Komitet wziął pod uwagę dotychczasowe dane dotyczące występowania epidemii zakażeń wirusem H1N1 w Stanach Zjednoczonych, Meksyku i kanadzie. Dyrektor generalny podjął decyzję o zmianie stopnia zagrożenia wirusem świńskiej grypy ze stopnia 3ego na stopień czwarty. Zmiana kategorii zagrożenia wirusem wskazuje na prawdopodobieństwo wystąpienia pandemii, ale nie to, że jest ona nieuchronna.
W komunikacie z 26 kwietnia amerykańskie Centrum Monitorowania Chorób Zakaźnych w Atlancie (CDC), potwierdziło przypadki zakażenia wirusem świńskiej grypy A/H1N1 jedenastu osób na terenie Stanów Zjednoczonych (Teksas, Kalifornia, Kansas). Wszystkie osoby doświadczyły łagodnych objawów grypy pomiędzy marcem a połową kwietnia 2009 i wszystkie wyzdrowiały. Jednocześnie w Meksyku wystąpiły ogniska epidemiczne ze znaczną liczbą zachorowań i przypadków śmiertelnych. Wstępne badania laboratoryjne wykazały podobieństwa między wirusami występującymi w USA i Meksyku. Dotychczas nie udało się jednak ustalić dlaczego przypadki w Meksyku miały bardziej poważny przebieg niż te w USA. Do czasu wydania niniejszego komunikatu nie zanotowano żadnych potwierdzonych przypadków w Europie i innych regionach świata (za: Krajowy Ośrodek ds. Grypy, Samodzielna Pracownia ds. Grypy).
Liczba przypadków niepotwierdzonych laboratoryjnie kształtuje się w następujący sposób: DANIA 6, SZWAJCARIA 5, SZWECJA 5, NORWEGIA 1.
Zapadalność na świńską grypę w USA
W Internecie pojawiły się już amatorskie i bardziej zaawansowane wersje map przedstawiających rozkład poszczególnych zachorowań na świecie. o ile nie można brać pod uwagę danych nie potwierdzonych przez ośrodki referencyjne, o tyle mogą one pokazać potencjalną skalę zagrożenia.
View H1N1 Swine Flu in a larger map
Zakażenie wirusem świńskiej grypy jest zoonozą stanowiąca zarówno zdrowotny jak i epidemiologiczny problem dotykający tak ludzi jak i zwierzęta na całym świecie. Zachorowania na świńską grypę zostały po raz pierwszy odnotowane w USA w 1918 roku jako współwystępujące z pandemią grypy nazywanej hiszpanką. Od tego czasu świńska grypa pozostawała problemem głownie w przemyśle. Przez pierwszych 80 lat od odkrycia zakażenia SIV utrzymywały się na relatywnie stałym poziomie, podczas gdy w ostatniej dekadzie pojawiło się wiele niebezpiecznych podtypów wirusa. W miarę powstawania nowych typów i wariantów genetycznych pojawiły się też problem z kontrolowanie zakażenia.
Wstępne analizy genetyczne wirusa grypy zidentyfikowały czynnika zakażający pacjentów w ostatnim czasie jako wirusa oznaczanego H1N1. W analizach wirusy zakażające np. dzieci są do siebie podobne a większość ich repertuaru genetycznego, w tym hemaglutynina, są podobne do tych, które posiada wirus H1N1. Wirus H1N1 stwierdzono w USA jako krążący w rezerwuarze, który stanowiły świnie hodowlane od 1999 roku. Nie mniej jednak, dwa geny poddane badaniu w przypadku zakażonej dwójki dzieci, w tym gen neuraminidazy i tzw. gen białek macierzowych są podobne do europejskiego typu wirusa.
W przeszłości CDC otrzymywało już raporty dotyczące jednego zakażenia świńską grypą co 1-2 lata. jakkolwiek jakkolwiek w okresie między grudniem 2005 a styczniem 2009 odnotowano 12 przypadków zakażenia wirusem świńskiej grypy u ludzi. Pięć z nich było wynikiem ekspozycji pacjentów na patogen podczas przebywania ze świniami, w przypadku pozostałych źródło zakażenia pozostało nieznane.
Fakty:
Wdg. CDC wirus świńskiej grypy typu A (H1N1) jest wrażliwy na inhibitory neuraminidazy - zanamivir i iseltimivir. jest oporny na amatydynę i rimantaidynę.
W komunikacie z 26 kwietnia amerykańskie Centrum Monitorowania Chorób Zakaźnych w Atlancie (CDC), potwierdziło przypadki zakażenia wirusem świńskiej grypy A/H1N1 jedenastu osób na terenie Stanów Zjednoczonych (Teksas, Kalifornia, Kansas). Wszystkie osoby doświadczyły łagodnych objawów grypy pomiędzy marcem a połową kwietnia 2009 i wszystkie wyzdrowiały. Jednocześnie w Meksyku wystąpiły ogniska epidemiczne ze znaczną liczbą zachorowań i przypadków śmiertelnych. Wstępne badania laboratoryjne wykazały podobieństwa między wirusami występującymi w USA i Meksyku. Dotychczas nie udało się jednak ustalić dlaczego przypadki w Meksyku miały bardziej poważny przebieg niż te w USA. Do czasu wydania niniejszego komunikatu nie zanotowano żadnych potwierdzonych przypadków w Europie i innych regionach świata (za: Krajowy Ośrodek ds. Grypy, Samodzielna Pracownia ds. Grypy).
Liczba przypadków niepotwierdzonych laboratoryjnie kształtuje się w następujący sposób: DANIA 6, SZWAJCARIA 5, SZWECJA 5, NORWEGIA 1.
| Stan | ilość przypadków |
| Kalifornia | 7 |
| Kansas | 2 |
| Nowy Jork | 28 |
| Ohio | 1 |
| Texas | 2 |
| Ogólnie | 40 |
Zapadalność na świńską grypę w USA
W Internecie pojawiły się już amatorskie i bardziej zaawansowane wersje map przedstawiających rozkład poszczególnych zachorowań na świecie. o ile nie można brać pod uwagę danych nie potwierdzonych przez ośrodki referencyjne, o tyle mogą one pokazać potencjalną skalę zagrożenia.
View H1N1 Swine Flu in a larger map
Zakażenie wirusem świńskiej grypy jest zoonozą stanowiąca zarówno zdrowotny jak i epidemiologiczny problem dotykający tak ludzi jak i zwierzęta na całym świecie. Zachorowania na świńską grypę zostały po raz pierwszy odnotowane w USA w 1918 roku jako współwystępujące z pandemią grypy nazywanej hiszpanką. Od tego czasu świńska grypa pozostawała problemem głownie w przemyśle. Przez pierwszych 80 lat od odkrycia zakażenia SIV utrzymywały się na relatywnie stałym poziomie, podczas gdy w ostatniej dekadzie pojawiło się wiele niebezpiecznych podtypów wirusa. W miarę powstawania nowych typów i wariantów genetycznych pojawiły się też problem z kontrolowanie zakażenia.
Wstępne analizy genetyczne wirusa grypy zidentyfikowały czynnika zakażający pacjentów w ostatnim czasie jako wirusa oznaczanego H1N1. W analizach wirusy zakażające np. dzieci są do siebie podobne a większość ich repertuaru genetycznego, w tym hemaglutynina, są podobne do tych, które posiada wirus H1N1. Wirus H1N1 stwierdzono w USA jako krążący w rezerwuarze, który stanowiły świnie hodowlane od 1999 roku. Nie mniej jednak, dwa geny poddane badaniu w przypadku zakażonej dwójki dzieci, w tym gen neuraminidazy i tzw. gen białek macierzowych są podobne do europejskiego typu wirusa.
W przeszłości CDC otrzymywało już raporty dotyczące jednego zakażenia świńską grypą co 1-2 lata. jakkolwiek jakkolwiek w okresie między grudniem 2005 a styczniem 2009 odnotowano 12 przypadków zakażenia wirusem świńskiej grypy u ludzi. Pięć z nich było wynikiem ekspozycji pacjentów na patogen podczas przebywania ze świniami, w przypadku pozostałych źródło zakażenia pozostało nieznane.
Fakty:
- Jakkolwiek dotychczas zjawisko to nie było uznawane jako zagrazające, wirus grypy mógł przenosić się ze świni na ludzi.
- Immunoprotekcja przeciwko wirusowi grypy ludzkiej wywołana przez szczepienia nie zabezpiecza przed zakazaniem wirusem świńskiej grypy.
- Objawy zakażenia SIV są łudząco podobne do tych wywołanych zakażeniem "ludzką" grypą
- W ostatnich badaniach wykazano, że od 15 do 25% hodowców świń może być zakażonych wirusem SIV. Problem ten dotyczy takż eokoło 10% weterynarzy (USA)
- Przypadki zakażenia wirusemświńskiej grypy powiązane zostały głównie z transmisją: świnia-człowiek, jednak podejrzewa się, że do zakażenia może dojśc także w wyniku kontaktu między ludźmi
Wdg. CDC wirus świńskiej grypy typu A (H1N1) jest wrażliwy na inhibitory neuraminidazy - zanamivir i iseltimivir. jest oporny na amatydynę i rimantaidynę.
KOMENTARZE