Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Samo-składające się nanocząstki jako szczepionki przyszłości
Od kiedy pojawiła się idea tworzenia tzw. „szczepionek na raka” mających na celu pobudzenie układu immunologicznego do zwalczania nowotworu, intensywnie zaczęto rozwijać technologie sztucznych układów prezentujących antygeny. Jednym z pomysłów jest stworzenie takiej platformy, która składałaby się automatycznie wewnątrz organizmu po dotarciu do śledziony. Takie podejście nie tylko ułatwia transport i prawidłową biodystrybucję, ale także zapobiega niespecyficznym uczuleniom. Naukowcy z Uniwersytetu w Connecticut zaprojektowali i przebadali niezwykłą nanoczastkę, która świetnie nadaje się do tego celu.

Idea jest prosta: szczepionka uaktywnia się i działa dokładnie tam, gdzie powinna. Dzięki temu prawie całkowicie eliminujemy problemy uczuleń i poważniejszych skutków ubocznych, które dziś tak chętnie są podkreślane przez przeciwników szczepień. Dotychczas stosowane były już różne metody: kapsułkowanie, zamykanie antygenów w polimerowych „klatkach” czy szczepionki DNA, jednak nadal kłopotem pozostawała zbyt niska efektywność.

 

Nowe rozwiązanie opracowali badacze z Uniwersytetu w Connecticut: jako podstawę platformy prezentującej antygeny użyli samo-składających się nanocząstek białkowych, które samorzutnie formują micele z N- i C-końcami skierowanymi na zewnątrz cząsteczki. Do końców dołączono odpowiednio etykietę His-tag, która ułatwiła oczyszczenie i radioaktywne znakowanie Technetem-99m, oraz polipeptyd bombeznę czyli niespecyficzny antygen nowotworowy. Następnie tak przygotowane białko podano myszom w celu zbadania jego biodystrybucji do różnych tkanek i szybkości eliminacji na podstawie pomiaru radioaktywności. Do eksperymentu wykorzystano zwierzęta, u których wcześniej wyindukowano wzrost ludzkiego raka prostaty.

 

Wyniki okazały się obiecujące: aż około 30% dawki zostało zaabsorbowane przez śledzionę – główny narząd limfatyczny, co wskazuje na duży potencjał skutecznej indukcji odpowiedzi immunologicznej. Niską radioaktywność stwierdzono w przypadku guza, trzustki i innych narządów. Jednocześnie nanocząstki krążyły w organizmie tylko przez niewielki okres czasu, będąc szybko metabolizowane w wątrobie i wydalane przez nerki (tam wykryto najwyższą radioaktywność). „To ważne odkrycie, gdyż pokazuje, że nanocząstki mogą być bezpiecznie stosowane jako podstawa szczepionek bez ryzyka długotrwałych działań niepożądanych” – pisze w swojej pracy dr Yongkun Yang z Wydziału Biologii Molekularnej i Komórkowej Uniwersytetu w Connetictut.

 

Naukowcy są jednak świadomi tego, że ich szczepionka posiada pewne mankamenty wynikające m.in. z ich niespecyficznego wiązania się do komórek, co uzasadnia konieczność dalszych badań.

 

Anna Kołodziejczak

Źródła

http://www.jnanobiotechnology.com/content/11/1/36

KOMENTARZE
news

<Maj 2024>

pnwtśrczptsbnd
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
Newsletter