Fot. Materiały prasowe spółki

– Badania Certis to kolejny krok na drodze, jaką musi przejść nasz kandydat na lek onkologiczny, zanim będziemy mogli podjąć działania zmierzające do wdrożenia technologii na rynek. Celem całego procesu jest weryfikacja możliwości stworzenia skuteczniejszego i bezpieczniejszego leczenia onkologicznego, niż obecnie stosowane terapie. Stąd właśnie badania porównawcze POLEPI do chlorowodorku epirubicyny stosowanego np. w leczeniu raka jajnika. Mamy już kolejne wskazanie na to, że POLEPI ma potencjał do bardziej efektywnego hamowania wzrostu nowotworów. Jak wynika z badania Certis, POLEPI lepiej i dłużej gromadzi się w guzie niż chlorowodorek epirubicyny – tłumaczy prof. Tomasz Ciach, członek zarządu NanoGroup S.A. i ekspert z dziedziny nanotechnologii.

Badania Certis prowadzono m.in. w celu określenia biodystrybucji chlorowodorku epirubicyny i POLEPI w ortotopowym modelu CRT_OV_00367 ludzkiego raka jajnika (guza i jajnika) oraz różnych organach i punktach czasowych. Stwierdzono m.in., że POLEPI w większym stopniu akumuluje się w guzie i pozostaje w nim dłużej niż chlorowodorek epirubicyny, a także w większej ilości i na dłuższy czas gromadzi się w większości narządów (sercu, nerkach, wątrobie oraz mózgu). To nie pierwsze pozytywne wyniki badań nad POLEPI w 2022 r. Podobne wnioski zawarte były także w badaniach innego amerykańskiego ośrodka, Champions Oncology Inc., o czym Nano Group komunikowało w marcu. Badanie wskazało wówczas na większe okno terapeutyczne POLEPI niż wolnego chlorowodorku epirubicyny. – Dotychczasowe wyniki potwierdzają nasze własne obserwacje, że POLEPI, a szerzej patrząc – enkapsulacja w nanocząstkach polisacharydowych – ma duży potencjał przeciwnowotworowy. Co więcej, na podstawie badań wiemy również, że zastosowana przez nas technologia dostarczania czystych nanocząstek polisacharydowych nie wykazała toksyczności, co otwiera możliwość ich zastosowania również w innych wskazaniach medycznych niż rak jajnika. Przenikanie nanocząstek do mózgu chociażby daje nadzieję na leczenie nowotworów tego organu przy wykorzystaniu opracowanej przez nas technologii – podsumowuje Tomasz Ciach.