Już po raz trzeci studenci koła naukowego Nobel Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii Uniwersytetu Jagiellońskiego byli organizatorami konferencji naukowej zrzeszającej studentów biofizyki, fizyki, bioinżynierii medycznej oraz fizyki medycznej.
Tematyka konferencji skupiała się wokół czterech głównych zagadnień, a mianowicie mikroskopii, bioinformatyki i modelowania molekularnego, spektroskopii oraz biofizyki medycznej. Wykład inauguracyjny wygłosił gość specjalny, profesor Christoph Cremer z Uniwersytetu Ruprechta-Karola w Heidelbergu. Jest on twórcą najszybszego nano mikroskopu świetlnego na świecie. Jego wykład poświęcony był mikroskopii fluorescencyjnej.
Pośród czterech sesji tematycznych na które podzielona była konferencja, prelegenci podejmowali m.in. takie tematy jak wzbudzenie plazmonów przez światło, które może być narzędziem do badania interakcji między biomolekułami. Dyskutowano również o stresie oksydacyjnym i uszkodzeniach DNA w kontekście promieniowania X oraz naświetlania wiązką protonów. Sesję poświęconą biofizyce medycznej otwierał wykład profesora Sigurda Lenzena z Instytutu Biochemii Klinicznej Szkoły Medycznej w Hanowerze. Pan Profesor opowiadał o roli wolnych rodników w etiologii cukrzycy typu I. Wśród zaproszonych naukowców był również dr hab. Tomasz Borowski z Instytutu Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN, który na co dzień zajmuje się obliczeniami struktury, energii i własności elektronowych metodami chemii kwantowej (DFT) oraz metodami hybrydowymi QM/MM, czemu również poświęcony był jego wykład. Wśród gości z Polski znalazł się również dr hab. Tomasz Łojewski, który jest członkiem Zespołu Kinetyki Reakcji Heterogenicznych i kierownikiem Pracowni Badań nad Trwałością i Degradacją Papieru na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego wykład, poświęcony trzypunktowemu spektrum, otwierał sesję poświęconą spektroskopii.
Według organizatorów tegoroczną edycję konferencji można uznać za jak najbardziej udaną. Jak mówi przewodnicząca koła naukowego Nobel, Alicja Cieślewicz „Moim zdaniem to dlatego, że dużo się nauczyliśmy organizując ją w zeszłych latach. Z każdą kolejną jest coraz lepiej. Mieliśmy oczywiście świetnego koordynatora. Moim zdaniem poziom naukowy konferencji był wysoki. Świadczą o tym ożywione dyskusje podczas sesji i liczne pytania zadawane prelegentom "prywatnie" po wygłoszeniu referatów.”
Uczestnicy tegorocznej konferencji wygłosili 14 prezentacji oraz zaprezentowali 48 posterów. Wygrana za najlepszy poster w tym roku powędrowała do Michaliny Skupin i Joanny Wolak, natomiast najlepszą prezentację wygłosił Grzegorz Brzezinka. O wyborze zadecydowali w tajnym głosowaniu uczestnicy konferencji. „Wygrali Ci, którzy, zdaniem oceniających, najlepiej, najciekawiej i najprzystępniej przedstawili wyniki swoich badań, co jest często istotne, gdy zajmujemy się tak szeroką dziedziną jak biofizyka, żeby umieć wprowadzić innych w swój temat” dodaje Alicja Cieślewicz.
KOMENTARZE