Komórki tkanki nabłonkowej tworzą zwarte warstwy, zwane nabłonkami. Stanowią one układ komórek tworzących błony, charakteryzują się tym, że:
- główną masę tkanki stanowią komórki
- istota międzykomórkowa jest bardzo skąpa
- ściśle przylegają do leżącej poniżej błony podstawnej lub otaczającej substancji pozakomórkowej
Najważniejszą funkcją tkanki nabłonkowej jest pokrywanie i wyścielanie powierzchni oraz jam ciała, czyli skóry, jelit i przewodów. Ponadto stanowi wówczas mechaniczną ochronę dla innych tkanek leżących pod nabłonkiem. Pozwala na izolowanie różnych środowisk od siebie, dzięki czemu zachowane zostają różnice chemiczne i fizyczne między środowiskami.
Tkanka nabłonkowa pełni rolę „gąbki” wchłaniającej różne związki chemiczne oraz gazy. Proces ten, wykorzystując transport przez błony, daje szansę na prawidłowe przyswajanie substancji odżywczych i wymianę gazową.
Podsumowując, tkanki nabłonkowe to bardzo istotne struktury organizmu, które tworzą barierę chroniącą wnętrze organizmu przed światem zewnętrznym i inwazją szkodliwych mikroorganizmów. Niestety, do tej pory nie udało się naukowcom w sposób efektywny przebadać reakcji odpornościowo-obronnych nabłonka rozrodczego. Uruchamiany przez Wrocławskie Centrum Badań EIT+ oraz Instytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu projekt ma na celu pogłębienie wiedzy na ten temat. - Zaplanowane badania z pewnością pozwolą nam lepiej zrozumieć procesy zachodzące w nabłonku rozrodczym, co jest niezbędne do opracowania nowych i bardziej skutecznych terapii różnych schorzeń układu rozrodczego, takich jak infekcje, nowotwory czy poronienia. – wyjaśnia dr Grzegorz Chodaczek z Wrocławskiego Centrum Badań EIT+ i kierownik zwycięskiego projektu.
Naukowcy będą prowadzić swoje prace wykorzystując metody wizualizacji funkcjonowania wybranych komórek układu immunologicznego w tkance zdrowej i zmienionej chorobowo. W tym celu zastosowane będą nowatorskie techniki obrazowania oparte na wysokorozdzielczej i przyżyciowej mikroskopii konfokalnej. - Mikroskopia konfokalna prowadzona na żywych tkankach pozwala na obserwację procesów życiowych w skali mikro w czasie rzeczywistym i dodatkowo uwiecznia je w postaci nagrania video. Dzięki temu prowadzone badania umożliwią poznanie mechanizmów odpowiedzialnych za kontrolę immunologiczną śluzówki przed okresem dojrzałości płciowej, w poszczególnych fazach cyklu hormonalnego, podczas ciąży oraz w warunkach indukowanego stresu środowiskowego. –tłumaczy dr Chodaczek.
Taka dziedzina badań umożliwia obserwowanie żyjących tkanek pod mikroskopem, nawet w czterech wymiarach przestrzeni i czasu. Dzięki temu badacze będą w stanie uzyskać znacznie więcej informacji o ich strukturze i kondycji oraz przyczynią się do łatwiejszej diagnostyki schorzeń układu rozrodczego. Badania dr. Chodaczka posłużą przede wszystkim do poznania mechanizmów funkcjonowania układu odpornościowego śluzówki rozrodczej, a w przyszłości może nawet do opracowania nowych metod leczenia chorób dotykających ten układ.
Warto podkreślić, że na arenie międzynarodowej jest niewiele grup zajmujących się i znających się na mikroskopii przyżyciowej. Dr Chodaczek od 2007 r. aktywnie działa w tej dziedzinie dzięki pracy w wiodących ośrodkach naukowych w USA. Od marca 2014 r. organizuje pracownię obrazowania przyżyciowego we Wrocławskim Centrum Badań EIT+. Proponowany projekt skupia się na niezbadanych dotąd aspektach immunologii nabłonków i rozrodu, łącząc wiele technik eksperymentalnych W powoływanym zespole znajdują się eksperci z dziedzin niezbędnych do realizacji tego projektu z umiejętnościami potwierdzonymi odpowiednimi publikacjami.
KOMENTARZE