Pojęcie „kosmeceutyk” wprowadził prawie 25 lat temu profesor dermatologii Albert M. Kligman z Uniwersytetu Pensylwanii dla określenia grupy preparatów znajdujących się pomiędzy lekami i kosmetykami. Według dr Iwony Marycz-Langner kosmeceutyki to grupa kosmetyków wyróżniana jako osobna kategoria już w latach 70. ubiegłego wieku. Oprócz działania pielęgnacyjnego wykazują one delikatne działanie lecznicze lub wspomagające leczenie. Zawierają aktywne składniki, które mogą wpływać na procesy fizjologiczne zachodzące w skórze człowieka. Są to, więc kosmetyki o podwójnym działaniu – pielęgnacyjnym i leczniczym. Pani dr Marycz-Langner uważa, że termin „kosmeceutyk” jest lepszą nazwą od ,,dermokosmetyk”, bo przecież każdy kosmetyk stosujemy na skórę.

Kosmeceutyki wyróżniają się bogatym składem o zwiększonej ilości i dużym stężeniu substancji aktywnych. Do ich tworzenia wykorzystuje się najnowsze osiągnięcia biotechnologii i farmakologii. Preparaty te pielęgnują, stymulują regenerację, zwiększają odporność skóry, opóźniają procesy starzenia. Mają szczególne znaczenie w redukcji defektów skóry, takich jak zmarszczki, cellulit, hiperpigmentacje, zaskórniki czy rozstępy. Głównymi składnikami aktywnymi kosmeceutyków są m.in. witaminy, antyoksydanty, związki mineralne, a także duża grupa ekstraktów roślinnych i oczyszczonych związków otrzymywanych z roślin. Na szczególną uwagę zasługują fitoestrogeny, witamina A i beta-karoten, związki o aktywności przeciwzapalnej, kwasy owocowe, cytokininy, wyciągi z różnych roślin. Kosmeceutykami są także powszechnie stosowane preparaty chroniące skórę przed promieniowaniem UV czy antyperspiranty.
Efektywność działania kosmeceutyku jest uwarunkowana z jednej strony zawartością aktywnego związku, z drugiej strony jego odpowiednim, często wysokim, stężeniem. W składzie współczesnych kosmeceutyków nierzadko znajdują się związki chemiczne, które mają zdolność do modyfikowania czynności komórek skóry, a więc charakteryzują się jedną z cech zarezerwowanych dla leków. Kosmeceutyki, czyli kosmetyki o działaniu pielęgnacyjno-leczniczym, zajmują stopniowo coraz ważniejszy obszar dermatologii. Coraz chętniej też używają ich osoby oczekujące jedynie, albo aż, pielęgnacyjnych właściwości preparatów. Coraz więcej osób sięga po nie chociażby z powodu poczucia bezpieczeństwa, że są to preparaty produkowane w warunkach podobnych do leków, z którymi wiąże się np. bardzo małe ryzyko uczuleń. Odpowiednio dobrany kosmeceutyk może w bardzo dużym stopniu przyczynić się do poprawy stanu skóry w wielu chorobach dermatologicznych i złagodzenia objawów chorobowych. Może – i powinien – być stosowany równolegle z leczeniem, przed i po terapii jako podtrzymanie efektu leczniczego i profilaktyka nawrotu zmian. Nie należy jednak traktować go jako leku.

Pełny tekst rozmowy z dr Iwoną Marycz-Langner znajduje się w numerze „Menagera Apteki”.


Źródło: www.nazdrowie.pl