Polski Sejm proceduje ustawę antyaborcyjną

Możemy przypuszczać, że dzisiejszy dzień upłynie pod hasłem sporów o zasadność (dla niektórych bezzasadność) zmiany tzw. “kompromisu aborcyjnego” obecnego w polskim prawie od 1997 r. Jest to spór niegasnący i tym świeższy, że w ubiegłym tygodniu w Sejmie został skierowany do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy z dnia 7 stycznia 1997 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, zakładający uchylenie obecnych przepisów dopuszczających dokonanie aborcji w trzech przypadkach, tj. gdy ciąża zagraża życiu lub zdrowiu kobiety, gdy powstała w wyniku czynu zabronionego lub gdy płód jest ciężko i nieodwracalnie uszkodzony.

Mity, kłamstawa czy brak chęci zrozumienia?

Wokół projektu przedstawionego przez komitet “Stop aborcji” powstało wiele sporów dotyczących kwestii kontrowersyjnych jak m.in. prawo do karania za spowodowanie śmierci dziecka poczętego. Nie wchodząc w szerszą dyskusję nad, wielokrotnie, błędnym rozumieniem zapisów projektu ustawy, warto przytoczyć fragment streszczenia obrad Sejmu dotyczącego projektu “Stop aborcji”:

Jeśli śmierć dziecka byłaby następstwem działań leczniczych koniecznych dla uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia matki lekarz nie podlegałby karze, a czyn ten nie byłby traktowany jak przestępstwo. Ponadto projekt nakłada na administrację rządową i samorządową obowiązek pomocy materialnej i opieki dla rodzin wychowujących dzieci upośledzone oraz matek i ich dzieci poczętych w wyniku czynu zabronionego.

Nietylko zakazy, ale także pożądana przez wszystkich opieka

Warto zauważyć, że poddane procedowaniu zmiany obejmują jeszcze szerszy, niż to przedstawiają media, zakres zmian prawnych:

Decyzją Sejmu w Komisji Zdrowia będą kontynuowane prace nad poselskim projektem ustawy w obronie życia i zdrowia nienarodzonych dzieci poczętych in vitro, o zmianie ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności, ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny oraz ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Projekt zakłada zmianę definicji „zarodka” poprzez ujednolicenie terminów ustawy o leczeniu niepłodności z ustawą dotyczącą planowania rodziny oraz ustawą o Rzeczniku Praw Dziecka. Pojęcie zarodka byłoby definiowane jako „dziecko poczęte w najwcześniejszej fazie rozwoju biologicznego, powstałe w wyniku połączenia gamety męskiej i żeńskiej”. Wnioskodawcy proponują ograniczenie do jednej liczby żeńskich komórek rozrodczych, które będą mogły podlegać zapłodnieniu w procedurze zapłodnienia pozaustrojowego. Obecnie przepisy zezwalają na zapłodnienie sześciu żeńskich komórek rozrodczych. W określonych przypadkach można utworzyć więcej zarodków. Projekt zakłada także ograniczenie do 72 godzin czasu, jaki może upłynąć od zapłodnienia pozaustrojowego do umieszczenia komórki rozrodczej w ciele kobiety. Aktualnie w ustawie nie ma wymogu czasowego. Zaproponowano też m.in. usunięcie przepisów pozwalających na przyznanie ojcostwa mężczyźnie, który nie jest biologicznym ojcem dziecka poczętego w wyniku in vitro, ale jest partnerem matki dziecka.

Sejm, poprzez głosowanie, odrzucił obywatelski projekt ustawy o prawach kobiet i świadomym rodzicielstwie, skierowany przez komitet “Ratujmy kobiety”.

Nastroje proaborcyjne we Francji

W Polsce, poprzez dopuszczenie do dalszego procedowania projektu ustawy zaostrzającej przepisy aborcyjne - de facto dąży się do całkowitego zdelegalizowania aborcji. We Francji tym czasem, nastroje podążają w zupełnie innym kierunku. Francuska minister ds. rodziny, dziecka i praw kobiet, Laurence Rossignol, zapowiedziała wprowadzenie zakazu funkcjonowania antyaborcyjnych stron internetowych. Swoją decyzję uzasadniła, rzekomymi kłamliwymi informacjami rozpowszechnianymi przez te strony, które wprowadzają kobiety w błąd i odwodzą od aborcji. Rząd planuje wprowadzenie kar za tworzenie takich stron w wysokości 30 tys. euro i dwóch lat pozbawienia wolności.

Ze skrajności w skrajność

W Światowym Dniu Walki o Prawo do Aborcji chciałoby się powiedzieć - nie popadajmy ze skrajności w skrajność. Choć media lubują się w skrajnościach, gdyż one najlepiej się sprzedają, decyzje polityczne powinny opierać się na racjonalnych i wyważonych stanowiskach, zwłaszcza w kwestiach wrażliwych etycznie. A do takich, bez wątpienia należy problem dopuszczalności bądź zakazau stosowania aborcji. Bez zbędnego wchodzenia w dyskusję nad słusznością jednego poglądu nad drugim, co nie jest celem powyższego artykułu, można byłoby zadać sobie pytanie czy istnieje konieczność wprowadzania regulacji do każdego aspektu życia człowieka? Czy aby ustawodawca nie idzie zbyt daleko stając pomiędzy człowiekiem a jego sumieniem? Czy aby kwestie takie jak eutanazja, in vitro, aborcja nie powinny znajdować się na marginesie prawa...? A raczej poza jego marginesem?

Odpowiedzieć każdy musi odnaleźć sam. Najważniejsze jednak, aby poprzez dociekanie do przekonującej nas wewnętrznie odpowiedzi, dotrzeć za pomocą studiów obu stanowisk (za i przeciw) - dażąc do zdobycia wiedzy. Wystrzegając się bezrefleksyjnego obstawania przy swoich racjach.

Zofia Szafrańska-Czajka, redaktor prowadząca dział Bioetyka