Wyniki badań uczonych z Imperial College London opublikowano na łamach Nature Medicine. Sam eksperyment rozpoczął się w czasie pandemii świńskiej grypy w 2009 roku. Wówczas do badań zaangażowano prawie 350 ochotników. Pobrano od nich próbki krwi oraz wymazy z nosa. Dodatkowo, regularnie co 3 tygodnie przez okres dwóch kolejnych sezonów grypowych prowadzono z nimi korespondencję mailową, badającą ewentualne objawy infekcji grypowej. W razie potrzeby ponawiano wymazy od chorych.

Na podstawie zgromadzonych danych, naukowcy wyciągnęli wnioski, które znacząco przybliżają do opracowania uniwersalnej szczepionki na grypę. Otóż w grupie badanych te osoby, które przechodziły ciężkie infekcje grypowe, posiadały we krwi zdecydowanie mniej komórek T typu CD 8 niż osoby, które nie wykazywały żadnych symptomów choroby lub tylko symptomy łagodne.

Komórki T typu CD 8 to komórki układu immunologicznego, które biorą czynny udział w walce organizmu z atakującym go wirusem. W odróżnieniu od przeciwciał, o których aktywność biologiczną opierają się sezonowe szczepionki na grypę, komórki CD 8 celują w niezmienne białkowe struktury rdzenia wirusa. Przeciwciała natomiast oddziałują z antygenami występującymi na powierzchni wirusa, a te ulegają ciągłym zmianom, co wiąże się z sezonowością dostępnych szczepionek.

Profesor Lalvani, który przewodniczył grupie naukowców z Imperial College London, podkreślił, że znane są metody stymulacji układu odpornościowego do produkcji komórek T typu CD 8. A skoro tak, nie pozostaje nic innego jak opracowanie skutecznej, uniwersalnej formy szczepionki na grypę, która mogłaby chronić zarówno przed pandemiami takimi jak pandemia wirusa świńskiej grypy w 2009 roku, jak i redukować symptomy grypy sezonowej.

Według danych WHO, corocznie w okresie grypowym na świecie umiera szacunkowo 250‑500 tysięcy osób, a od 3 do 5 milionów przechodzi ciężkie infekcje grypowe.