Problem tłustej i błyszczącej skóry oraz rozszerzonych i widocznych porów dotyka wiele osób, niezależnie od wieku i płci. Bezpośrednią przyczyną tej dolegliwości skórnej jest zbyt wysoka aktywność gruczołów łojowych, wywołana różnymi czynnikami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Nadaktywne gruczoły wytwarzają nadmierną ilość sebum, co zwiększa tłustość skóry, poszerza ujścia gruczołów łojowych czyniąc je bardziej widocznymi i prowadzi tym samym do powstawania nieatrakcyjnych niedoskonałości oraz nieregularności powierzchni skóry.

Kosmetyczne substancje aktywne przeznaczone do pielęgnacji skóry tłustej mogą działać na różne sposoby. Klasyczny mechanizm działania wykorzystywany w walce z nadmiernym wydzielaniem sebum polega na inhibicji 5α-reduktazy. Gruczoły łojowe są bardzo wrażliwe na działanie hormonów androgenowych i uaktywniają się pod ich wpływem. Zahamowanie aktywności 5α-reduktazy powoduje zmniejszenie syntezy dihydrotestosteronu (DHT), który pobudza wydzielanie sebum. Powszechne jest również stosowanie składników o działaniu ściągającym, czyli „zwężającym” ujścia gruczołów, głównie pochodzenia roślinnego (np. oczar wirginijski, lawenda, herbata). Efekt matujący zapewniają z kolei substancje, które pochłaniają nadmiar wydzielonego sebum (np. glinki, skrobie, nylon).

Dotychczasowe badania nad procesem wydzielania sebum skupiały się przede wszystkim na wpływie  hormonów - uważano, że biologiczna aktywność komórek gruczołów łojowych (sebocytów) regulowana była głównie przez obecność androgenów, co tłumaczy popularność substancji aktywnych hamujących 5α-reduktazę i produkcję DHT. Obecnie znane są jednak liczne ligandy receptorów występujących w sebocytach, biorące udział w sebogenezie i aktywujące rozmaite ścieżki lipogenezy oraz różnicowania sebocytów. Zwraca się tutaj szczególną uwagę na grupę enzymów z grupy egzopeptydaz, zwłaszcza aminopeptydazę N (APN). W badaniach naukowych potwierdzono nadekspresję przedstawicieli egzopeptydaz w gruczołach łojowych osób cierpiących na trądzik, a także wpływ APN na proces dojrzewania sebocytów i sebogenezę. Inhibicja enzymów z grupy egzopeptydaz, zwłaszcza aminopeptydazy N, może zatem stanowić nowy cel w zwalczaniu dolegliwości skórnych związanych z nadmierną aktywnością gruczołów łojowych.

Mechanizm hamowania APN po raz pierwszy w branży kosmetycznej wykorzystany został w Affipore™ - substancji aktywnej zaprezentowanej wiosną przez firmę Provital. Affipore™ to ekstrakt z liści afrykańskiej rośliny buchu (Barosma betulina), pochodzącej ze specjalnych upraw znajdujących się w Republice Południowej Afryki. Ekstrakt bogaty jest we flawonoidy, których głównym przedstawicielem jest tutaj diosmina.

Zahamowanie aktywności enzymu APN wpływa bezpośrednio na proces dojrzewania komórek gruczołów łojowych i wywołuje inhibicję różnicowania sebocytów, a w konsekwencji zmniejszenie produkcji sebum przez te komórki. W badaniach in-vitro przeprowadzonych na modelu ludzkich sebocytów z wykorzystaniem Affipore™ potwierdzono zarówno zahamowanie dojrzewania komórek, jak i zmniejszenie nadmiernego wydzielania przez nie sebum, nawet o ok. 70%. Wyniki badań znalazły swoje przełożenie również w warunkach in-vivo. Czterotygodniowa aplikacja żelu zawierającego 3% Affipore™ skutkowała wyraźnym efektem matującym i zmniejszeniem tłustości skóry do 42%, a także zmniejszeniem liczby, średnicy i wielkości porów o 20%.

Affipore™ zalecany jest do różnego rodzaju produktów (żele, kremy, toniki, mleczka) przeznaczonych dla cery tłustej, w tym cery młodzieńczej i trądzikowej, kosmetyków matujących, zwężających pory, regulujących wydzielanie sebum, kremów BB/CC, szamponów do przetłuszczających się włosów i wielu innych. Składnik rozpuszczalny jest w fazie wodnej, zalecane dozowanie wynosi 1-3%.

Więcej informacji na stronie producenta - http://pl.provitalgroup.com/pl/products_active/seboregulating/affipore

oprac. Monika Krzyżostan
na podstawie materiałów przesłanych przez Provital Polska