Philippe Walter i wsp. z laboratorium Centre National de la Recherche Scientifique w Paryżu opracowali metodę syntezy nanocząsteczek złota (AuNPs) we włosach. Próba została przeprowadzona na włosach białych, którym stopniowo nadawano kolor, od jasnego blond aż do ciemnego brązu. Poddano je działaniu kwasu chlorozłotowego (HAuCl4) w środowisku zasadowym uzyskanym za pomocą wodorotlenku wapnia. Dzięki mikroskopii elektronowej naukowcy mogli zlokalizować miejsce syntezy nanocząsteczek AuNPs i ich ułożenie. Jak się okazało tworzą one w rdzeniu włosa zadziwiająco regularny układ spirali opartych na koncentrycznie ułożonych okręgach. Co więcej wykazują silną czerwoną fluorescencję w świetle niebieskim i są 40 -60 tys razy mniejsze od szerokości włosa.
Niewątpliwą zaletą tego sposobu farbowania włosów jest niezmywalność koloru nawet po wielokrotnym myciu. Dzieje się tak ponieważ cząsteczki AuNPs wiążą się z aminokwasami zawierającymi siarkę zlokalizowanymi w keratynie. Keratyna tworząca strukturę włosa cechuje się wysoką zawartością aminokwasów siarkowych: cysteina (17%) metionina (0,5%), co pozwala na przyłączenie dużej liczby nanocząsteczek złota i osiągnięcie intensywnego koloru.
Kolejnym plusem jest cena. Do efektywnej zmiany koloru fryzury wymagana masa złota to tylko 0,4-0,5 % masy wszystkich włosów. Jak twierdzi Philippe Walter, cena za koloryzację 100 g włosów, czyli standardowej głowy, wyniosłaby ok. £19 (80 zł).
Istnieje jednak kilka poważnych przeszkód, które nie pozwalają jeszcze na wykorzystanie tej metody w salonach piękności. Po pierwsze czas farbowania. Nadanie włosom koloru bladego blondu trwa 7 godzin. Aby nadać każdemu pasmu jednolity kolor i widoczną czerwoną fluorescencję potrzebne są aż dwa tygodnie.
Po drugie pH potrzebne do zajścia reakcji jest niebezpiecznie wysokie bo wynosi aż 12,5. To dużo więcej niż wymaga standardowe farbowanie z użyciem amoniaku o ph 9-10. Kolejnym problemem jest wymóg pierwotnego wybielenia włosów co może je zniszczyć już przed właściwą koloryzacją.
Choć badania prowadzone przez francuskich naukowców były pierwszą oficjalną próbą na ludzkich włosach to użycie nanocząsteczek złota w materiale z żywego organizmu nie jest nowością w świecie naukowym. Grupa badaczy z Nowej Zelandii rok wcześniej przeprowadziła podobną koloryzację wełny owczej. Okazuje się, że formowanie nanocząsteczek złota może się powieść nie tylko we włosach ale wszędzie gdzie sole złota będą miały kontakt z materiałem organicznym takim jak skóra, liście, wełna, naturalne tkaniny czy nawet bakterie.
Ten luksusowy sposób koloryzacji włosów, nanocząsteczkami cenionego od wieków kruszcu, wydaje się mieć znaczny potencjał do komercjalizacji. Niemniej jednak potrzebne są kolejne badania nad bezpieczeństwem metody jak i próby udoskonalenia oraz przyspieszenia procesu zmiany koloru włosa.
Klaudia Majewska
Piśmiennictwo:
KOMENTARZE