Większość zaburzeń psychicznych jest dziedziczone z pokolenia na pokolenie w stopniu od umiarkowanego do wysokiego. Z kolei stopień, w którym określona zmiana genetyczna jest unikalna dla konkretnego zaburzenia, lub wspólna dla więcej niż jednego z nich, nie jest określony.

Wykorzystując materiał genetyczny pobrany od kilku tysięcy pacjentów cierpiących na wymienione wcześniej schorzenia, naukowcy byli w stanie określić genetyczną korelację pomiędzy nimi. W tym celu została wykorzystana technika wykrywania poliformizmów pojedynczego nukleotydu (SNP), czyli różnic pomiędzy sekwencjami DNA polegającymi na zmianie pojedynczego nukleotydu. Naukowcy określili, jaka cześć SNP jest wspólna pomiędzy różnymi chorobami psychicznymi. Wyniki w postaci korelacji zostały opublikowane w Nature Genetics i prezentują się następująco:

• 0,68 ± 0,04 pomiędzy schizofrenią i chorobą dwubiegunową (wysoki stopień korelacji, około 15% nakładających się zmian genetycznych)
• 0,43 ± 0,06 pomiędzy schizofrenią i depresją (umiarkowany stopień korelacji, około 9%)
• 0,47 ± 0,06 pomiędzy chorobą dwubiegunową i depresją (umiarkowany stopień korelacji, około 10%)
• 0,32 ± 0,07 pomiędzy ADHD i depresją (umiarkowany stopień korelacji, około 6%)
• 0,16 ± 0,06 pomiędzy schizofrenią i autyzmem (niski stopień korelacji, około 3%)

Pozostałe powiązania genetyczne pomiędzy tymi pięcioma schorzeniami zostały określone jako nieistotne. Kontrolą negatywną w tym eksperymencie była choroba Lesniowskiego‑Crohna.

Naukowcy komentując swoje badania przyznali, że spodziewali się większego powiązania pomiędzy ADHD i autyzmem, ale z kolei zaobserwowana nieznaczna korelacja pomiędzy schizofrenią i autyzmem jest zgodna z innymi dowodami.

Wyniki badań są empirycznymi dowodami na wspólną etiologię genetyczną zaburzeń psychicznychi mogą zachęcić również innych naukowców do bliższego przyjrzenia się genetycznym podstawom innych powiązanych ze sobą zaburzeń.