinom, które poinformowane zostały o poważnej wadzie poczętego dziecka. Mowa w tym miejscu o hospicjach perinatalnych, które coraz liczniej powstają na terenie całej Polski.

 

Raport „Prenatalna opieka hospicyjna: wizja, działania oraz wyzwania”autorstwa dr Błażeja Kmieciaka oraz mgr Zofii Szafrańskiej-Czajki z Centrum Bioetyki Instytutu na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris, jest pierwszą w Polsce pogłębioną analizą działań podejmowanych przez hospicja perinatalne zarówno w Polsce, jak i na świecie.

 

Główne wnioski

 

- W większości regionów Polski funkcjonuje perinatalna opieka hospicyjna.Jednakże podobne organizacje (lub formy działań) oferowane są przede wszystkim w dużych miastach. Dotarcie do nich z mniejszych miejscowości jest dużą trudnością. 

 

- Szczególnie niepokojącym zjawiskiem jest brak kierowania pacjentek w ciąży (w trakcie której stwierdzono występowanie poważnych wad dziecka na prenatalnym etapie rozwoju) do hospicjów perinatalnych. W tym kontekście niepokój budzi także nierzadkie arbitralne wydawanie opinii dotyczących stanu poczętego dziecka, bez konsultacji neonatologicznej. 

 

- Omawiane placówki najczęściej określane są mianem alternatywy w stosunku do aborcji eugenicznej poczętego dziecka.[i] Jest to nieuprawnione zawężenie znaczenia perinatalnej opieki hospicyjnej. Objęcie troską rodziny i dziecka w sytuacji uzyskania niepokojącej diagnozy prenatalnej, stanowi pełną realizację zasad wynikających z art. 39 Kodeksu Etyki Lekarskiej oraz preambuły do Konwencji o Prawach Dziecka.[ii] Perinatalna opieka hospicyjna pozwala na pełne upodmiotowienie matki oraz dziecka poczętego, będącego pacjentem posiadającym prawo do godnej śmierci. 

 

- Aktualnie, perinatalna opieka hospicyjna jest świadczeniem zdrowotnym całkowicie niedostrzeganym w systemie świadczeń zdrowotnych, finansowanych ze środków publicznych. Wszystkie wymienione w Raporcie hospicja działają dzięki wsparciu darczyńców, różnym formom dofinansowania (np. grantowego) bądź też pro bono. Niezbędnym jest włączenie omawianych w tym miejscu form wsparcia do grupy świadczeń opłacanych przez państwo (NFZ bądź ministerstwo zdrowia). Z racji na coraz częstsze diagnozowanie zarówno wad letalnych dzieci na prenatalnym etapie rozwoju, jak i innych istotnych wad skutkujących niepełnosprawnością narodzonego już dziecka, zasadnym wydaje się rozważenie uruchomienia narodowego programu wsparcia kobiety w ciąży, w sytuacji uzyskania  niepomyślnej diagnozy.

 

- Kluczowym wydaje się włączenie tematyki funkcjonowania hospicjów perinatalnych do planu studiów wyższych. Chodzi nie tylko o kierunki medyczne (głównie lekarski oraz położnictwo), ale również o studia z zakresu psychologii, teologii, familiologii, pomocy socjalnej oraz socjologii. Absolwenci podobnych kierunków są niezbędnymi ekspertami podejmującymi się wsparcia rodzin, znajdujących się pod opieką hospicjów perinatalnych.[iii]

 

Autor:  Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris

materiał ze strony internetowej: http://www.ordoiuris.pl/raport-ordo-iuris--prenatalna-opieka-hospicyjna---wizja--dzialania-oraz-wyzwania,3814,i.html

 

Przypisy:

[i] A. Wiejak, Są alternatywy dla aborcji i pozostają nieznane, „Moja Rodzina”, nr 12, 2014 r., s. 12-14.

[ii] Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z dnia 23 grudnia 1991 r.).

[iii] Na temat działań hospicjum zob. także E. Wiater, Hospicja dla nienarodzonych – wywiad z dr J. Dangel, „Imago”, nr 4, 2011 r., s. 22-24.

Źródła

Źródła:

"Raport Ordo Iuris: Perinatalna opieka hospicyjna - wizja, działania oraz wyzwania", dostępne przez: http://www.ordoiuris.pl/raport-ordo-iuris--prenatalna-opieka-hospicyjna---wizja--dzialania-oraz-wyzwania,3814,i.html (20.06.2016)

Foto: aut. Schwangerschaft, Flickr.com, dostępne przez: https://www.flickr.com/photos/newlifehotels/3492728122/sizes/o/ (20.06.2016)

KOMENTARZE
Newsletter