DYREKTYWA RADY 90/219/EWG z dnia 23 kwietnia 1990 roku w sprawie kontrolowanego wykorzystania genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska 90/219/EWG Wykorzystanie genetycznie zmodyfikowanych organizmów... RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, biorąc pod uwagę Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, a szczególnie art. 130s tego Traktatu, biorąc pod uwagę projekt Komisji 1, biorąc pod uwagę opinię Parlamentu Europejskiego 2, biorąc pod uwagę opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 3, zważywszy, że zgodnie z Traktatem, działania Wspólnoty w dziedzinie ochrony środowiska będą oparte na ustaleniu, że zostaną podjęte działania zapobiegawcze i że będą one miały na celu zachowanie, ochronę i poprawę środowiska oraz ochronę zdrowia ludzkiego; zważywszy, że uchwała Rady z dnia 19 października 1987 roku, dotycząca Czwartego programu działania w dziedzinie ochrony środowiska Wspólnot Europejskich, mówi, że problemem priorytetowym, na którym powinny się skupić działania Wspólnoty, jest określenie najwłaściwszego stosowania biotechnologii uwzględniającego ochronę środowiska; zważywszy, że rozwój biotechnologii może przyczynić się do ekonomicznej ekspansji państw członkowskich; zważywszy, że następstwem tego jest wykorzystywanie genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów w działaniach różnego rodzaju i o różnej skali; zważywszy, że kontrolowane wykorzystywanie genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, powinno być dokonywane w taki sposób, aby ich możliwy niekorzystny wpływ na zdrowie ludzkie i środowisko był jak najmniejszy, a zapobieganie awariom i ograniczanie odpadów były przedmiotem należytej uwagi; zważywszy, że mikroorganizmy uwolnione, w trakcie ich wykorzystywania, do środowiska w jednym państwie członkowskim mogą się rozmnażać i rozprzestrzeniać poza granice, a tym samym przenosić niekorzystne działanie na teren innych państw członkowskich; zważywszy, że w celu bezpiecznego stosowania biotechnologii na obszarze całej Wspólnoty niezbędne jest ustanowienie wspólnych działań zmierzających do oceny i zmniejszania potencjalnych zagrożeń, jakie stwarza wykorzystywanie genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów oraz niezbędne jest określenie właściwych warunków ich wykorzystywania; zważywszy, że rodzaj i skala zagrożeń związanych z wykorzystywaniem genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów nie są jeszcze w pełni poznane i w związku z tym muszą być oceniane indywidualnie w każdym przypadku; zważywszy, że aby ocenić zagrożenie dla ludzkiego zdrowia i środowiska potrzebne jest określenie kryteriów tej oceny; zważywszy, że genetycznie zmodyfikowane mikroorganizmy powinny być klasyfikowane w zależności od zagrożeń jakie stwarzają ; zważywszy, że należy ustalić kryteria w tym zakresie; zważywszy, że szczególną uwagę należy zwrócić na zagadnienie wykorzystywania bardziej niebezpiecznych mikroorganizmów genetycznie zmodyfikowanych; zważywszy, że na różnych etapach wykorzystywania mikroorganizmów powinny być podjęte odpowiednie działania ograniczające ich rozprzestrzenianie się i zapobiegające awariom; zważywszy, że każda osoba przed podjęciem po raz pierwszy, w określonym zakładzie, działalności związanej z kontrolowanym wykorzystaniem genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów powinna skierować do odpowiedniego organu władzy powiadomienie, aby organ ten mógł się upewnić, że przygotowana instalacja jest odpowiednia do prowadzenia działalności w sposób nie stwarzający zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska; zważywszy, że potrzebne jest też ustalenie odpowiednich procedur powiadamiania o poszczególnych przypadkach działalności obejmującej kontrolowane wykorzystanie genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów oraz uwzględnienie związanego z tym zagrożenia; zważywszy, że w przypadku działalności związanej z dużym zagrożeniem należy uzyskać zgodę kompetentnego organu władzy; zważywszy, że można uznać za właściwe przeprowadzenie społecznej konsultacji dotyczącej kontrolowanego wykorzystywania genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów; zważywszy, że należy podjąć odpowiednie działania mające na celu poinformowanie każdej osoby, która mogłaby zostać poszkodowana wskutek awarii, o wszystkich kwestiach związanych z bezpieczeństwem; zważywszy, że należy określić plany postępowania awaryjnego, by skutecznie działać w razie zaistnienia awarii; zważywszy, że w przypadku awarii, użytkownik powinien natychmiast powiadomić odpowiedni organ władzy i przekazać mu informacje potrzebne do oceny skutków tej awarii i do podjęcia odpowiednich działań ; zważywszy, że właściwe jest, aby Komisja, w porozumieniu z państwami członkowskimi, ustaliła procedurę wymiany informacji dotyczących awarii oraz aby zaprowadziła rejestr takich awarii; zważywszy, że kontrolowane wykorzystywanie, na terenie całej Wspólnoty, genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów powinno być monitorowane i że w tym celu państwa członkowskie powinny dostarczać Komisji określonych informacji; zważywszy, że powinien być powołany komitet, mający na celu pomoc Komisji w kwestiach związanych z wprowadzeniem w życie niniejszej dyrektywy i jej dostosowywaniem do postępu technicznego, PRZYJĘŁA NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ : Artykuł 1 Niniejsza dyrektywa określa ogólne zasady postępowania w przypadku kontrolowanego wykorzystywania genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, mające na celu ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska. Artykuł 2 W rozumieniu niniejszej dyrektywy: (a)mikroorganizm oznacza każdy organizm mikrobiologiczny, komórkowy lub niekomórkowy, zdolny do replikacji lub do przenoszenia materiału genetycznego; (b) genetycznie zmodyfikowany mikroorganizm" oznacza mikroorganizm, w którym materiał genetyczny został zmieniony w sposób, jaki nie zdarza się w warunkach naturalnych wskutek kojarzenia i/lub naturalnej rekombinacji. W rozumieniu niniejszego określenia: (i) modyfikacja genetyczna zachodzi przy wykorzystaniu co najmniej technik wymienionych w załączniku IA, część 1 ; (ii) techniki wymienione w załączniku IA, część 2, nie są uważane za powodujące modyfikację genetyczną; (c) Kontrolowane wykorzystanie" oznacza wszelkie działania, w trakcie których mikroorganizmy są modyfikowane genetycznie lub w trakcie których takie genetycznie zmodyfikowane mikroorganizmy są hodowane, składowane, wykorzystywane, transportowane, niszczone lub usuwane i podczas których stosowane są bariery fizyczne lub połączenie barier fizycznych z barierami chemicznymi i/lub biologicznymi w celu ograniczenia kontaktu mikroorganizmów z ludnością i środowiskiem; (d) działania typu A oznaczają wszelkie działania związane z edukacją, pracami badawczo-rozwojowymi lub z działalnością nieprzemysłową i niehandlową, prowadzoną na małą skalę (np. hodowla o objętości nie większej niż 10 litrów); (e) działania typu B oznaczają wszelkie działania inne niż działania typu A; (f) awaria oznacza każde znaczące i nie zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, w trakcie ich kontrolowanego wykorzystywania, które mogłoby stanowić natychmiastowe lub późniejsze zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub środowiska; (g) użytkownik oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za kontrolowane wykorzystanie genetycznie zmodyfikowanych organizmów; (h) notyfikacja oznacza przedstawienie kompetentnym organom władzy państwa członkowskiego dokumentów zawierających wymagane informacje. Artykuł 3 Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania w przypadkach, gdy modyfikacja genetyczna zostaje osiągnięta z wykorzystaniem technik wymienionych w załączniku IB. Artykuł 4 1. Dla potrzeb niniejszej dyrektywy, genetycznie zmodyfikowane mikroorganizmy należy klasyfikować następująco: Grupa I: spełniające kryteria określone w załączniku II, Grupa II: inne niż w grupie I. 2. Dla działań typu A, przy klasyfikacji danego, genetycznie zmodyfikowanego mikroorganizmu, niektóre kryteria zawarte w za łączniku II mogą nie mieć zastosowania; w takim przypadku klasyfikacja będzie tymczasowa, a kompetentny organ władzy zapewni, aby stosowane kryteria były, na ile to możliwe, odpowiednie i równoważne. 3. Komisja ustali, zgodne z art. 21 , wytyczne klasyfikacji obowiązujące do czasu wejścia w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 5 Artykuły od 7 do 12 nie mają zastosowania do transportowania genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów transportem drogowym, kolejowym, po drogach wodnych śródlądowych, morzem lub w powietrzu. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do składowania, transportu, unieszkodliwiania lub usuwania genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, które zostały wprowadzone na rynek zgodnie z przepisami prawnymi Wspólnoty, obejmującymi ocenę zagrożeń podobną do przewidzianej w niniejszej dyrektywie. Artykuł 6 1. Państwa członkowskie zapewnią podjęcie wszelkich niezbędnych działań mających na celu uniknięcie niekorzystnych skutków dla zdrowia ludzkiego i środowiska, jakie mogłyby wyniknąć z kontrolowanego wykorzystywania genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów. 2. W tym celu użytkownik jest zobowiązany do dokonania wcześniejszej oceny zagrożeń dla zdrowia ludzkiego i środowiska jakie może spowodować kontrolowane wykorzystywanie. 3. Dokonując takiej oceny użytkownik powinien zwrócić szczególną uwagę na parametry przedstawione w załączniku III (jeśli mają zastosowanie), dotyczące wszystkich genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, przewidzianych do wykorzystywania; 4. Użytkownik jest zobowiązany do prowadzenia zapisu takich ocen i udostępniania go kompetentnemu organowi władzy w formie zestawienia, jako część notyfikacji sporządzanej zgodnie z postanowieniami art. 8, 9 i 10 lub na życzenie tego organu. Artykuł 7 1. W odniesieniu do genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów z grupy I mają zastosowanie zasady dobrej praktyki mikrobiologicznej oraz następujące zasady dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy: (i) ograniczenie narażenia miejsca pracy i środowiska na wszelkie czynniki fizyczne, chemiczne i biologiczne do najniższego, możliwego do osiągnięcia, poziomu; (ii) stosowanie technicznych środków ograniczania oraz dodatkowo, w razie potrzeby, odpowiednich ubrań ochronnych i sprzętu dla personelu; (iii) właściwa organizacja sprawdzania i obsługi technicznych środków ograniczania i stosowanego sprzętu; (iv) przeprowadzanie, w razie potrzeby, badań na obecność żywych organizmów związanych z procesem, poza fizycznymi barierami pierwszego rzędu ograniczającymi rozprzestrzenianie; (v) zapewnienie szkolenia personelu; (vi) utworzenie wymaganych komitetów lub podkomitetów ds. bezpieczeństwa biologicznego; (vii) ustalenie i wprowadzenie w życie lokalnych kodeksów postępowania, bezpieczeństwo personelu. 2. Ponadto, tam gdzie to właściwe, przy kontrolowanym wykorzystywaniu genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów z grupy II, oprócz powyższych zasad należy stosować środki ograniczające rozprzestrzenianie, przedstawione w załączniku IV, tak aby zapewnić możliwie największe bezpieczeństwo. 3. Użytkownik powinien okresowo przeprowadzać przegląd środków ograniczających rozprzestrzenianie, mający na celu uwzględnienie nowych informacji naukowych i technicznych odnoszących się do likwidowania zagrożeń oraz przeróbki i usuwania odpadów. Artykuł 8 Jeżeli określona instalacja ma by ć wykorzystana po raz pierwszy do działalności obejmującej kontrolowane wykorzystanie genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, użytkownik jest zobowiązany do przedłożenia kompetentnym organom władzy, przed rozpoczęciem takiego wykorzystania, notyfikacji zawierającej przynajmniej informacje wymienione w załączniku VA. W przypadku wykorzystywania po raz pierwszy genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów odpowiednio z grupy I i grupy II, należy przedłożyć osobne notyfikacje. 1. Użytkownicy genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, zaklasyfikowanych do grupy I, wykonujący działania typu A, są zobowiązani do prowadzenia zapisów dotyczących przeprowadzonych prac i udostępniania ich kompetentnemu organowi władzy na jego życzenie. 2. Użytkownicy genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów zaklasyfikowanych do grupy I, wykonujący działania typu B, są zobowiązani, przed rozpoczęciem kontrolowanego wykorzystywania, do przedłożenia kompetentnym organom władzy notyfikacji zawierającej informacje wymienione w załączniku V B. Artykuł 10 1. Użytkownicy genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów zaklasyfikowanych do grupy II, wykonujący działania typu A, są zobowiązani, przed rozpoczęciem kontrolowanego wykorzystywania, do przedłożenia kompetentnym organom władzy notyfikacji zawierającej informacje wymienione w załączniku VC. 2. Użytkownicy genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów zaklasyfikowanych do grupy II, wykonujący działania typu B, są zobowiązani, przed rozpoczęciem kontrolowanego wykorzystywania, do przedłożenia kompetentnym organom władzy notyfikacji obejmującej informacje dotyczące: - genetycznie zmodyfikowanego mikroorganizmu/mikroorganizmów - personelu i jego przeszkolenia, - instalacji, - gospodarowania odpadami, - zapobiegania awariom i planów postępowania awaryjnego, - oceny zagrożenia dla zdrowia luczkiego i środowiska omówionej w art.6 i w załączniku VD. Artykuł 11 1. Państwa członkowskie wyznaczą organ lub organy władzy ds. wprowadzania w życie przyjętych przez nie postanowień związanych ze stosowaniem niniejszej dyrektywy oraz ds. przyjmowania i zatwierdzania notyfikacji, o których mowa w art. 8, art. 9 ust. 2 i w art. 10. 2. Kompetentne organy władzy będą sprawdzały zgodność notyfikacji z wymaganiami niniejszej dyrektywy, ścisłość i kompletność podanych informacji, poprawność klasyfikacji oraz, tam gdzie to właściwe, kontrolowały sposób postępowania z odpadami i stosowanie środków bezpieczeństwa oraz przewidziane działania awaryjne. 3. W razie potrzeby kompetentny organ władzy może: (a) zwrócić się do użytkownika o dostarczenie dalszych informacji lub o zmianę warunków zamierzonego kontrolowanego wykorzystania; w takim przypadku zamierzone kontrolowane wykorzystanie nie może być rozpoczęte do czasu, aż kompetentny organ władzy wyrazi na nie zgodę na podstawie otrzymanych dalszych informacji lub w wyniku zmiany warunków kontrolnego wykorzystywania; (b) ograniczyć czas dozwolonego kontrolowanego wykorzystywania lub uzależnić je od spełnienia pewnych szczególnych warunków. 4. >W razie wykorzystywania po raz pierwszy instalacji, o której mowa w art. 8: – do działalności obejmującej genetycznie zmodyfikowane mikroorganizmy z grupy I, kontrolowane wykorzystanie może nastąpić , przy braku jakichkolwiek przeciwwskazań ze strony kompetentnego organu władzy, po 90 dniach od daty przedłożenia notyfikacji lub wcześniej, za zgodą kompetentnego organu władzy; – do działalności obejmującej genetycznie zmodyfikowane mikroorganizmy z grupy II, kontrolowane wykorzystanie nie może nastąpić bez zgody kompetentnego organu władzy; kompetentny organ władzy powinien powiadomić o swojej decyzji na piśmie najpóźniej w 90 dni po przedłożeniu notyfikacji. 5. (a) Działania objęte obowiązkiem notyfikowania zgodnie z art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 1, przy braku jakichkolwiek przeciwwskazań ze strony kompetentnego organu władzy, mogą być podjęte po 60 dniach od daty przedłożenia notyfikacji lub wcześniej, za zgodą kompetentnego organu władzy. (b) Działania objęte obowiązkiem notyfikowania zgodnie z art. 10 ust. 2 nie mogą być podjęte bez zgody kompetentnego organu władzy; kompetentny organ władzy powinien powiadomić o swojej decyzji na piśmie najpóźniej w 90 dni po przedłożeniu notyfikacji. 6. Przy obliczaniu okresów czasu, o których mowa w ust. 4 i 5, nie są brane pod uwagę wszystkie okresy, w których kompetentny organ władzy: – oczekuje na dalsze informacje, których zażądał od notyfikującego zgodnie z ust. 3 pkt (a), – przeprowadza badanie opinii publicznej lub konsultacje zgodnie z art. 13. Artykuł 12 1. Jeżeli użytkownik uzyska jakąkolwiek istotną, nową informację lub dokonuje on zmiany w kontrolowanym wykorzystywaniu, która mogłaby znacząco wpłynąć na powodowane zagrożenia lub gdy zmieniona zostaje kategoria wykorzystywanego genetycznie zmienionego organizmu, użytkownik zobowiązany jest do poinformowania o tym kompetentnego organu władzy tak szybko, jak to możliwe, i do zmiany powiadomienia zgodnie z art. 8, 9 i 10. 2. Jeżeli kompetentny organ władzy w późniejszym okresie uzyska informacje, które mogłyby znacząco wpłynąć na zagrożenia powodowane przez kontrolowane wykorzystanie, może on zażądać od użytkownika zmiany warunków, zawieszenia albo przerwania takiego wykorzystania. Artykuł 13 Państwo członkowskie, może postanowić, jeżeli uzna to za stosowne, że wszelkie aspekty zamierzonego kontrolowanego wykorzystania będą konsultowane ze społeczeństwem lub zainteresowanymi grupami. Artykuł 14 Kompetentne organy władzy zapewnią, aby tam gdzie to potrzebne, przed rozpoczęciem działań : (a) opracowany został plan postępowania awaryjnego, mający na celu ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska poza obrębem zakładu i aby służby ratownicze były świadome zagrożeń i zostały o nich poinformowane na piśmie; (b) informacje dotyczące środków bezpieczeństwa oraz właściwego zachowania w razie awarii zostały udostępnione, w odpowiedni sposób i bez żądania, wszystkim osobom, które mogą być objęte skutkami awarii; informacje powinny być powtarzane i uzupełniane w określonych odstępach czasu; powinny one być również publicznie dostępne. Zainteresowane państwa członkowskie udostępnią równocześnie innym zainteresowanym państwom członkowskim, jako podstawę do wszelkich potrzebnych konsultacji w ramach ich dwustronnych stosunków, te same informacje, które są udostępniane ich własnym obywatelom. Artykuł 15 1. Państwa członkowskie podejmą odpowiednie działania zobowiązujące użytkownika do natychmiastowego poinformowania o awarii kompetentnego organu władzy określonego w art. 11 i dostarczenia następujących informacji: – o okolicznościach awarii, – o rodzaju i ilości uwolnionych genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, oraz – wszelkich informacji potrzebnych do oceny wpływu awarii na zdrowie ludności oraz na środowisko, – o zastosowanych środkach ratowniczych. 2. Po otrzymaniu informacji wymienionych w ust. 1 państwa członkowskie są zobowiązane do: – zapewnienia, aby podjęte zostały wszelkie potrzebne działania natychmiastowe, średnio-oraz długofalowe oraz do natychmiastowego zaalarmowania każdego państwa członkowskiego, które mogłoby zostać objęte skutkami awarii, – zbierania, w miarę możliwości, informacji potrzebnych do pełnej analizy awarii i, tam gdzie to właściwe, ustalenie zaleceń mających na celu uniknięcie podobnych awarii w przyszłości i ograniczenie ich ewentualnych skutków. Artykuł 16 1. Państwa członkowskie zobowiązuje się do: (a) przeprowadzania konsultacji z innymi państwami członkowskimi, które mogłyby zostać objęte skutkami awarii, dotyczących opracowywania i wprowadzania planów postępowania awaryjnego; (b) poinformowania Komisji tak szybko, jak to możliwe, o każdej awarii objętej postanowieniami niniejszej dyrektywy, z podaniem szczegółów dotyczących okoliczności awarii, o rodzaju i ilości uwolnionych genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, zastosowanych działaniach i ich skuteczności oraz do przekazania analizy awarii z zaleceniami dotyczącymi ograniczenia jej skutków i uniknięcia podobnych awarii w przyszłości. 2. Komisja, po konsultacji z państwami członkowskimi, określi procedurę wymiany informacji zgodnie z ust. 1. Zaprowadzi ona także i będzie prowadzić, dostępny państwom członkowskim, rejestr awarii objętych postanowieniami niniejszej dyrektywy, które miały miejsce, łącznie z analizą przyczyn awarii, omówieniem uzyskanych doświadczeń oraz działań podjętych w celu uniknięcia podobnych awarii w przyszłości. Artykuł 17 Państwa członkowskie zapewnią zorganizowanie przez kompetentny organ władzy kontroli i innych środków nadzoru mających na celu zapewnienie zgodności postępowania użytkowników z niniejszą dyrektywą. Artykuł 18 1. Państwa członkowskie są zobowiązane do przesyłania Komisji, pod koniec każdego roku, łącznego sprawozdania z działalności związanych z kontrolowanym wykorzystywaniem genetycznie zmodyfikowanych organizmów notyfikowanych zgodnie z art. 10 ust. 2, obejmującego opis genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów, przewidziane ich wykorzystanie i zagrożenia wynikające z tego wykorzystania. 2. Co trzy lata państwa członkowskie będą przesyłały Komisji raport podsumowujący doświadczenia związane ze stosowaniem niniejszej dyrektywy, począwszy od dnia 1 września 1992 roku. 3. Co trzy lata Komisja będzie publikować zbiorczą informację na podstawie raportów, o których mowa w ust. 2, poczynając od 1993 roku. 4. Komisja może publikować ogólne dane statystyczne dotyczące wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy oraz kwestii z nią związanych, jeżeli dane takie nie zawierają informacji mogącej zaszkodzić użytkownikowi ze względu na konkurencję. Artykuł 19 1. Komisja i kompetentne organy władzy nie będą wyjawiać stronom trzecim żadnych poufnych informacji, dostarczonych w notyfikacji lub przekazanych w jakikolwiek inny sposób zgodny z postanowieniami niniejszej dyrektywy, i będą chronić prawa autorskie do otrzymanych danych. 2. Notyfikujący może wskazać informacje zawarte w notyfikacjach przedłożonych zgodnie z niniejszą dyrektywą, których ujawnienie mogłoby mu zaszkodzić ze względu na konkurencję i które powinny być traktowane jako poufne. W takich przypadkach konieczne jest, przedłożenie możliwego do sprawdzenia, uzasadnienia. 3. Kompetentny organ władzy zadecyduje, po konsultacji z notyfikującym, które informacje będą traktowane jako poufne i poinformuje go o swojej decyzji. 4. Poniższe informacje, dostarczone zgodnie z art. 8, 9, i 10, w żadnym przypadku nie mogą być traktowane jako poufne: – opis genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów; – nazwa i adres notyfikującego, cel kontrolowanego wykorzystania oraz miejsce wykorzystywania; – metody oraz plany nadzoru nad genetycznie zmodyfikowanymi mikroorganizmami i działań ratowniczych; – ocena możliwych do przewidzenia skutków, szczególnie skutków chorobotwórczych i/lub niszczących środowisko. 5. Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn notyfikujący wycofa notyfikację, kompetentny organ władzy musi przestrzegać poufności dostarczonych informacji. Artykuł 20 Decyzje dotyczące poprawek mających na celu dostosowanie do postępu technicznego załączników od II do V zostaną podjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 21. Artykuł 21 1. Komisji będzie pomagał komitet złożony z przedstawicieli państw członkowskich, któremu będzie przewodniczył przedstawiciel Komisji. 2. Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt działań, które należy podjąć . Komitet wyraża opinię o projekcie w terminie określonym przez przewodniczącego w zależności od pilności sprawy. Decyzje, które mają być przyjęte przez Radę zgodnie z propozycją Komisji, są podejmowane większością głosów, określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu. Głosy przedstawicieli państw członkowskich zasiadających w komitecie są liczone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje. 3. (a) Komisja przyjmuje proponowane działania, jeżeli są one zgodne z opinią komitetu. (b) Jeżeli proponowane działania nie są zgodne z opinią komitetu lub też nie zostanie wyrażona żadna opinia, Komisja bez zwłoki przedkłada Radzie propozycje odnoszące się do działań, jakie mają być podjęte. Rada podejmuje decyzje kwalifikowaną większością głosów. Jeżeli Rada, po upływie trzech miesięcy od daty przekazania jej sprawy, nie podejmie żadnych czynności, to proponowane działania zostaną przyjęte przez Komisję, z wyjątkiem przypadków, kiedy Rada zadecydowała o odrzuceniu wymienionych działań zwykłą większością głosów. Artykuł 22 Państwa członkowskie wprowadzą w życie ustawy i inne akty normatywne oraz decyzje administracyjne potrzebne do osiągnięcia zgodności z niniejszą dyrektywą nie później niż dnia 23 października 1991 roku i niezwłocznie poinformują o tym Komisję. Artykuł 23 Dyrektywa jest adresowana do państw członkowskich. Sporządzono w Luksemburgu, dnia 23 kwietnia 1990 roku. W imieniu Rady Przewodniczący A. REYNOLDS 1 OJ C 198, 28.7.1988 r., s. 9 oraz OJ C 246, 27.9.1989 r., s. 6. 2 OJ C 158, 26.6.1989 r., s. 122 oraz OJ C 96, 17.4.1990 r. 3 OJ C 23, 30.1.1989 r., s. 45. 4 OJ C 328, 7.12.1987 r., s. 1.