Nanocząsteczki cieszą się dużym zainteresowaniem badaczy, są obiecującym nośnikiem leków przy leczeniu wielu chorób włączając nowotwory. Do tej pory limitującym czynnikiem w stosowaniu nanocząstek była metoda ich wprowadzania do organizmu a mianowicie iniekcja.
Ostatnio pojawiły się dane na temat nowego rodzaju nanocząstek, które mogą być podawane doustnie. Praca badaczy z MIT oraz Brigham and Women's Hospital (BWH) dotycząca nowych nanocząstek ukazała się 27 listopada w wydaniu online czasopisma Science Translational Medicine. W pracy tej naukowcy przedstawiają badania, w których podawano myszom doustnie insulinę z wykorzystaniem nanocząstek. W przypadku podawania doustnego problem stanowi bariera jaką są komórki jelita, które uniemożliwiają dostanie się podanego leku do krwioobiegu.
Poszukując sposobu przełamania tej bariery badacze sięgnęli do badań dotyczących pobierania przeciwciał, dostarczanych z mlekiem matki, przez niemowlęta. Przeciwciała te łaczą się z receptorem powierzchniowym, występującym na powierzchni komórek jelitowych, określanym jako FcRN. Dzięki temu połaczeniu dochodzi do zainicjowania transportu przeciwciał przez barierę komórkową wprost do krwioobiegu. Wykorzystując te informacje badacze opłaszczyli swoje nanocząstki fragmentem Fc przeciwciał, które łaczą się z receptorem FcRN. Dzięki temu po doustnym podaniu były one wychwytywane przez receptor i przenoszone do naczyń krwionośnych. Zastosowanie fragmentów przeciwciał działa jak klucz otwierający drzwi jakimi są komórki epitelialne jelita. W swoich badaniach naukowcy zaobserwowali 11-krotny wzrost poziomu insuliny we krwi myszy, którym podano nanocząstki opłaszczone fragmentem przeciwciał, w porównaniu z myszami kontrolnymi którym podano nanocząstki nieopłaszczone. Poziom dostarczonej insuliny był wystarczający do obniżenia poziomu glukozy we krwi.
W przyszłosci badacze zamierzają opracować nanocząstki zdolne do pokonania innych barier w organiźmie, takich jak bariera krew-mózg, co umożliwi dostarczenie leków do mózgu. Dodatkowo pracują oni nad optymalizacją uwalniania leków z nanocząstek.
red. Agata Samonek
KOMENTARZE