Biogaz otrzymywany w procesie fermentacji beztlenowej, charakteryzuje się różnym składem zależnym między innymi od odczynu pH, ciśnienia procesu oraz wilgotności. Mieszanina gazów fermentacyjnych określana mianem biogazu zwiera zazwyczaj około 55-56% metanu, 30-45% CO₂, 0,05-2% H₂S oraz śladowe ilości: azotu,  tlenu oraz pary wodnej.

Jako  biomasę w energetyce traktuje się wszystkie rodzaje substancji organicznych pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego nadające się do spalania.  Biopaliwo  z tych  surowców wytwarzane jest w procesach przetwórczych. Dla potrzeb inwestorów i producentów zielonej energii biomasa przetwarzana jest do postaci brykietów lub peletów produkowanych najczęściej ze zrębków wierzby energetycznej.Stosowanie biomasy do celów energetycznych umożliwia spełnienie ostrych norm ochrony środowiska, szczególnie w zakresie emisji CO₂, SO_X, NO_X, pyłów, dioksyn,  chloru, metali ciężkich.

Do substratów najczęściej wykorzystywanych do produkcji biogazu zalicza się gnojowicę, która różni się zdolnością generowania energii. Różnica ta zależna jest od gatunku zwierząt produkujących gnojowicę. Największy wpływ na ekonomię prowadzonego procesu ma stężenie substancji organicznej  w gnojowicy. Przy niskiej zawartości związków organicznych wsad uzupełnia się substratami do których zalicza się odpady z rzeźni oraz odpady roślinne. Stosowane kosubstraty mają za zadanie odpowiednie obciążenie komór fermentacyjnych oraz optymalizację kinetyki procesu.

W procesie produkcji biogazu stosuje się zarówno gnojowice pochodzącą z ferm bydła jak i trzody chlewnej. Badania pokazują, że najlepszym i najbardziej wydajnym substratem jest świńska gnojowica, ponieważ odznacza się najwyższą zawartością metanu. Wynika to z uwarunkowań fizjologicznych zwierząt przeżuwających. W ich żołądkach zachodzi proces wstępnej fermentacji związków organicznych co skutkuje zubożeniem produktu końcowego.

Następnym ważnym substratem, stosowanym do produkcji biogazu jest pomiot kurzy. Odchody  drobiu odznaczają się dużą zawartością suchej masy. Konieczne jest  więc stosowanie dodatków w postaci płynnej, które zapewniają odpowiednie rozcieńczenie wsadu.

Polska ma ogromny potencjał oraz możliwości do energetycznego wykorzystania biogazu powstającego w oczyszczalniach ścieków. Na terenie naszego kraju znajduje się ponad 1700 oczyszczalni przemysłowych i prawie 1500 oczyszczalni komunalnych.  Z 1 m³ osadu o zawartości 5 % suchej masy, uzyskuję się od 10 – 20 m³ biogazu. Potencjał biogazu z odchodów zwierzęcych w Polsce wynosi  ok.3310 mln m³.

Red. Agata Bednarek