Profesor Umit Ozkan (Ohio State University) stwierdziła, że nowy katalizator jest znacznie tańszy niż inne, nad którymi obecnie prowadzone są badania, ponieważ nie zawiera metali szlachetnych, takich jak platyna lub rod.
Profesor Umit Ozkan (z prawej) ze studentami
"Rod jest stosowany bardzo często w tego typu katalizatorach, a jego koszt wynosi 9 tysięcy USD za uncję [1 uncja = 28,3 g -red.]" - dodaje Ozkan. "Nasz katalizator kosztuje około 9 dolarów za kilogram".
Wykorzystanie katalizatora opracowanego w Ohio może przyczynić się do wzrostu atrakcyjności i możliwości praktycznego wykorzystania samochodów napędzanych wodorem.
"Istnieje wiele kwestii praktycznych, które musimy rozwiązać zanim zaczniemy stosować wodór jako paliwo - przede wszystkim jak go wytwarzać, transportować, jak stworzyć stosowną infrastrukturę do tankowania takiego paliwa".
"Nasze badania skłaniają się do zastosowania rozproszonej produkcji. Zamiast produkować wodór z biopaliw w scentralizowanym zakładzie i transportować go do stacji paliwowych, możliwe byłoby zastosowanie naszego katalizatora wewnątrz reaktorów, które znajdowałyby się właściwie na terenie stacji" - wyjaśnia Ozkan.
"Takie rozwiązanie sprawiłoby, że nie byłoby potrzeby transportu ani składowania wodoru - moglibyśmy składować biopaliwo i produkować wodór na miejscu, w miarę zapotrzebowania".
Katalizator opracowany przez profesor Ozkan jest niedrogi, łatwy w produkcji i zastosowaniu w porównaniu z innymi substancjami, nad którymi pracują naukowcy z całego świata. Konkurencyjne katalizatory zawierają zazwyczaj metale szlachetne lub działają tylko w wysokich temperaturach.
Metale szlachetne charakteryzują się dobrymi właściwościami katalitycznymi i - w większości przypadków - wysoką stabilnością, ale przy tym są bardzo drogie.
"Naszym celem od samego początku było opracowanie katalizatora, który byłby wolny od metali szlachetnych, za to opierałby się na metalach powszechnie dostępnych i tanich w zastosowaniu, ale w dalszym ciągu posiadającymi bardzo dobre właściwości katalityczne. Takie podejście odróżnia nas od innych grup badawczych z całego świata" - wyjaśnia Ozkan.
Katalizator, występujący w formie ciemnoszarego proszku, jest wytwarzany z tlenku ceru - substancji stosowanej w ceramice - oraz wapnia pokrytego cząstkami kobaltu.
Produkcja wodoru odbywa się z wydajnością 90% w temperaturze 350 stopni Celsjusza (660F) - temperaturze dość niskiej, jak na standardy przemysłowe.
Profesor Ozkan dodaje: "Każdy proces przebiegający przy niższej temperaturze przynosi oszczędności energii i obniża koszty. Jeśli katalizator jest wydajny i umożliwia otrzymywanie dużych ilości wodoru, nie potrzebujemy go aż tak dużo. To spowoduje zminimalizowanie wielkości reaktora oraz kosztów jego budowy".
źródło: Kuala Lumpur News
Wykorzystanie katalizatora opracowanego w Ohio może przyczynić się do wzrostu atrakcyjności i możliwości praktycznego wykorzystania samochodów napędzanych wodorem.
"Istnieje wiele kwestii praktycznych, które musimy rozwiązać zanim zaczniemy stosować wodór jako paliwo - przede wszystkim jak go wytwarzać, transportować, jak stworzyć stosowną infrastrukturę do tankowania takiego paliwa".
Fiat Panda - jeden z projektów samochodów napędzanych wodorem. Nad podobnymi rozwiązaniami pracują również inne koncerny - m.in. Audi, Mercedes, General Motors.
"Nasze badania skłaniają się do zastosowania rozproszonej produkcji. Zamiast produkować wodór z biopaliw w scentralizowanym zakładzie i transportować go do stacji paliwowych, możliwe byłoby zastosowanie naszego katalizatora wewnątrz reaktorów, które znajdowałyby się właściwie na terenie stacji" - wyjaśnia Ozkan.
"Takie rozwiązanie sprawiłoby, że nie byłoby potrzeby transportu ani składowania wodoru - moglibyśmy składować biopaliwo i produkować wodór na miejscu, w miarę zapotrzebowania".
Katalizator opracowany przez profesor Ozkan jest niedrogi, łatwy w produkcji i zastosowaniu w porównaniu z innymi substancjami, nad którymi pracują naukowcy z całego świata. Konkurencyjne katalizatory zawierają zazwyczaj metale szlachetne lub działają tylko w wysokich temperaturach.
Metale szlachetne charakteryzują się dobrymi właściwościami katalitycznymi i - w większości przypadków - wysoką stabilnością, ale przy tym są bardzo drogie.
"Naszym celem od samego początku było opracowanie katalizatora, który byłby wolny od metali szlachetnych, za to opierałby się na metalach powszechnie dostępnych i tanich w zastosowaniu, ale w dalszym ciągu posiadającymi bardzo dobre właściwości katalityczne. Takie podejście odróżnia nas od innych grup badawczych z całego świata" - wyjaśnia Ozkan.
Katalizator, występujący w formie ciemnoszarego proszku, jest wytwarzany z tlenku ceru - substancji stosowanej w ceramice - oraz wapnia pokrytego cząstkami kobaltu.
Produkcja wodoru odbywa się z wydajnością 90% w temperaturze 350 stopni Celsjusza (660F) - temperaturze dość niskiej, jak na standardy przemysłowe.
Profesor Ozkan dodaje: "Każdy proces przebiegający przy niższej temperaturze przynosi oszczędności energii i obniża koszty. Jeśli katalizator jest wydajny i umożliwia otrzymywanie dużych ilości wodoru, nie potrzebujemy go aż tak dużo. To spowoduje zminimalizowanie wielkości reaktora oraz kosztów jego budowy".
źródło: Kuala Lumpur News
KOMENTARZE