Skuteczność testu oceniana jest na 77 proc., ale udoskonalenia metodologiczne doprowadzą do tego, iż ocena tego, czy ktoś dożyje stu lat stanie się dokładniejsza. Będzie wówczas wiadomo, czy dana osoba ma genetyczne predyspozycje do bardzo długiego życia i dlaczego osoby prowadzące podobny tryb życia umierają w różnym czasie.

Naukowcy ostrzegają, iż społeczeństwo nie jest przygotowane na etyczne konsekwencje takiego testu i apelują o publiczną debatę. Test może stać się usługą komercyjną w ciągu kilku lat.

Naukowcy opracowali test w oparciu o analizę genomów 1.055 stulatków z różnych państw świata porównując niewielkie zmiany w ich DNA ze strukturą genetyczną ludzi w grupie wiekowej poniżej stu lat.

Koncentrując się na 150 indywidualnych mutacjach w ludzkim genomie, naukowcy mogli przewidzieć z dokładnością do 77 proc., czy ktoś przynależy do grupy stulatków.

Wprawdzie test jest wciąż na podstawowym etapie, ale naukowcy sądzą, iż w ciągu kilku lat zostanie on rozwinięty komercyjnie, umożliwiając zidentyfikowanie ludzi z wrodzoną genetyczną predyspozycją do długiego życia.

Prof. Thomasa Perls ze szkoły medycyny uniwersytetu bostońskiego, który kierował zespołem badawczym, sądzi, że jego badania umożliwią zrozumienie determinantów długowieczności na podłożu genetyki i trybu życia.

Według Paoli Sebastiani, która pracowała z prof. Perlsem, zastosowana metodologia badawcza pozwoli zidentyfikować inne, złożone skomplikowane genetyczne cechy posiadające związek z chorobami takimi jak choroby układu krążenia, choroba Alzheimera, Parkinsona czy cukrzyca.

Źródło: PAP

red. Anna Stępień