Stwardnienie zanikowe boczne, zwane również chorobą Charcota lub chorobą neuronu Lou Gehriga, jest chorobą degeneracyjną ośrodkowego układu nerwowego. Ma to wpływ na jakość komórek nerwowych, neuronów ruchowych, które zapewniają różne funkcje, takie jak: oddychanie, połykanie, rozmawianie, odruchy chwytne. Degeneracja doprowadza do postępującej utraty kontroli nad działaniem najważniejszych mięśni. Przyczyną śmierci w przypadku ALS jest najczęściej „ciężka niewydolność oddechowa” i następuje około 3-5 lat od zachorowania. Pomimo ciagle toczących się badań mających na celu zdefiniowanie przyczyn tej choroby, naukowcy w dalszym ciągu nie mają dokładnej odpowiedzi na to pytanie, jednakże w 10,05% przypadkach powodują ją zdecydowanie korzenie rodzinne. Zakłada się, że choroba jest dziedziczona genetycznie. Wyniki badań opublikowanych 5 maja 2017 r., na łamach prestizowego czasopisma "Nautre Medicine",  wnoszą istotną informację o genetycznych zmianach towarzyszących tej chorobie.

Zespół badawczy prowadzony przez Brittany Edens ze Stanley Manne Children’s Research Institute at Ann & Robert H. Lurie Children’s Hospital of Chicago  jako pierwszy na świecie połączył wariant genu  UBQLN4 z patogenezą stwardnienia zanikowego bocznego. Badacze wyjaśnili także jak ten wariant genu uszkadza procesy komórkowe odpowiedzialne za rozwój neuronów motorycznych. Naukowcy połączyli nieprawidłowy wariant genu UBQLN z oddziaływaniem na szlak beta cateniny, powodując akumulację tego białka i jak twierdzą badacze – degenerację motoneuronów. Uszkodzenia neuronów motorycznych czynią je następnie bardziej wrażliwe na dodatkowe zmiany występujące w ALS, przyczyniając się do progresu choroby. Odkrycie to daje ogromne nadzieje na potencjalne, nowe leczenie w oparciu o terapię genową – ponieważ znamy już kolejny klocek w tej trudnej układance, jaką jest etiopatologia tej choroby. Projekt badawczy jest częścią dużego projektu sponsorowaną przez National Institutes of Health (NIH), którego wynikiem było wcześniej zdefiniowanie mutacji w genie UBQLN2 – odpowiedzialnej za patogenezę ALS i demencji. Doświadczenia grupy prowadzonej przez prof. Teepu Siddique przeanalizowały znaczną ilość pacjentów dotkniętych ALS i zdefiniowały rodzinę genów UBQLN, w której UBQLN4 charakteryzował się mutacją.  Posługując się znanym już także w Polsce modelem badawczym zebrafish (danio pręgowane) naukowcy przeprowadzili doświadczenie, w którym blokując za pomocą kwercetyny szlak beta cateniny, zahamowali defekt wywołany mutacją w genie UBQLN4. Wyniki tego doświadczenia dają nowe światło na wykorzystanie inhibicji tego szlaku sygnałowego w terapii ALS. Oczywiście by potwierdzić ten efekt i dokładnie przeanalizować skutki inhibicji tego ważnego dla komórki szlaku sygnałowego oraz zdefiniować inne związki o podobnym działaniu jak kwercetyna, potrzebnych jest więcej badań na innych modelach badawczych. Niemniej jednak, przedstawione wyniki wydają się znacznie poszerzać naszą wiedzę na temat molekularnych mechanizmów ALS.