Wosk pszczeli – główny bohater andrzejkowych zabaw, stanowi wydzielinę gruczołów woskowych zlokalizowanych po brzusznej stronie ciała pszczoły robotnicy. Patrząc okiem chemika – wosk to mieszanina kwasów, hydroksykwasów, alkoholi jedno- i dwuhydroksylowych, estrów i węglowodorów. Wosk pszczeli jest powszechnie stosowanym w kosmetyce białej surowcem konsystencjotwórczym. Tworzy na powierzchni skóry ochronny film, działa natłuszczająco, wygładzająco, odżywczo, chroni skórę przed przesuszeniem, uelastycznia ją.
Woski Candelilla i Carnauba to z kolei gwiazdy kosmetyki kolorowej. Wosk Candelilla pozyskiwany jest z liści palmy Pedilanthes pavonis. Zastosowany w emulsjach zapewnia skórze gładkość, elastyczność i miękkość. Rozgrzany – zapachem przypomina wosk pszczeli. Źródłem wosku Carnauba są liście palmy Copernicia cerifera. Do jego zalet zalicza się stosunkowo wysoką temperaturę topnienia, dużą twardość i dobrą mieszalność z innymi woskami. Dzięki tym cechom znalazł zastosowanie w produkcji szminek i różnego rodzaju sztyftów. Stabilność sztyftów (odporność na złamania), twardość, połysk i łatwość rozprowadzania, zależą w dużej mierze od kombinacji wosków w recepturze. Proporcje podawane przez podręczniki to:
*8-9% wosku Candelilla,
*2-3% wosku Carnauba,
*3-5% wosku pszczelego,
*1-4% wosku mikrokrystalicznego.
Namiastką wosku Carnauba jest wosk palmowy, pozyskiwany z palmy – Woskownicy indyjskiej.
Wosk z oliwek otrzymywany jest na drodze estryfikacji triglicerydów pozyskiwanych z oleju z oliwek, a następnie uwodornienia tak powstałego produktu. Charakteryzuje się niską masą cząsteczkową dzięki czemu łatwiej penetruje w głąb skóry, zapewnia odżywienie, nawilżenie i delikatne natłuszczenie.
Damarzyk mocny (Shorea robusta) to drzewo porastające południowe zbocza Himalajów i związane w hinduizmie z kultem boga Wisznu. Dla kosmetologów stanowi źródło żywicy (INCI: Shorea Robusta Resin), która w połączeniu z m.in. woskiem pszczelim stanowi doskonały środek zapewniający efekt long-lasting i działanie filmotwórcze w kosmetykach kolorowych.
Sproszkowany wosk z otrębów ryżowych stanowi produkt uboczny w procesie pozyskiwania oleju, jest surowcem łatwo biodegradowalnym, dzięki czemu doskonale wpisuje się w ideę zielonej chemii. W wyniku zmielenia czystego wosku powstaje proszek, który może być wykorzystany w kosmetykach jako łagodny czynnik ścierający w peelingach bądź jako substancja matująca.
Podobnie – jako produkt uboczny przy produkcji oleju otrzymuje się wosk słonecznikowy, wosk rzepakowy, sojowy czy bawełniany.
Rhus Verniciflua czyli w polskiej nomenklaturze sumak, to drzewo naturalnie bytujące w Chinach, z którego jagód pozyskuje się rzadko wykorzystywany wosk o nazwie INCI: Rhus Verniciflua Peel Cera. Wosk charakteryzuje się temperaturą topnienia <30oC, właściwości aplikacyjne wosku są zbliżone do typowo stosowanych emolientów, nadaje emulsjom O/W wyjątkowo delikatne cechy sensoryczne, wykorzystywany bywa również w błyszczykach i tuszach do rzęs.
KOMENTARZE