Drżą przed nim wszystkie narody na świecie. Brak skutecznej metody leczenia, brak szczepionki, a i w wielu miejscach personelu, który wiedziałby jak postąpić w przypadku podejrzenia zakażenia wirusem Ebola sprzyja jego rozprzestrzenianiu się i urzeczywistnia widmo pandemii. Duża grupa naukowców, zarówno z jednostek akademickich, jak i korporacyjnych pracuje nad znalezieniem leku. Sukces widać na horyzoncie, ale nadal nie można go osiągnąć.

Skala obecnej epidemii jest stosunkowo duża. Ocenia się, że liczba zmarłych zbliża się do 4 000 osób. Jest to największa znana epidemia tej choroby w historii ludzkości. Jedyną szansą na leczenie jest wykorzystanie krwi ozdrowieńców oraz eksperymentalnych terapii z wykorzystaniem przeciwciał, co w wielu przypadkach okazuje się nieskuteczne.

Naukowcy z University of Utah ogłosili opracowanie nowego narzędzia do walki z wirusem Ebola. W artykule, opublikowanym w Protein Science opisali pracę nad użyciem peptydu na bazie białka fuzyjnego GP2. Jest to peptyd mimetyczny, który swoją strukturą naśladuje kluczowy region białka strukturalnego wirusa Ebola. Oprócz jego istotnej roli, białko jest na tyle konserwatywne, że występuje u wszystkich znanych serotypów wirusa. Naukowcy nie ukrywają, że odkrycie i opracowanie syntetycznego peptydu mimetycznego stanowi ważne narzędzie do walki z wirusem Ebola oraz molekularny cel leków i czynników przeciw temu patogenowi. Co ważne – jest skuteczny przeciwko wszystkim znanym obecnie serotypom i jest wysoce prawdopodobne, że okaże się również skuteczny w stosunku do tych jeszcze nie odkrytych.

Peptyd mimetyczny opracowany przez grupę badaczy pochodzi z silnie konserwatywnego białka obecnego w strukturze wirusa Ebola, które odpowiada za kontrolę wejścia wirusa do komórek gospodarza i inicjację infekcji u człowieka. Naukowcy zaprezentowali sposób wykorzystania peptydu przy realizacji masowych badań skriningowych. Przekonują, że dzięki temu możliwe jest przeanalizowanie miliardów potencjalnie leczniczych cząsteczek w bardzo krótkim czasie.

Podczas opisywanego eksperymentu badacze przetestowali go na jednym z pięciu znanych szczepów wirusa Ebola - Zaire. Tracy R. Clinton, współautor publikacji podkreśla, że dzięki znajomości sekwencji obecnych u pozostałych wirusów można być pewnym, iż także w ich przypadku będzie to skuteczny model badawczy.

- Odkrycie wspólnej dla wszystkich wirusów z rodziny Filoviridae domeny glikoproteinowej rzuca nowe światło na rozumienie molekularnych mechanizmów ataku tych groźnych patogenów -  dla portalu biotechnologia.pl powiedział dr n. med. Artur Pałasz z Zakładu Histologii, Wydziału Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego.  - Owa N-trimeryczna struktura warunkuje wnikanie wirusów do komórki, zatem jej potencjalna farmakologiczna lub immunologiczna blokada wydaje się być obiecującą strategią w walce zarówno z wirusami Ebola jak i Marburg. Niemniej opracowanie skutecznych i bezpiecznych metod terapeutycznych wymaga szeroko zakrojonych badań podstawowych, na których klinicznie implikacje przyjdzie niestety jeszcze poczekać.