Antocyjany należą do polifenolowych flawonoidów. Stanowią dużą grupę barwników roślinnych występującą w kwiatach, liściach, łodygach, owocach. Bogate w antocyjany są wszelkie owoce koloru czerwonego i granatowego, takie jak: winogrona, jagody, aronia czy czarna porzeczka.

Głównym źródłem pozyskiwania antocyjanów są właśnie winogrona. Stanowią one aż jedną czwartą światowych zbiorów owoców, a połowa z nich to winogrona czarne. Natomiast za znakomitych znawców najróżniejszych szczepów winorośli uważani są Francuzi i to właśnie oni poddali wnikliwej analizie flawonoidy otrzymane z ciemnych winogron. Po „rozłożeniu” ekstraktu z winogron na poszczególne związki, a następnie ustaleniu ich właściwości przeciwzapalnych, okazało się, że 3-O-β-glukozyd malwidyny (malvidin-3-O-β glucoside - Malβg) posiada największy potencjał. Co więcej wykazano, że Malβg jest bioaktywny bez toksycznego działania na obwodowe komórki krwi. Badania przeprowadzono in vitro na makrofagach i zaobserwowano, że glukozyd malwidyny obniża transkrypcję genów kodujących takie mediatory prozapalne jak TNFα, interleukina 1 czy interleukina 6. Ponadto hamuje produkcję tlenku azotu wytwarzanego z aktywowanych zapaleniem makrofagów.  

Idąc dalej za ciosem, po udowodnieniu hamowania odpowiedzi immunologicznej, naukowcy postanowili sprawdzić działanie Malβg w przewlekłych stanach zapalnych. Badania przeprowadzono in vivo na szczurach z przewlekłym zapaleniem stawów. Malβg znacząco cofnął zmiany chorobowe i stan zapalny już po pięciu dniach. Dodatkowym atutem tego związku jest brak toksyczności, co znacznie zmniejszyłoby ilość możliwych działań niepożądanych potencjalnego leku immunosupresyjnego.

Czy więc na każde objawy zapalenia powinniśmy jeść winogrono? Kluczem do odpowiedzi jest dawkowanie. Biologiczna aktywność antocyjanów jest silnie związana z ich absorpcją i metabolizmem. Związki te w ograniczony sposób są absorbowane z żywności, a ich stężenie w osoczu mieści się w zakresie od kilku nM do kilku µM, czyli jest bardzo niskie. Dawka zastosowana w powyższym badaniu in-vitro wynosiła 50µM na 200 000 komórek, a in vivo 125mg/kg masy ciała szczura. Natomiast z 1kg winogron izoluje się około 350mg 3-O-β-glukozydu malwidyny. Wygląda na to, że uczeni muszą teraz opracować sposób, aby wzmocnić siłę działania tego przyjaznego naszemu organizmowi antocyjanu, tak aby stał się skutecznym lekiem.