W trakcie trwających przez rok badań dziewięciu zdrowych ochotników przyjmowało koktajl trzech substancji – hormonu wzrostu i dwóch leków na cukrzycę. Pod koniec prac badawczych odnotowano u uczestników średnie cofnięcie się wieku epigenetycznego o 2,5 roku. Pozytywne zmiany zaobserwowano również w pracy układu odpornościowego. Wyniki badań mogą budzić wielkie nadzieje na możliwość pokonania procesów starzenia wraz z rozwojem nauki. Niestety, poważne wątpliwości budzi bardzo mała liczba uczestników badania. Sami twórcy artykułu naukowego ostrzegają, że otrzymane wyniki to dopiero wstępne ustalenia i wstęp do dalszych prac badawczych.

Czym jest zegar epigenetyczny?

Epigenetyka jest dziedziną nauk biologicznych zajmującą się badaniem różnic w ekspresji i aktywności genów niezwiązanych ze zmianami w sekwencjach nukleotydów. Chodzi tutaj o różnego rodzaju modyfikacje chemiczne DNA lub białek histonowych niezmieniające samej informacji genetycznej. Zmiany te wpływają na cechy fenotypowe na poziomie komórkowym oraz fizjologii całego organizmu. Mogą zależeć od zewnętrznych czynników środowiskowych, jak również być związane z naturalnymi etapami rozwoju. Przykładem takich procesów może być metylacja DNA, postępująca w trakcie starzenia. Liczba i umiejscowienie tego typu zmian decyduje o naszym wieku na poziomie molekularnym.

Na epigenom, oprócz wieku, mogą wpływać takie czynniki jak:

• pożywienie,
• stres,
• traumy,
• klimat.
• wychowanie.

Ostatecznie, na skutek wpływu otoczenia, nasz wiek epigenetyczny zazwyczaj odbiega od tego zależnego od liczby lat naszego życia.

Zegary epigenetyczne to stworzone przez naukowców testy biochemiczne pozwalające na określenie wieku biologicznego pacjenta. Postęp procesu starzenia się organizmu określany jest w nich na podstawie miejsc i stopnia metylacji DNA w całym genomie.

Cofanie zegara epigenetycznego

Wyniki testów, świadczące o odmłodzeniu epigenetycznym uczestników zaskoczyły samych naukowców. Przełomowe badanie zostało zaprojektowane głównie w celu przetestowania, czy hormon wzrostu może być bezpiecznie stosowany u ludzi w celu odtworzenia tkanki grasicy. Gruczoł ten ma kluczowe znaczenie dla skutecznego funkcjonowania układu immunologicznego. Stanowi on miejsce dojrzewania komórek odpornościowych, które pomagają zwalczać infekcje i nowotwory. Wraz z wiekiem grasica zaczyna stopniowo zanikać. Dowody z badań na zwierzętach sugerowały, że hormon wzrostu (GH) może stymulować regenerację tego gruczołu. Istnieje jednak ryzyko wywołania u pacjentów cukrzycy w odpowiedzi na podwyższone stężenie GH w organizmie. Z tego względu uczestnikom badania podawano dwa popularne leki przeciwcukrzycowe – dehydroepiandrosteron (DHEA) i metforminę.

Wyniki testów wykazały, że regeneracja grasicy, dzięki odpowiedniemu podaniu mieszanki preparatów leczniczych, jest możliwa. Naukowcy zaobserwowali również korzystne zmiany w funkcjonowaniu układu odpornościowego uczestników.

Sprawdzenie wpływu leków na wiek biologiczny uczestników, stanowiło późniejszy pomysł naukowców. W celu jego określenia zastosowano cztery różne metody bazujące na zegarach epigenetycznych. Wszystkie wyniki wskazały znacznie odmłodzenie uczestników badania na poziomie molekularnym. Wykazano również, że korzystny efekt utrzymywał się u większości uczestników przez pół roku po zakończeniu testów.