Konferencja była organizowana przez Pracownię Molekularnych Podstaw Starzenia Instytutu Nenckiego, która kierowana jest przez prof. Ewę Sikorę. Zgromadziła 140 zarejestrowanych uczestników, wielu gości honorowych oraz licznych słuchaczy z Instytutu Nenckiego. Na zaproszenie organizatorów przybyło 20 wykładowców, w tym z Polski (4), Austrii (2), Indii (2), Welkiej Brytanii (2), Węgier (1), Danii (1), Holandii (1), Izraela (1), Włoch (1), Niemiec (1), Stanów Zjednoczonych (1) i Kanady (1). Zagadnienia poruszane podczas konferencji zgrupowano w sesje:

1. Starzenie i długowieczność
2. Genetyka i epigenetyka starzenia
3. Starzenie i choroby związane z wiekiem
4. Interwencja w proces starzenia
5. Starzenie komórkowe

Chairmanem, otwierającym sesje wykładowe był wybitny naukowiec związany z biologią starzenia i autor kilkunastu książek związanych z tą tematyką – profesor Suresh Rattan. Jest on od lat zaangażowany naukowo we współpracę z  prof. Ewą Sikorą. Swoim wykładem, zatytułowanym „The future of aging: not more the same" podsumował dotychczasowe osiągnięcia w dziedzinie biogerentologii, podkreślając tym samym jak wciąż niezbadane i szeroko pojmowane jest to zagadnienie. Jego wystąpienia zawsze kojarzone są z niezwykłą i charakterystyczną dla niego charyzmą, czym bez trudu skupia uwagę słuchaczy. Swój wykład zakończył słowami „Wszyscy jesteśmy nieśmiertelni, lecz po prostu umieramy dzień przed nadejściem nieśmiertelności”.

Wśród zaproszonych naukowców bardzo ciekawy temat został podjęty przez profesora Claudio Franceschi z Uniwersytetu w Bolonii. Przedstawił on istotne i najnowsze doniesienia dotyczące zmian genetycznych i epigenetycznych w materiale genetycznym stulatków oraz osób 105+ (tzw. „supercentenarians”), podkreślając m.in.  jak ogromny wpływ na osiągnięcie tak długiego życia ma odpowiednia dieta i mikroflora organizmu, które znacznie wpływają na zmiany epigenetyczne w organizmie. Aspekt regulacji epigenetycznej w długowieczności został także poruszony przez dr Maeve Rea z Queens Univeristy Belfast, która przedstawiła bardzo ciekawe dane dotyczące wpływu czynników zarówno genetycznych, jak i środowiskowych na długie życie. Badaczka podkreśliła wpływ stylu życia, zbilansowanej diety i aktywności społecznej w życiu rodzeństw i osób spokrewnionych ze sobą, które przeżyły ponad 90 lat.

Ostatnio na naszym portalu pojawił się artykuł dotyczący wpływu ograniczenia podaży kalorycznej na długość życia i bez wątpienia jest to temat, który dość często jest poruszany w aspekcie biogerontologii.W swoim wystąpieniu zatytułowanym „Eating to cheat aging – fact or fiction??” profesor  Helen Griffiths bardzo wyczerpująco podsumowała dotychczasową więdzę na ten temat. Podkreśliła jak istotna jest masa mięśniowa oraz niski współczynnik BMI w przypadku osób, które cieszyć się mogą długim i zdrowym życiem. Przytoczyła ponadto wyniki wielu najnowszych badań, w których podwyższenie podaży kalorii w diecie oraz aktywacja szlaku IGF (insulinowego) wpływa na rozwój chorób metabolicznych związanych z wiekiem. Dodatkowo profesor Griffiths przedstawiła wyniki własnych eksperymentów, w których badała wpływ spożywania migdałów na układ krążenia i utlenianie lipidów oraz białek. Jak podkreśliła, migdały, bogate w polifenole i witaminę A, znacznie obniżały utlenianie białek i lipidów komórkowych oraz istotnie obniżały ciśnienie krwi.

Na konferencji poruszono także aspekt starzenia się organizmów w kontekście ewolucji i biologicznych zachowań zwierząt i ludzi. Profesor  Bruce Carnes, ekolog i statystyk z Oklahoma Health Sciences Center w USA w swym wystąpieniu zatytułowanym ”How long must humans live?” przedstawił istotne elementy dotyczące osiągania rozrodczości, zakończenia reprodukcji i długości życia różnych ssaków na tle ewolucji.

Tematami poruszanymi dość często w czasie konferencji były ponadto zmiany w układzie immunologicznym w odpowiedzi na starzenie się organizmu, starzenie się układu odpornościowego w chorobach nowotworowych orazistotna rola wysiłku fizycznego na prawidłowe funkcjonowanie mózgu.

Jak podsumowuje organizatorka konferencji, prof. Ewa Sikora - Konferencja była wielkim sukcesem merytorycznym i organizacyjnym. Poruszano bardzo szeroki zakres zagadnień związanych ze starzeniem i długowiecznością. Chociaż wiemy już tak wiele, to jednak proces starzenia się jest w dużej mierze zagadką. Wydaje się, że jest nieunikniony, ale modyfikowalny. Biogerontolodzy są zgodni co do tego, że każdy, niezależnie od wieku i tła genetycznego, może zadbać o zdrowy, ostatni etap swojego życia. Styl życia odciska swoje piętno na epigenomie i dlatego, aby starość była komfortowa warto zadbać o właściwą dietę (niskokaloryczną, bogatą w składniki pożywienia funkcjonalnego) i umiarkowany, ale systematyczny wysiłek fizyczny. Poprawiają one zdecydowanie funkcjonowanie nie tylko naszego ciała, ale i umysłu. Na początku przyszłego roku ukaże się specjalne pokonferencyjne wydanie czasopisma "Biogerontology", z którego będzie można dowiedzieć się znacznie więcej na temat zagadnień współczesnej biogerontologii, poruszanych na tej konferencji.