Sprawia ona, że ściany komórek są bardzo przepuszczalne i jest używana w kosmetykach jako czynnik przeciwzmarszczkowy.

Metoda podawania brzmi bardzo prosto, najpierw należy wszczepić kapsułkę z konkretnym genem pod skórą, następnie nałożyć specjalny krem, który pobudzi gen ekspresji. Naukowcy wyprodukowali kapsułki alginowe, w których umieścili żywe komórki zawierające specjalnie zaprojektowaną sieć genetyczną, która produkuje białko SEAP (ang. secreted placental alkaline phosphatase). Kapsułki wszczepiano pod skórę myszy testowych, które następnie pokryto maścią, zawierającą floretynę. Zadziałało to. Floretyna penetrowała skórę, żelowe kapsułki i komórki w nich zawarte. Jak przewidywali naukowcy, antyoksydant z jabłka spowodował redukcję produkcji białka. Z dużą zawartością floretyny w kremie możliwe byłoby całkowite zahamowanie produkcji białka SEAP.

Przeprowadzając te badania naukowcom zależało na stworzeniu drogi podawania leków przez skórę. Sieć genetyczna z kapsułki, może być zaprojektowana w taki sposób, że kiedy będzie aktywowana poprawnie, będzie produkować insulinę czy czynnik wzrostu. Taka forma terapii genowej ma kilka zalet. Nie jest ona obciążeniem dla wątroby ze względu na lokalne działanie i fakt, że floretyna ulega szybkiemu rozpadowi w organizmie. Co więcej sieć genów umieszczana w kapsułce może być z łatwością kontrolowana. Implanty stosowane w terapii mogą być z łatwością usunięte po jej zakończeniu lub w przypadku wystąpienia komplikacji. Badania te są przykładem postępu w dziedzinie biologii syntetycznej. Naukowcy użyli znanych i dobrze scharakteryzowanych elementów biologicznych w celu skonstruowania sztucznych sieci, które np. są zdolne do produkcji białka. Naukowcy mogą również używać elementów biologicznych do tworzenia przełączników, które pozwolą na włączanie i wyłączanie sieci.


Źródło: Getzinger M, Kemmer C, Weber W „Controlling transgene expression in subcutaneous implants using a skin lotion containing the apple metabolite phloretin”; PNAS, 22 June 2009