Rekomendowany i jedyny uznawany w tym momencie test potwierdzający aktywne zakażenie SARS-CoV-2 opiera się na reakcji łańcuchowej polimerazy z odwrotną transkrypcją w czasie rzeczywistym (RT-PCR). Protokół badania jest relatywnie długi i skomplikowany, począwszy od właściwego pobrania, poprzez odpowiednie oczyszczenie próbki, wyizolowanie RNA wirusa, przeprowadzenie odwrotnej transkrypcji, a skończywszy na wykonaniu reakcji PCR w czasie rzeczywistym i odpowiedniej interpretacji wyniku. Niewątpliwym atutem takiej procedury diagnostycznej jest bardzo duża specyficzność oraz możliwość wykrycia nawet bardzo niewielkich ilości wirusa. Z uwagi na wieloetapowość procesu cała procedura jest jednak czasochłonna – średni czas potrzebny do jej wykonania to około 3 godziny. Główni autorzy nowego testu diagnostycznego, Edmond Changkyun Park, Seung Il Kim chcieli opracować nie tylko szybki, ale też relatywnie prosty test umożliwiający bezpośrednie określenie obecności wirusa w pobranym od pacjenta wymazie bez żadnych etapów przygotowania próbek.

Zespół badaczy oparł swój test na tranzystorze polowym – arkuszu grafenu o wysokiej przewodności elektronicznej. Badacze przyczepili przeciwciała przeciwko wirusowi SARS-CoV-2 do grafenu. Po wprowadzeniu próbki z oczyszczonym białkiem wirusa lub próbki z SARS-CoV-2 dochodzi do wiązania z przeciwciałem, co powoduje zmianę prądu elektrycznego. Symulacje przeprowadzone przez naukowców były bardzo obiecujące, stąd kolejnym krokiem było przetestowanie ich metody na wymazach pobranych od pacjentów z COVID-19 oraz od osób zdrowych. Wykazano, że badania wykonane na próbkach pobranych bezpośrednio od pacjentów, bez żadnej wcześniejszej obróbki, były spójne z wykonanymi wcześniej procedurami potwierdzenia zakażenia COVID-19 z wykorzystanie RT-PCR.  

Pomimo bardzo dobrych wyników, nowy test jest wciąż kilkukrotnie mniej wrażliwy niż RT-PCR, ale naukowcy twierdzą, że są w stanie odpowiednio poprawić stosunek sygnału do szumu tak, aby zwiększyć czułość swojego testu. Ostatecznie metoda ta jest bardzo obiecująca, a sama metodyka z zastosowaniem przeciwciała złączonego z podłożem grafenowym – niezwykle interesująca. Zastosowanie tego biosensora mogłoby stanowić o wiele szybszą alternatywę dla procedury z zastosowaniem metody RT-PCR.