30 czerwca 2004 roku w gmachu głównym Politechniki Wrocławskiej, odbyło się spotkanie przedstawicieli CZT z calego Kraju z udziałem Ministra Nauki i Informatyzacji, prof. Michała Kleibera, Joanny Kuleszy, dyrektor Departamentu Informacji i Promocji oraz Elżbiety Wolman, Dyrektor Departamentu Funduszy Strukturalnych w Ministerstwie. Minister Kleiber podkreślił konieczność wspierania Centrów Zaawansowanych Technologii i wyraził nadzieję, że w przyszłym roku budżetowym na naukę i sferę badawczą zostaną przeznaczone wyższe środki. Gospodarze spotkania zaprezentowali stan zorganizowania Dolnoląskiego Centrum Zaawansowanych Technologii, ze szczególnym uwzględnieniem problemów jakie się wiązą z jego działalnością. Przedstawiono propozycje możliwych form organizacyjnych w jakie, w perspektywie, powinno zostać przekształcone DCZT dla usprawnienia jego funkcjonowania i uregulowania statusu prawnego. Ponadto wskazano na potrzebę sprecyzowania takich problemów jak: - wysokość udziału własnego CZT w projektach, - kredytowanie przedsięwzięć - koszty amortyzacji, - udział finansowy sektora prywatnego. Elżbieta Wolman - Dyrektor Departamentu Funduszy Strukturalnych wskazała na ważność funduszy strukturalnych dla finansowania rozwoju badawczości. Zaznaczyła też, że stworzenia dobrej Narodowej Strategii Innowacji może się powieść tylko na bazie Regionalnych Strategii Innowacji. Pani Dyrektor Wolman wskazała Bank Gospodarstwa Krajowego jako jedną z branych pod uwagę instytucji w przyszłości kredytujących projekty CZT. Podstawowym celem polityki badawczo - rozwojowej powinno być, według Dyrektor Wolman, stworzenie odpowiedniej struktury badawczo - rozwojowej. Jej stworzenie utrudnia brak rozwiązań finansowo - prawnych, których stworzenie jest warunkiem korzystania ze środków celowych. Podczas dyskusji, w której uczestniczyli reprezentanci wielu CZT podniesiono następujące problemy: 1. Brak uregulowań prawnych, które umożliwiłyby organizację CZT w bardziej efektywnych formach prawnych niż konsorcjum, ponieważ w niektórych przypadkach (np. regionalne CZT o charakterze ultidyscyplinarnym ) lepszą formułą prawną wydaje się być fundacja lub spółka akcyjna. Trudne do zaakceptowania przez CZT posiadające status konsorcjum są np. stosunki własnościowe, wymuszające przejmowanie inwestycji przez jednego z konsorcjantów (prawdopodobnie głównie koordynatora), co może doprowadzić do koncentrowania bazy naukowo - badawczej CZT w jednych rękach lub do rozproszenia bazy w rozmaitych małych laboratoriach należących do różnych podmiotów prawnych. 2. Zmiana brzmienia działania SPO/WKP 1.4.4 w wyniku której "projekty badawcze" zastąpiono "projektami celowymi", ponieważ szczególnie pierwsza faza działalności polskich CZT wymaga większych nakładów na badania podstawowe w priorytetowych kierunkach określonych przez Narodowy Program Rozwoju. W zaistniałej sytuacji bardzo trudny może się okazać np. rozwój nanotechnologii poprzez projekty celowe, z powodu braku na rynku przedsiębiorstw wdrażających technologie z tej branży. Co więcej polskie małe i średnie przedsiębiorstwa niezwykle rzadko księgują koszty B+R co powoduje, że nie spełniają one niezbędnego kryterium wymaganego dla podmiotu gospodarczego - wnioskodawcy grantu celowego. 3. Trudność w spełnieniu wszystkich wymogów formalnych przy przygotowywaniu wniosków o środki strukturalne przez CZT z uwagi na nikłe środki finansowe w stadium rozruchu oraz szczupłość wspomagania prawno-administracyjnego CZT. 4. Próby przejmowania przygotowywania wniosków przez prywatne firmy liczące na duży interes i dyktujące coraz większe ceny za swoje usługi. W związku z zasygnalizowanymi problemami przedstawiciele CZT powołali roboczy zespół, który ma przygotować stanowisko CZT wobec omawianych problemów. Stanowisko powinno zwrócić uwagę MNiI poza w/w sprawami, następujące kwestie: 5. Skierowanie części środków na pomoc techniczną dot. środków strukturalnych na pilne opracowanie wzorów lub generatorów służących do sporządzania wymaganych załączników do wniosków (analiza ekonomiczna, studium wykonalności), co umożliwiłoby skupienie się na merytorycznym przygotowaniu wniosku oraz zaoszczędziłoby wydatków, a także dało większą pewność co do spełniania wymogów formalnych wniosków, a ujednolicenie załączników ułatwiłoby recenzentom ocenę i analizę porównawczą. Proponowane wzory lub generatory mogłyby być dostępne na stronach www MNiI i KPK. 6. Wprowadzenie do punktowej oceny wniosków związanych z badaniami, nowymi technologiami i innowacjami dodatkowych preferencji z tytułu faktu, że CZT jest jednym z wnioskodawców lub beneficjentów projektu. Taki zapis pozwoliłby przyspieszyć uzyskanie przez Centra ich właściwego znaczenia i miejsca w planowanych procesach zmian w polskiej nauce. Przedstawiciele CZT uznali, że ogólnopolskie spotkania reprezentantów CZT są niezwykle ważne dla ich rozwoju i powinny odbywać się cyklicznie. Gospodarzem spotkania miałoby być każdorazowo inne CZT.