"Bone tissue engineering with human mesenchymal stromal cells and wide-porous cryogel scaffolds" to temat wykładu wygłoszonego podczas Kongresu BIO 2014 przez Yuriyuri Petrenko, naukowca z Instytutu Problemów Kriobiologii i Kriomedycyny w Charkowie.

Na początku Petrenko przedstawił aspekty dotyczace inżynierii tkankowej w swoim eksperymencie. Jako rusztowanie dla tkanek użyto polimerow kriożelowych o specyficznej strukturze szerokich porów. W swoim badaniu zastosował tkankę tłuszczową. Jak stwierdził: ,,tkanka tłuszczowa jest jednym z lepszych źródeł MSC''.

Ponadto, do badania użyto czterech typów materialow: żelatynę, kwas alginowy, kolagen i kolagen HA. W swojej prezentacji zawarł również podziękowania dla zespołu badawczego. Petrenko odpowiedział także na kilka pytań słuchaczy wykładu.

Zastosowanie  komórek macierzystych do tworzenia rusztowań jest obiecującą strategią dla medycyny regeneracyjnej. Ponieważ mezenchymalne komórki macierzyste mają zdolność do różnicowania się do różnych typów komórek, zastosowanie rusztowań z biodegradowalnych materiałów wydaje się być obiecujące. Na kriożelowe rusztowania przenosi się na komórki macierzyste, które potem wszczepia się pacjentowi. W procedurze tej nie ma ryzyka odrzucenia przeszczepu, gdyż używamy komórek tej samej osoby. W przypadku tkanki kostnej, wszczepiony pacjentowi materiał ulega biodegradacji, zaś jego miejsce zastępują komórki kościotwórcze. Taki biomateriał musi spełniać szereg istotnych wymogów. Oprócz odpowiedniej średnicy porów powinien cechować się wysoką biodegradowalnością oraz takim tempem degradacji jak wzrastające w nim komórki. Takimi materiałami są na przykłąd polilaktyd (PLA) czy poliglikolid (PGA).

Instytut Problemów Kriobiologii i Kriomedycyny Charkowskiej Narodowej Akademii Nauk w Ukrainie powstał w 1972 roku, przez połączenie dwóch  istniejących organizacji - Instytutu Fizyki Niskich Temperatur oraz Laboratorium Niskotemperaturowej Ochrony Szpiku
Kostnego i Krwi (Instytut Zaawansowanych Szkoleń dla Lekarzy).