Populacja konia Przewalskiego zmaga się z problemem niskiej różnorodności genetycznej. Zagrożenie to dotyczy wielu zagrożonych gatunków. Konie Przewalskiego doświadczyły w przeszłości efektu ewolucyjnego „wąskiego gardła”. Wszystkie współcześnie żyjące dzikie konie są potomkami zaledwie 12 osobników uratowanych przed zagładą na początku XX w. W konsekwencji pula informacji genetycznej charakteryzującej obecną populację tych zwierząt jest bardzo mała.

Klonowanie konia Przewalskiego zostało przeprowadzone w celu ratowania gatunku, poprzez zwiększenie różnorodności genetycznej. Wykorzystując kriokonserwowane DNA pochodzące od żyjącego 40 lat temu ogiera, naukowcy zwiększyli pulę genów obecnych we współcześnie żyjącej populacji koni Przewalskiego. Projekt ten daje szansę na przetrwanie gatunku. Konie Przewalskiego w 2008 r. zostały sklasyfikowane przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody jako krytycznie zagrożone wyginięciem.

Narodziny niezwykłego źrebaka były możliwe dzięki stworzonemu w 1975 r. biobankowi DNA dzikiej przyrody. Cenny materiał genetyczny zagrożonych gatunków był przez lata gromadzony i kriokonserwowany w ramach inicjatywy stworzonej przez dr. Kurta Benirschke. Ten naukowy projekt jest czasami nazywany pierwszym „zamrożonym zoo” na świecie. Sklonowanie konia Przewalskiego wymagało współpracy ZOO Global w San Diego z zewnętrznymi partnerami. W projekcie uczestniczyła organizacja Revive & Restore, zajmująca się ochroną przyrody poprzez wykorzystanie osiągnięć z zakresu biotechnologii. Kolejnym ważnym partnerem była firma ViaGen Pets & Equine, specjalizująca się w klonowaniu koni, kotów i psów.

Klonowanie stanowi szansę na przywrócenie różnorodność genetycznej, utraconej wiele lat temu. Inicjatywy, takie jak ta podjęta przez ZOO Global w San Diego, mogą uratować wiele różnych gatunków krytycznie zagrożonych wyginięciem. Organizacja non profit Revive & Restore podejmuje działania w kierunku ożywienia wymarłych gatunków, takich jak mamut włochaty.