Psychoonkologia za główny cel stawia sobie poprawę jakości życia pacjentów chorych na nowotwór oraz ich rodzin. Łączy w swej istocie elementy wiedzy zaczerpnięte z psychologii i medycyny. Coraz częściej mówi się o tym, że leczenie duszy jest niemal tak ważne jak ciała - daje siłę do walki z chorobą, pozytywnie nastraja, nie pozwala poddać się „wrogowi”.  Współcześnie psychoonkologię określa się mianem czwartego filaru, obok chemio-, radioterapii i chirurgii onkologicznej, na którym opiera się strategia walki z rakiem.

- Diagnoza: nowotwór – te słowa powodują, że w jednej chwili świat wali się na głowę. To, co do tej pory było ważne, plany na przyszłość, dotychczasowe role zawodowe, wszystko to staje się mało istotne wobec rozpoznania choroby onkologicznej. Pojawienie się raka niesie ze sobą mnóstwo emocji - przerażenie, złość, bezradność. W obliczu zagrożenia trudno jest rozmawiać o chorobie z bliskimi, a większość rodziców obawia się podejmowania tematu choroby wobec dzieci. Chcą chronić najmłodszych przed tym, co ich zdaniem, jest zbyt trudne i bolesne. Na dodatek osoba z diagnozą sama potrzebuje wsparcia i zrozumienia. A przecież dzieci, w szczególności te najmłodsze, są bardzo wyczulone na emocje dorosłych, na wszelkie napięcie i szybko orientują się, że „coś jest nie tak”. Pozbawione wsparcia dorosłych w samotności przeżywają niepokój o rodziców, a często swoją wiedzę o tym, co dzieje się w rodzinie czerpią z przypadkowo usłyszanych rozmów między dorosłymi czy obserwacji rodziców – komentuje Marta Rusek – współprowadząca warsztaty psycholog i psychoonkolog w szpitalu dziecięcym przy przy Żwirki i Wigury w Warszawie.

Zaplanowano 4 spotkania w terminach: 20.02, 27.02, 12.03 i 19.03. Warsztaty będą mieć miejsce w sali szkoleniowej Ośrodka Rehabilitacji CEMICUS w Warszawie przy ulicy Grzybowskiej 4. Udział jest całkowicie bezpłatny.

- W trakcie spotkań psychoedukacyjnych z rodzicami małych dzieci chcielibyśmy podjąć temat zarówno szczerych i otwartych rozmów z dziećmi o chorobie, jak i zwrócić uwagę na intensywne emocje w rodzinie. Zastanowimy się w jaki sposób warto opisywać chorobę i zmiany jakie przynosi, jakie mogą być reakcje dzieci i jak możemy im w tej trudnej sytuacji towarzyszyć. Małe dzieci komunikują się za pomocą działań – zabaw, rysunków i w taki sposób będziemy patrzeć na komunikację z nimi. Porozmawiamy jak rozumieją one pojęcie choroby w zależności od wieku i jak można im pomóc w tym trudnym, dla całej rodziny, okresie. Przyjrzymy się również naszym osobistym przekonaniom na temat choroby i rozmawiania o niej – co sprawia nam szczególną trudność i czego się obawiamy w rozmowie z bliskimi, a przede wszystkim z dziećmi? – dodaje Marta Rusek.

Osoby prowadzące spotkania posiadają duże doświadczenie w pracy z chorymi onkologicznie. Dodatkową korzyścią będzie możliwość porozmawiania i wymiany doświadczeń z osobami znajdującymi się w podobnej sytuacji.

- Formuła czterech spotkań pozwoli uczestnikom nie tylko na wymianę doświadczeń, wiedzy czy poglądów, ale także na wypracowanie indywidualnych sposobów, by przekazać ważne treści językiem zrozumiałym dla dziecka. Jesteśmy przekonani, że nawet w najtrudniejszej sytuacji dorośli mogą stworzyć bezpieczny świat, w którym rozwija się dziecko – podkreśla Pani Psycholog.

Projekt jest współfinansowany ze środków The Velux Foundations w ramach programu „Bezpieczne dzieciństwo” Fundacji Dzieci Niczyje.