Aloes (Aloe vera) pochodzi z tropikalnych regionów m.in. Afryki i Madagaskaru. Obecnie możemy go spotkać także w Hiszpanii, Wenezueli, Australii, Meksyku i południowej części Ameryki Północnej. Ta niepozorna roślina o grubych liściach jest skarbnicą cennych dla zdrowia składników.

Aloes jako źródło mikroelementów i witamin

Miąższ tej rośliny składa się w prawie 98% z wody, a pozostałe 2% to ponad 200 składników o dużej aktywności biologicznej m.in.:

• pierwiastki: miedź, magnez, mangan, sód, potas, chrom, wapń, fosfor, cynk i żelazo (niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układów enzymatycznych w różnych szlakach metabolicznych oraz przeciwutleniacze)
•  witaminy – witamina C, β–karoten, kwas foliowy, cholinę, α-tokoferol (związek wchodzący w skład witaminy E) oraz witaminy z grupy B (B₁, B₂, B₆, B₁₂ )
• aminokwasy: alanina, arginina, kwas asparaginowy, kwas glutaminowy, glicyna, histydyna, hydroksyproliny, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, fenyloalanina, prolina, treonina, tyrozyna, walina(wśród nich jest aż 7 z 8 aminokwasów egzogennych!)
• enzymy tj. fosfataza alkaliczna, peroksydaza, katalaza, bradykinaza (wykazuje silne działanie przeciwzapalne), allinaza, celulaza, lipazy, amylaza, oksydazy, cyklooksygenaza,karboksylaza pirogronianowa oraz fosfataza alkaliczna
• saponiny(związki z grupy glikozydów), wykazujące działanie odkażające i ściągające
• nienasycone kwasy tłuszczowe: stearynowy, linolenowy, palmitynowy, linolowy i kaprylowy
• związki działające przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie: mleczan magnezu i lupeol (naturalny kwas salicylowy), sterole (kampesterol, β-sitosterol),związki siarkowe, fenole, kwas cynamonowy
• lignina, która wspomaga przenikanie innych składników w głąb skóry
• pochodne antrachinonowe(wykazują działanie przeczyszczające): kwas chryzofranowy, estry kwasu cynamonowego, aloina (barbaloina, izobarbaloina), emodyna, antracen, antranol i niektóre olejki eteryczne
• cukry: polisacharydy (glukomannan, acemannan), które skutecznie stymulują układ immunologiczny monosacharydy (glukoza i fruktoza)  oraz  acetylowane pochodne cukrów.

Wpływ aloesu na układ pokarmowy – wyniki badań

Aloes jako roślina o dużym potencjale leczniczym jest obiektem zainteresowań wielu naukowców, zwłaszcza w aspekcie jego działania na układ pokarmowy.

W zakresie działania przeczyszczającego aloesu zostały przeprowadzone badania na szczurach, które opublikowano w czasopiśmie Biological & Pharmaceutical Bulletin. Uzyskane wyniki wykazały, że po podaniu aloesu w jelitach szczurów aloina (dokładnie jej odmiana barbaloina) była metabolizowana przez enzymy bakteryjne do aloe-emodyny-9-antronu. Stwierdzono, że nowy związek powodował zwiększenie zawartości wody w masach kałowych, pobudzał wydzielanie śluzu jelit i zwiększał ich perystaltykę, doprowadzając w efekcie do szybkiego wypróżnienia.

Natomiast w badaniach opublikowanych  w czasopiśmie Nutrition wykazano, że połączone działanie probiotyków (L.Rhamnosus GG) z żelem z aloesu może wpływać na obniżenie poziom złego cholesterolu (LDL) nawet o 40%. Jednocześnie zaobserwowano podniesienie poziomu dobrego cholesterolu (HDL) o 12%.

Ewelina Sapińska