Na jej ślad natrafili badając prędkość poruszania się białek we wnętrzu żywych komórek. Naukowcy odkryli, że pomimo znacznie większej lepkości środowiska białka przemieszczają się niewiele wolniej niż w wodzie.

"Wiemy jednak, że białka w żywych komórkach poruszają się kilkaset tysięcy razy szybciej niż powinny. Udało nam się odkryć, dlaczego" - informuje prof. dr hab. Robert Hołyst z Instytutu Chemii Fizycznej PAN (IChF PAN).

Wielkość skali lepkości zależy od rozmiarów obiektów obecnych w płynie - w przypadku polimerów będzie to rozmiar kłębka polimerowego, w zawiesinie wirusów - długość pałeczki wirusa. "Jeśli cząsteczka polimeru ma rozmiar 10 nanometrów, wówczas każdy obiekt od niej większy, zanurzony w polimerze, będzie odczuwał lepkość makroskopową, a każdy mniejszy - nano" - wyjaśnia prof. Hołyst. Zmniejszenie rozmiaru płynącego obiektu o 10 nanometrów może się wiązać ze zmianą lepkości aż o 5-6 rzędów wielkości.

Jak informuje Instytut, pomiary przeprowadzono z użyciem najnowszych metod i przyrządów, tj mikroskop konfokalny z korelacją fluorescencji FCS (Fluorescence Correlation Spectroscopy).
"Ta młoda technika badawcza pozwala śledzić w ognisku lasera zachowanie pojedynczych cząsteczek białek w płynach o objętości mikrometrów sześciennych" - zaznaczono w komunikacie.

Z naukowego punktu widzenia badania nad nanolepkością mają znaczenie fundamentalne, ponieważ wpływa ona na tempo dyfuzji oraz limituje szybkość zachodzenia reakcji biochemicznych wewnątrz żywych komórek. Naukowcy z IChF PAN mają nadzieję, że ich odkrycie znajdzie zastosowanie w przemyśle, gdzie lepkość odgrywa kluczową rolę w wielu reakcjach biotechnologicznych. Nowa zasada fizyczna będzie miała również istotne znaczenie podczas konstruowaniu nanourządzeń.

Źródło: PAP- Nauka w Polsce