Zespół PIMS jest powikłaniem po COVID-19, a za jego przyczynę uznaje się reakcję immunologiczną układu odpornościowego na zakażenie SARS-CoV-2. Występuje głównie u dzieci między 0-18. rokiem życia. – Jeśli zakażenie było bezobjawowe, to jego skutki mogą być widoczne nawet po ok. 2-4 tygodniach po przebytej chorobie. Rodzice często nie zdają sobie sprawy, że ich pociecha była zarażona koronawirusem. Pierwszy zdiagnozowany przypadek w Polsce pojawił się w maju 2020 r. PIMS często porównywany jest do choroby Kawasakiego ze względu na pojawiające się podobne symptomy – mówi dr Magdalena Cubała-Kucharska, specjalista medycyny integracyjnej.

Podobnie jak choroba Kawasaki, zespół pocovidowy objawia się głównie gorączką oraz objawami takimi jak: bardzo silne bóle brzucha, biegunka, wymioty, wysypka, drgawki, bezmocz lub skąpomocz, zapalenie spojówek, wysuszone i spierzchnięte usta, zapalenie brodawek języka (tzw. „malinowy” język), obrzęk dłoni oraz stóp, osłabienie, powiększone węzły chłonne, bóle głowy i gardła. Jeśli gorączka stale się utrzymuje oraz pojawiają się co najmniej dwa z wymienionych powyższej oznaków, rodzice powinni jak najszybciej skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu i nie lekceważyć żadnych pojawiających się symptomów.

Choroba może przebiegać z różnym nasileniem. Zespół PIMS nazywany jest wieloukładowym, ponieważ objawy mogą również wystąpić w innych układach, np.:

* układzie oddechowym – duszność, bóle w klatce piersiowej, kaszel,

* układzie sercowo-naczyniowym – omdlenia, zbyt niskie bądź za wysokie ciśnienie oraz tętno,

* układzie moczowym – zmniejszenie ilości oddawanego moczu w ciągu dnia,

* układzie nerwowym – apatia, bóle głowy, senność, zmiana zachowania.

O groźnym przebiegu mówi się, gdy choroba powoduje spadki ciśnienia czy nawet zapalenie mięśnia sercowego. W przebiegu zakażenia może dojść do powikłań kardiologicznych, a nawet do niewydolności wielonarządowej. Każde dziecko z podejrzeniem PIMS powinno być skierowane niezwłocznie do szpitala, ponieważ jego stan może się gwałtownie pogorszyć, a powikłania staną się bardzo poważne. Leczenie obejmuje terapię immunoglobulinami, glikokortykosteroidy dożylne oraz leki biologiczne. Pojawienie się PIMS było zadziwiającym zjawiskiem dla środowiska medycznego, ponieważ w pierwszych miesiącach pandemii najmłodsi przeważnie nie wykazywali żadnych objawów i przechodzili chorobę łagodnie bez większych powikłań.