O ile na czynnik genetyczny leżący u podłoża choroby nie mamy wpływu, o tyle na ten środowiskowy już tak. O tym, czy cukrzyca typu drugiego wystąpi w dużej mierze decydujemy sami poprzez prowadzony przez nas tryb życia – niewłaściwą dietę, brak aktywności fizycznej, stres.

Ostatnie badania dowodzą, że być może udało się odnaleźć trzeci, choć raczej nie bezpośredni czynnik ryzyka. Naukowcy przeanalizowali recepty ponad 170 tysięcy osób cierpiących na cukrzycę typu drugiego i 1,3 miliona osób bez tej choroby. Odkryto, że diabetycy mieli przepisywane więcej antybiotyków w latach poprzedzających postawienie diagnozy, niż grupa kontrolna. Mówiąc dokładniej, o około 50 % wzrosło ryzyko rozwoju cukrzycy typu drugiego u pacjentów, którzy w obserwowanym okresie przyjmowali antybiotyk 5 razy lub więcej (w porównaniu do osób, które zażywały lek tylko raz).

Jednocześnie nie odnotowano związku między zażywaniem leków przeciwwirusowych i przeciwgrzybiczych a ryzykiem cukrzycy. Nie stwierdzono też istotnego związku między antybiotykoterapią a ryzykiem cukrzycy typu pierwszego.

Badacze sugerują, że pewne bakterie jelitowe powstałe w wyniku stosowania antybiotyków przyczyniają  się do upośledzenia zdolności do metabolizowania cukru, co może prowadzić w konsekwencji do rozwoju cukrzycy. Warto podkreślić jednak, że póki co zauważono korelację, a nie typowy związek przyczynowo-skutkowy. Nie można więc uznać antybiotyków za bezpośrednią przyczynę cukrzycy. Badanie wskazuje na wyraźną zależność i zwiększone ryzyko.

Wniosek jaki powinien płynąć z przeprowadzonej analizy recept jest taki, że zażywanie antybiotyków powinno być maksymalnie ograniczone i stosowane tylko w przypadku absolutnej konieczności.

- Dalsze badania nad wpływem długotrwałego stosowania antybiotyków na metabolizm glukozy oraz stan mikroflory jelitowej mogą dostarczyć wielu cennych odpowiedzi na temat jak w przyszłości ograniczyć ilość chorych i rozwiązać po części ten kryzys zdrowia publicznego – podkreśla autor badania, Kristian Hallundbæk Mikkelsen.