Według definicji Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, patent stanowi wyłączne prawo korzystania z wynalazku przez określony czas w sposób zarobkowy na terytorium danego państwa/państw, przyznany przez określony organ administracyjny na poziomie państwowym, regionalnym lub międzynarodowym. Autor danego dzieła zyskuje tym samym monopol w stosunku do użytkowania oraz rozporządzania nim. Osoba trzecia, jedynie w przypadku uzyskania upoważnienia (licencji) nabywa prawa do korzystania z wynalazku przy stosowaniu się do odpowiednich zasad oraz ograniczeń określonych w umowach licencyjnych. Wśród nich możemy wyróżnić:

• Licencje ograniczone/pełne   określające częściowy lub pełny (taki sam jak licencjodawca) zakres korzystania z danego wynalazku
• Licencje wyłączne/niewyłączne   regulujące czy licencjobiorca ma prawo do udzielenia licencji innym osobom
• Sublicencje  stanowiące udzielenie licencji osobie posiadającej już takie prawo. Jednakże sublicencjobiorca nie ma możliwości dalszego przekazywania licencji
• Licencje otwarte  składane w Urzędzie Patentowym w formie oświadczenia przez wnioskodawcę o gotowości udzielenia licencji (nie podlega późniejszym zmianom lub wycofaniu). Powiązane są one ze zmniejszeniem opłat patentowych. Licencje otwarte stanowią typ pełny oraz niewyłączny, do którego można przystąpić na podstawie umowy lub korzystania z wynalazku po wcześniejszym poinformowaniu o tym licencjodawcy
• Licencje dorozumiane   związane z przekazaniem licencji na patenty powstałe w wyniku prac badawczych (niewyłączonych z umowy)
• Licencje wzajemne udzielane w przypadku tworzenia patentu zależnego, do którego stworzenia niezbędne jest korzystanie z wcześniejszego
• Licencje przymusowe  udzielane przez Urząd Patentowy w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa oraz innych sytuacjach określonych w przepisach prawnych

Jednakże w niektórych sytuacjach, zawarcie umowy licencyjnej jest nieopłacalne. Inną możliwość stanowi zatem sprzedaż własności do wynalazku. Zawierana jest ona w formie pisemnej umowy, która nie podlega późniejszym zmianom czy odwołaniu. W jej przypadku, właściciel pozbywa się praw do wynalazku na rzecz podmiotu podpisującego taką umowę. Druga strona staje się w tym momencie właścicielem oraz podmiotem praw danego dobra. W porównaniu do licencjonowania, nie jest jednak możliwe przeniesienie praw własności na kilka różnych osób.

Nasuwa się pytanie: która z form patentowanie czy sprzedaż własności jest bardziej korzystna z punktu widzenia właściciela wynalazku? Swoje stanowisko w tej kwestii przedstawia dr n. ekonom. Maciej Kokorniak, prezes zarządu firmy Genesius: